#จันทร์เจ้าขาบทที่2ตอนที่7,
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
วันนี้ ผมขอส่งความสุขด้วยนิยายจันทร์เจ้าขา และคลิป เพลงเจ้าขา ใน version เนื้อร้องของน้องกร ให้เพื่อน ๆ ได้ฟัง และอ่าน คลอเสียงฝนยามค่ำนะครับ 😊❤️
สุขสันต์คืนวันพุธ นะครับ,
T.Mon (1/7/2020)
บทที่ 2 รุ้งวาริท
ตอนที่ 7 เขี้ยวสมิง
#อิตาลี
ณ. บริเวณริมถนนใกล้โรงเรียนศิลปะ ( The Accademia Albertina di Belle Arti ) ในเมืองโตริโน (Turin,Torino)
อันนิบาเล วัยผู้ใหญ่
“ข้าตามหาแก..ตลอดบ่ายนี้.. วิ่งหาเกือบจะครึ่งเมือง..
เดินผ่านตรงที่แกนั่งไม่รู้กี่รอบ ต่อกี่รอบ..
แกก็ไม่คิดจะเรียกทักข้าเลยสักนิดนะ.. ไอ้เจอริโมนี่..”
อันนิบาเล ยืนหอบ แฮ่กๆ พร้อมกับ บ่นกระปอดกระแปด..
“เอ้า.. ก็ข้ากำลังทำงานขัดรองเท้า ให้คุณมาริโอ้ เขาอยู่.. จะละหน้าที่..ไปวิ่งเล่นกับเจ้าได้ยังไงละ..” เจอริโมนี่ ตอบพลาง ก็ส่งยิ้มหวานให้เพื่อนรักต่างน้ำหนัก..
อันนิบาเล..
“.. แกคิดว่า ข้าวิ่งตามหาแกรอบเมือง เพื่อจะชวนแก ไปวิ่งเล่น อย่างนั้นเหรอ..ไอ้เจอริโมนี่..”
อันนิบาเล เงยหน้าถามเพื่อนรัก อย่างสงสัย..
“..เออ..สิ” เจอริโมนี่ ตอบอย่างไม่ลังเล.. ก่อนจะตบที่ไหล่ อันนิบาเล ดังป้าบใหญ่ พร้อมหัวเราะเสียงดังลั่น..
“..ข้าจะมาบอกเจ้าว่า..ยัยสมายลี่ต้องเดินทางกลับสยาม .. พร้อมคุณพ่อ คุณแม่ ในเดือนหน้า.. แกรู้รึยัง เจอริโมนี่..” อันนิบาเล ถามเพื่อนรัก ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด..
“อือ .. สมายลี่บอกข้าแล้วล่ะ..” เจอริโมนี่ ตอบเบาๆ และเก็บเครื่องมือขัดรองเท้า.. ยัดใส่กระเป๋า..
สะพายเก่าๆ ใบนั้น..
แล้วค่อยๆหยิบมาเอามันขึ้นมาคล้องไหล่ ซ้าย..
แล้วพูดว่า..
“.. ข้าก็เลย มาทำงานพิเศษ เก็บเงินซื้อตุ๊กตากระต่ายให้ สมายลี่ เป็นของขวัญนี่ไงละ.. อันนิบาเล..”
อันนิบาเล ยกแขนเสื้อขวาขึ้น ปาดเหงื่อ แล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า ..
“.. แกจะเก็บเงินทัน จริงๆ
เหรอวะ เจอริโมนี่..”
เจอริโมนี่ พยักหน้า “ข้าจะทำให้ได้..”
อันนิบาเล มองหน้าเพื่อนรัก อย่างชื่นชม แต่ก็อดจะพูดอย่างเป็นห่วงต่อ อีกว่า
“ถ้าแก คิดว่า ไม่ทันแน่ๆ..
รีบบอกข้า แต่เนิ่นๆนะว้อย.. ข้าจะได้ชวนแกไปล่ากระต่ายกันอีก..”
“..คราวนี้ แกยิงกระต่ายตรงหัว..ให้ตาย..ส่วนข้า..
ก็จะถลกหนังกระต่ายตัวนั้น เอามาล้างมาตากแห้ง .. แล้วเราค่อยเอานุ่นมายัดไส้ใส่แทน.ฮี่ฮี่ฮี่.. เท่านี้ก็เสร็จ”
“คราวนี้..ตุ๊กตากระต่าย ผีดิบ ก็พร้อมจะรับใช้.. คุณหนูสมายลี่ แล้ว..ฮ่ะฮ่ะฮ่า..
แกคิดว่า ความคิดนี้ มันอัจฉริยะ มั้ยเพื่อนรัก..”
อันนิบาเล หันมาถาม
เจอริโมนี่.. ที่ออกเดินนำหน้าไปไกล แล้ว..
“เลิกเพ้อเจ้อ.. แล้วตามข้ามาเร็วๆเลย อันนิบาเล..”
“ข้าจะต้องไปตัดต้นไม้ ที่โบสถ์ ให้เสร็จวันนี้ด้วย..”
เจอริโมนี่ ตะโกนตอบโดยไม่หันมามอง..
อันนิบาเล จึงออกวิ่งตามเจอริโมนี่ แล้วตะโกนไล่หลังว่า ...
“ทางไปโบสถ์ มันผ่านบ้านข้า.. เราแวะทานพาสต้า ฝีมือแม่ข้าก่อน จะทันมั้ยวะ ไอ้เจอริโมนี่..”
เจอริโมนี่หันมายิ้มให้อันนิบาเล และตอบว่า
“ชายชาตรีออกศึก โดยไม่นึกถึงอาหาร..”
“แต่เขาจะคิดถึงแต่สิ่งเดียวคืออะไร.. อันนิบาเล”
อันนิบาเล พยักหน้าว่ารู้คำตอบ..แล้วตะโกนด้วยเสียงอย่างเบื่อหน่ายว่า
“ คิดถึง.. แต่ ..
คุณหนูสมายลี้...”
“è giusto” เจอริโมนี่ตอบ อันนิบาเล และ พยักหน้า อย่างพอใจ..
ขณะที่ อันนิบาเล ทำหน้าเลี่ยน ปากเบ้ เหมือนดื่มน้ำมันมะกอกแทนน้ำ..
...
...
...
#ปารีส
ขณะเดียวกัน ณ. ห้องทำงานของฮิปโปไลท์,
ยูนนาน
“..จากแผนที่ ที่ทุกท่านเห็นในขณะนี้ .. เมื่อครั้งที่จีนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ในสงครามฝิ่นครั้งที่ 2 ในปี ค.ศ. 1861 (พ.ศ. 2404) รัฐบาลปักกิ่งต้องชดใช้ค่าปฏิกรรมสงครามจำนวน 300,000 ตำลึง แก่อังกฤษและฝรั่งเศส , ทางจีนก็ได้ใช้ทรัพย์ในดินของยูนนาน เพียงน้อยนิด อันได้แก่ ทอง, เพชรพลอย, เงิน, ทองแดง, ดีบุก, ตะกั่ว, เหล็ก, สังกะสี, ถ่านหิน ฯลฯ ก็สามารถจ่ายค่าปฏิกรรมสงครามได้
..เราจึงเห็นได้ชัดเลยว่า ยูนนาน นั้นมั่งคั่ง และเป็นจุดยุทธศาสตร์ ที่สำคัญที่ฝรั่งเศส..ต้องจับไว้ให้ได้มั่น ” ฮิปโปไลท์ พูดจบ ก็มองหน้า..ไล่สังเกตท่าทีของแต่ละคน..ก่อนจะพูดต่อไปว่า ...
“..สำหรับเรื่องที่คณะทูต พม่า เข้ามาหารือเมื่อวานนี้ ในเรื่องที่จะขอให้เรา ช่วยเหลือสนับสนุนค่าสัมปทานป่าไม้ที่สูงกว่า..เพื่อจะให้เราเข้าไป แทนอังกฤษนั้น..”
“ขอให้ทุกคนลำดับเรื่องนี้ไว้ให้เป็น เพียงหมากเบี้ย.. ที่เออ ออ เดินล่อ ทั้งอังกฤษ และพม่า ไว้ .. เพื่อให้ห้ำหั่นกันเอง ในที่สุด..”
“..ป่าไม้ ในพม่า มิสำคัญเท่ากับ ทรัพยากร ที่ยูนนาน หรือ แผนการที่ยิ่งใหญ่กว่า ของฝรั่งเศส คือ .. รุกฆาตสยาม..เพื่อจะครอบครองทั้งหมดของภูมิภาคนี้ ในที่สุด..”
ฮิปโปไลท์ พูดเสร็จ ก็หยิบ เขี้ยวของสัตว์ ชนิดหนึ่ง.. มา ขีดฆ่า ที่ อาณาจักรล้านช้าง..
“นั่นคือ เขี้ยวของสิงโต
เหรอครับ คุณพ่อ..” คาร์โนจูเนียร์ เอ่ยแทรกถาม ขึ้นมา
ฮิปโปไลท์ หันหน้ามองลูกชาย และยิ้มถูกใจกับคำถามของลูกชาย ก่อนจะตอบว่า “ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ.. มันคือ เขี้ยวสมิง .. น่ะลูกชายพ่อ..
เขี้ยวของเสือปีศาจขนาดใหญ่ ในล้านนา..ที่ถูกถล่มเสียราบ ด้วยปืน และกองทหารฝรั่งเศส ..เมื่อหลายปีก่อน ...”
ทุกคน หันมามองที่ “เขี้ยวสมิง” และกรอบรูปที่วางอยู่ข้างๆนั้น .. เป็นตาเดียว
ในรูปนั้น เป็นรูปของสิ่งมีชีวิต อันแปลกประหลาด นอนอยู่ใต้รองเท้าบู้ทของทหารฝรั่งเศสกลุ่มหนึ่ง.. ท่อนบนนั้น เป็นสตรีผมยาวสลวยที่ถูกยิงเสียชีวิต.. แต่ท่อนล่างของหญิงสาวนั้น กลับเป็นเสือโคร่งขนาดใหญ่..
...
...
#สยามประเทศ
เช้านี้..คุณหนูฆฤณ รู้สึกสดชื่น นั่งเขียนบันทึก ฉบับที่ 4 ถึง คุณพ่อ คุณแม่.. อยู่บนกูบ ขณะที่คุณหนูดีสลบไสล นอนหนุนตักของคุณหนูฆฤณ..
“กราบคุณพ่อ คุณแม่ที่เคารพรัก,
เมื่อคืนลูก นอนหลับสนิท รวดเดียวจนเช้า..โดยไม่มีตื่นกลางดึก เลยเจ้าค่ะ..
ลูกตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น ก็เมื่อได้ กลิ่นอาหารที่ นำขึ้นมาส่งให้บนกูบ .. เป็นไข่ต้มอย่างง่ายๆ เนื้อย่างหอมฉุย และข้าวบนใบตอง ควันกรุ่น..
ลูกทานหมดไม่เหลือ เลยนะเจ้าคะ.. รวมถึง ส่วนของพี่หนูดี ที่ไม่ได้ทานด้วยเจ้าค่ะ..(ลูกยิ้ม)
ขณะนี้ คณะของเรากำลังเดินทางไปเมืองลคร
(เขลางค์นคร) ที่เค้าลือ กันว่า แถบนั้นเป็นถิ่นเสือสมิง ที่ชุกชุม.. ลูกรู้สึกตื่นเต้น เป็นอันมากเจ้าค่ะ..
ไว้ลูกถ่ายรูป และจะเอาไปอวด คุณพ่อ คุณแม่ นะเจ้าคะ..
ลูกขอจบบันทึกการเดินทาง ฉบับที่ 4 ไว้เพียงเท่านี้..นะเจ้าคะ..
ด้วยความรักและเคารพอย่างที่สุด,
หนูฆฤณของคุณพ่อ คุณแม่
-
..
..
..
#เมืองลคร (ลำปาง)
คุณหนูฆฤณ เมื่อเข้าวัยสาว
เสียงตะโกนดังลั่น..
“คุณหนูกรพลัดหลงกับพวกเจ้า ..
แล้วพวกเจ้ายังจะมีหน้ามาบอกข้าว่า..
มีคนเห็นคุณหนูกร..เดินหายเข้าไปทางชายป่า..
อย่างนั้น รึ?!? ”
“โอย.. ใครช่วยบอกข้าที ว่าข้าควรจะโบย ไอ้..อีพวกนี้ กี่ครั้งถึงจะสาสม หรือ จะให้กุดหัวพวกมัน ฝังในบ่อน้ำ ..เสียทั้งหมด”
“ ไป๊..ไปตาม ..พรานดำ มาช่วยตามหาลูกสาวข้า โดยเร็ว..” ท่านขุนพินิจราชสาส์น..ระล่ำระลัก สั่งพวกบ่าวไพร่ ..พลางทรุดนั่งบนตั่ง.. คล้ายจะเป็นลม..
ส่วนคุณหญิงท่านก็บีบนวด ท่านขุน และสำทับ เจ้าพวก บ่าวทั้งหลายว่า..
“..ให้พวกเจ้าเอาสายสิญจน์จากห้องพระ..มาผูกล้อมเรือนนอนของท่านขุนฯให้เสร็จ ก่อนพรานดำจะมาถึง..”
“..และหากพรานดำ ขึ้นเรือนใด พวกเจ้าต้องคอยจับตา ว่า ได้ แตะหยิบจับ หรือ ทิ้งสิ่งใด ไว้ในเรือนบ้าง.. และให้รีบมาบอกข้าโดยเร็ว..”
“เห็นลือกันให้หนักว่า..
พรานดำคนนี้มันร้ายนัก..
เป็นพราน...อวิชชาไสยดำ ที่เคยกลายร่าง เป็นสมิงมาแล้ว .. แต่ได้รับเมตตาจาก พระธุดงค์ องค์หนึ่ง.. จึงได้คืนร่างกลับเป็นคน ได้อีกครั้ง..” คุณหญิงกระซิบเบาๆ ให้คุณหนูแก้ว ลูกสาวคนโต ระวังตัวไว้พรานดำคนนี้ไว้..
“หนูแก้ว..เป็นห่วงน้องกร มากๆ เลยเจ้าค่ะ คุณแม่ “ คุณหนูแก้วกล่าวตอบ
พลาง สะอื้นเบาๆ..
..
..
..
กลางป่าลึก ในเขต..
“คุณพี่ เจ้าขา..หนูกร เดินตามคุณพี่ ไม่ทันแล้วเจ้าค่ะ..”
หนูกร ร้องเรียก พลางเดินไล่ตามพี่หนูแก้ว
“เราเดินเข้ามาในป่า..ชักจะลึกเกินไป.. แล้วนะเจ้าคะ..
คุณพี่อย่าเดินเข้าไปต่อ..
เลยนะเจ้าคะ.. เราค่อยเล่นน้ำตกด้วยกันวันหลังก็ได้..นะเจ้าคะ..”
เมื่อคุณหนูกรพูดเสร็จ..
คุณหนูแก้ว ก็หยุดเดิน แล้วเอี้ยวตัว หันมายิ้มให้คุณหนูกรนิ่งค้างไว้ ..รอยยิ้มนั้นช่างดูน่ากลัว สยดสยองเสียนี่กระไร ..มันกว้างจนเกือบจะถึงปลายหู.. น้ำลายก็ไหลยืดย้อยลงมาเปรอะเปื้อนคางเต็มไปหมด..
และ ดวงตาวับวาวจ้องมาที่หนูกร ก็ดูเหมือนจะเรืองแสง ตลอดเวลาที่อยู่ในความมืด..
“..เข้ามาใกล้ๆ ให้พี่ได้จูงมือ หนูกร สิ.. หนูกรจะได้เดินได้เร็วขึ้น..”
พี่หนูแก้ว พูดพลาง ยื่นมือ มาทางหนูกร.. แต่เล็บมือ พี่หนูแก้ว ช่างดูยาวโง้ง และสกปรก เหลือเกิน..
...
...
จบบทที่ 2 ตอนที่ 7
#เกร็ดเพิ่มเติม,
-รัฐบาลสยาม มีความพยายามอย่างยิ่งที่จะควบคุมหัวเมืองต่าง ๆ ทั่วราชอาณาจักร เพื่อจะรวบอำนาจเข้าสูศูนย์กลางให้มากที่สุด ดังปรากฏการส่งข้าหลวงจากกรุงเทพฯ มาควบคุมการบริหารราชการภายใน จึงอาจกล่าวได้ว่าในยุคนี้หัวเมืองทางเหนือ ได้รับการกดดันอย่างหนักหน่วง โดยรัฐบาลสยามได้ปรับตัวครั้งใหญ่ โดยมีการปฏิรูปการปกครองเป็นระบอบมณฑลเทศาภิบาล เมืองนครลำปางขึ้นอยู่กับมณฑลพายัพ ที่มีศูนย์กลางอยู่ที่เชียงใหม่..
-ในส่วนของการค้าขายระยะไกล จะมีพ่อค้าเร่ พ่อค้าวัวต่างที่เชื่อมโยงระหว่าง ยูนนาน พม่า รัฐฉาน หลวงพระบาง เชียงตุง ซึ่งเป็นพ่อค้าไทใหญ่ พ่อค้าฮ่อ ผ่านมา โดยจะเดินทางมาพักบริเวณศาลาวังทาน
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
(T.Mon)
1/7/2020
ภาพ: หนังสือสยามรัฐท่ามกลางจักรวรรดินิยม อ.ไกรฤกษ์ นานา,
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
