ผลไม้ในฤดูกาลนี้
ที่บังคลาเทศ
ให้ชิมก่อนซื้อ คือหัวใจการขาย
โดย...มดดี้
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
ก่อนที่จะเข้าเรื่อง
ฉันขอบอกความลับที่ไม่ลับกับคุณเรื่องหนึ่ง
ฉันเป็นคนที่สามารถชิมอะไรข้างทางในเมืองแขกได้โดยสบายใจ เช่น ผลไม้ที่ยังไม่ได้ล้างในร้านขายผลไม้ คุณจะว่าฉันซกมกก็ได้
เพราะนั่นมันคือเรื่องจริง ;)
(ทุกอย่างที่ทำนี้เป็นเรื่องราวก่อนยุคโควิด)
ที่บังคลาเทศเป็นเมืองแขกที่มีผลไม้ตามฤดูกาล
ให้เลือกซื้อรับประทานมากมาย
ฉันจะตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ไปตลาดสด
เพราะนอกจากจะไปทำงานแล้ว
ฉันยังจะไปดูด้วยว่า วันนั้นมีผลไม้อะไรน่าสนใจ
ที่พ่อค้าได้เอามาวางขายบ้าง
การได้ไปทักทาย ไปแอ๊ว..ไปแซวพ่อค้า
ก็เป็นสีสันอย่างหนึ่ง ในการไปตลาดของฉัน
ที่ทำงานของฉันจะมีหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น
มาส่งในทุกๆเช้า ข่าวที่ฉันชอบเปิดอ่านที่สุด
คือ ข่าวธุรกิจ แต่เดี๋ยวก่อน!!! คุณอย่าเพิ่งคิดว่า
ฉันเป็นผู้หญิงมีสาระอะไรเช่นนั้น
มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดเลย
ข่าวธุรกิจที่ฉันชอบเปิดอ่านคือ
ข่าวเกี่ยวกับธุรกิจผลผลิตทางการเกษตร
ข่าวการขึ้นราคาของ หอมแดง กระเทียม
พริกสด และพืชพรรณตามฤดูกาลทั้งหลาย
ฉันชอบดูรูปถ่ายในชนบท และวิถีชีวิตของชาว
บังคลาเทศว่าท้องไร่ท้องนาของเขาเป็นเช่นไร เพราะฉันทำงานอยู่แต่ในเมืองหลวง
ไม่เคยได้ไปต่างจังหวัดของบังคลาเทศ
เลยสักครั้ง
จากการชอบศึกษาเรื่องนี้ ก็ทำให้ได้รู้ว่า
บังคลาเทศก็เป็นประเทศที่ทำการเกษตร
ได้ยอดเยี่ยม มีพื้นที่เพาะปลูกเยอะมาก
ผลผลิตก็มีคุณภาพ และเพียงพอต่อการบริโภค
อีกทั้งยังมีพืชผลมากมาย ที่ส่งออกขายต่างประเทศด้วย
สิ่งที่ทำให้บังคลาเทศ ปลูกอะไรก็ดี ปลูกอะไรก็งาม คงเป็นเรื่องของสภาพภูมิประเทศที่เหมาะแก่การเพาะปลูก จะว่าไปที่นี่ก็คล้ายๆที่ภาคใต้
ของไทยเหมือนกัน
โดย..มดดี้
ในฤดูฝนที่บังคลาเทศ
มีผลไม้อร่อยๆมากมาย อย่างที่คุณเห็นในภาพนี้
จะมีมะม่วงสุก ลิ้นจี่ มะไฟ และลูกหว้า
ส่วนสับปะรด แตงโม และมะละกอไม่นับ
เพราะมีขายทุกฤดูกาล
มะม่วง นี้ถือเป็นผลไม้เศรษฐกิจของประเทศเลย
เพราะมีการส่งเสริมของทางภาครัฐอย่างจริงจัง
สาเหตุก็เพราะคนบังคลาเทศชอบกินมะม่วงมากๆ
ชอบถึงขนาดต้องนำเข้าจากไทยมาขายอีก
ทั้งที่ที่บังคลาเทศก็มีมะม่วงขายอยู่ล้นตลาด
คนบังคลาเทศหลงใหลคลั่งไคล้มะม่วงจากไทยเป็นที่สุด
มะไฟ นี่เป็นผลไม้ที่ไม่เคยอยู่ในสายตาฉันเลย
เพราะฉันคิดว่า มันต้องเปรี้ยวแน่ๆ
ฉันจึงเดินผ่านไม่เคยสนใจเหลียวมองเลยสักครั้ง
แต่ฉันอยากจะบอกอะไรคุณอย่างหนึ่ง
ถ้าคุณได้มีโอกาสมาที่บังคลาเทศ
แล้วคุณแวะร้านอะไรสักร้านหนึ่ง
โอกาสที่คุณจะได้ออกมามือเปล่านั้น
มันเป็นสิ่งที่ยากจริงๆเลยล่ะ
เช่นร้านผลไม้ร้านนี้ ฉันคิดว่าเจ้ามะไฟนี่
ยังไงฉันก็ไม่หยิบแน่นอน
แต่พ่อค้าไม่ปล่อยให้ฉันจากไปอย่างง่ายดาย
เขาสรรหาวิธีที่จะให้ฉันซื้อให้ได้
ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มอันสดใส
แล้วแนะนำว่า มะไฟนี่หวานอย่างโน้น
หวานอย่างนี้ สุดท้ายก็หว่านล้อมให้ชิม
จนฉันใจอ่อนลองชิม ในใจก็คิดว่า
ต้องเปรี้ยวแน่ๆ แต่พอได้ชิมเข้าไปเท่านั้นแหละ
โดย..มดดี้
ฉันก็สั่งซื้อเลยทันที
เพราะมันอร่อยมากกกก.. ลูกโต เนื้อเต็ม
ไม่ใช่อย่างที่คิดไว้เลย
การค้าขายที่บังคลาเทศ พ่อค้าที่นี่จะไม่หวงของ
ผลไม้สามารถชิมก่อนซื้อได้ มีแจกมีแถม
ซื้อเยอะๆเขาก็มีบริการหิ้วไปส่งที่จอดรถ
เอาเป็นว่า เรื่องการค้าขายนี่
ฉันยังคงอวยบังคลาเทศไม่จบไม่สิ้น
ในทุกบทความที่เกี่ยวกับการค้าขายในบังคลาเทศ
โดย...มดดี้
ลูกหว้า....
เป็นผลไม้ที่ฉันไม่คิดมาก่อนว่า
ฉันจะสามารถที่จะกินอย่างเอร็ดอร่อยได้
เพราะมันมีรสฝาดและเปรี้ยวมาก
ขนาดกินกับพริกเกลือยังไม่รอด
มีอยู่วันหนึ่งมีคนใจดี
ส่งลูกหว้ามาให้ที่บ้านเยอะมากๆ
วันนั้นอากาศคงจะร้อนและการขนส่ง
ที่ไม่ระมัดระวังเลยทำให้ลูกหว้า
ที่บรรจุใส่ถุงมานั้นสุกและเละเทะไปหมด
เพราะเป็นผลไม้ที่บอบช้ำง่ายมาก
ทุกๆคนปฎิเสธที่จะลิ้มลอง
ฉันเห็นอย่างนั้นก็คิดว่า
ถ้าหากไม่มีใครกิน ก็สงสารคนที่ตั้งใจเอามาให้
ฉันก็สารภาพว่า
ฉันเห็นอย่างนั้นก็ไม่เกิดความอยากเลย
คิดอยู่นานว่าจะทำอย่างไรกับมันดี
ความคิดจะทิ้งนั้นไม่มีในหัวเลย
ในที่สุดก็นึกออกจนได้
วันนี้ฉันเอาลูกหว้าทั้งหมดมาล้างให้สะอาด
ถึงแม้ว่ามันจะเละเทะแต่ก็ยังไม่ได้เน่าเสีย
ฉันปอกเอาเม็ดออก แล้วก็เอามาทำแยม
ฉันไม่เคยทำแยมลูกหว้ามาก่อน
แต่วันนั้นโชคดีมากที่ทำออกมาแล้ว
รสชาติมันเข้าท่าดี เปรี้ยวๆ หวานๆ
เจือรสฝาดเล็กน้อย
เอามาทากับขนมปังเป็นอาหารเช้า
ในวันนั้น ฉันคิดอะไรได้อย่างหนึ่ง
ว่าจริงๆแล้วไม่มีอะไรที่ไร้ค่าเลย
ถ้าหากเอาสิ่งนั้นมาจัดวางอยู่ในที่ที่เหมาะสม
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"
ขออภัยเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ และผู้อ่านทุกท่าน
ที่ฉันยังไม่ได้ตอบคอมเม้นต์ หรืออาจจะตอบช้าหน่อย เมื่อเสร็จภาระกิจจะรีบตอบนะคะ
- 15
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
