อึ่งอ่าง VS เขียด (ทำสงครามกัน)
ครั้งที่ผมยังเด็กย้อนกลับไปเกือบ 70ปีผมชอบธรรมชาติและคุกคลีอยู่กับทุ่งนาและผืนป่า จนวันหนึ่งผมไม่อยากจะเชื่อว่า อึ่งอ่างกับเขียดยกทัพต่อสู้กันราวกับว่ามนุษย์ทำสงครามกันเลยทีเดียว
ผมตั้งข้อสงสัยว่าทำไมมนุษย์หรือสัตว์จึงต้องรบราฆ่าฟันกันเพื่อผู้นำหรือนางพญา คนเลียนแบบสัตว์หรือสัตว์เลียนแบบมนุษย์ หรือนี่คือกฎของธรรมชาติที่สร้างความสมดุลย์ในระบบนิเวศน์?
เช้าวันหนึ่งผมได้เดินผ่านหนองน้ำแห่งหนึ่งผมสังเกตเห็นเขียดขายาวสีเขียวตัวเรียวยาวขายาวจำนวนนับร้อยตัวกำลังเผชิญหน้าพร้อมรบกับฝูงอึ่งอ่างจำนวนที่มากกว่าและขนาดของอึ่งอ่างใหญ่กว่าเขียดเกือบเท่าตัว
ระฆังดังยกแรก!!
อึ่งอ่างและเขียดต่างก็คาบหอกปลายแหลม (ยอดหญ้าขนคมกริบ) ทิ่มแทงสตรูคู่อาฆาตเหมือนเครียดแค้นกันมานานคือแค้นนี้ต้องชำระ แปลกที่อึ่งอ่างและเขียดเค้านัดพบมาเพื่อรบกันได้อย่างไรบนทางเดินที่ผมต้องเดินผ่านสัตว์ทุกชนิดคงรู้จุดตายของกันและกันโดยสัญชาติญาณ ท่านไม่สงสัยหรือว่ามันใช้หอกแหลมคมนั้นทิ่มแทงจุดตายของอึ่งอ่างและเขียดที่จุดใหน? แทบไม่น่าเชื่อสายตาของตนเองทั้งอึ่งอ่างและเขียดจะใช้คมหอกที่คาบไว้นั้นพุ่งทิ่มแทงที่ใต้คางที่เป็นจุดตายของอึ่งอ่างและเขียด ล้มตายกันเกลื่อนบางตัวกำลังชักดิ้นชักงอก่อนสิ้นใจตายท่านคงเคยได้ยินที่เขาพูดกันว่า “ตายยั้งเขียด” คือเขียดหรืออึ่งอ่างตายในสนามรบนั้นจะหงายท้อง...
พักยกแรก
ทั้งอึ่งอ่างและเขียดต่างกระโดดเข้ามาเพื่อช่วยเพื่อนตัวที่บาดเจ็บ ราวกับว่าเป็นหน่วยพยาบาลและรีบเก็บศพและตัวที่บาดเจ็บ ทั้งอึ่งอ่างและเขียดก็มีกฎเกณฑ์เลือกเช่นเดียวกับมนุษย์ในการพักรบเพื่อ เก็บศพอึ่งอ่างและเขียดที่บาดเจ็บและตายไปกองไว้ที่ริมสระน้ำ ส่วนเขียดจะแยกไปกองไว้ที่ริมถนนชิดขอบทางอย่างเป็นระเบียบ มนุษย์คงต้องเรียนรู้ถึงสปิริตของสัตว์ไว้ครับช่วงพักรบยังมีการช่วยกันขนศพของสตรูอย่างน่าทึ่งไม่ทำร้ายกัน ต่างช่วยเยียวยาตัวบาดเจ็บด้วยใช้น้ำลายเป็นเมือกเหนียวๆเลียบาดแผลให้กันและกันเป็นเรื่องที่แปลกแต่จริง...
ระฆังดังยกสองเริ่ม!
ก่อนถึงเวลารบทั้งอึ่งอ่างและเขียดก็เข้าแถวเป็นหน้ากระดานเรียงหนึ่งหันหน้าเข้าหากันจัดเป็นสองสามแถวขนานกันเตรียมพร้อมจะประจันหน้ากัน (เหมือนทหารอังกฤษถือดาบปลายปืนยืนเรียงกันเป็นแนวขนานหลายๆแถวเมื่อโดนกระสุนก็มีตัวตายตัวแทน) อึ่งอ่างและเขียดก็ใช้แผนการรบเช่นเดียวกันทั้งสองฝ่ายยังทำสงครามกัน ฝ่ายอึ่งอ่างแม้มีจำนวนมากกว่าแต่เป็นฝ่ายปราชัยศูนย์เสียมากกว่า จากที่สังเกตเห็นได้ชัดว่าเขียดขายาวกว่าการเคลื่อนไหวหลบหลีกและจู่โจมทำได้ดีกว่า ซึ่งอึ่งอ่างรูปร่างอ้วนเตี้ยกลมดิกจึงโดนเป้าหมายได้ง่าย... ดูจากรูปเกมแล้วอึ่งอ่างแพ้แน่ๆแต่อย่างไรก็ตาม อึ่งอ่างทุกตัวยังคงต่อสู้และไม่มีท่าทีจะทรยศฝ่ายตัวเองหรือหนีสู้จนตัวตายหรือจะไม่ไหว ท้ายสุดเมื่อรู้แพ้รู้ชะนะต่างก็ยอมสงบศึกและแยกย้ายกลับฐานที่ตั้งรับเมื่อครบ 2 ชม. (ราวกับว่านัดเวลากันมา)
สัตว์ตัวน้อยๆสมองกระจ่อยร่อยนี้เค้ากำลังเตือนหรือสอนอะไรมนุษย์ที่เรียกตนเองว่าสัตว์ประเสริฐขณะที่เราเรียกสัตว์อื่นๆว่าเดรัจฉาน ถึงแม้สัตว์เหล่านี้จะมีชื่อเรียกว่า เดรัจฉาน แต่สิ่งหนึ่งที่น่าชื่นชมคือความซื่อสัตย์และความกล้าหาญรักพวกพ้องสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันไม่ทรยศกันพึ่งพากันได้ (I will be there for you.)
หากมนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐอย่างที่เราอ้างอิง ก็ควรต้องทำให้ดีกว่าสัตว์เดรัจฉาน อย่างน้อยก็ต้องมีความกล้าและซื่อสัตย์ต่อพรรคพวกและประเทศชาติให้มากกว่าที่เป็นอยู่
แล้วท่านล่ะคิดอย่างไรเกี่ยวกับปรากฏการณ์เช่นนี้?
ผมยังมีเรื่องดีๆที่อยากแบ่งปันในบทความต่อไป “มดดำยกทัพสู้กับมดคันไฟแบบไม่มีใครคาดคิด”
ฝากกดไลค์/แชร์/กดติดตาม เพื่อเป็นกำลังใจครับ
Philosophy: Better bend than break.
คติพจน์: น้ำเชี่ยวอย่าพายเรือขวาง
#IOU
Lion’s roar
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
