17 ส.ค. 2020 เวลา 10:59 • นิยาย เรื่องสั้น
ป้ารำไพร
ความเป็นแม่ที่อยู่ห่างไกล
1
เรื่องราวของคนไทยในบังคลาเทศ
(ดราม่า)
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
ฉันห่างหายจากการเขียนบทความไปนานมาก
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกๆท่าน
ที่ยังคงสนับสนุนอยู่เสมอ
วันนี้จะมาบอกเล่าเรื่องราวของความเป็นแม่
ที่ต้องมาทำงานในต่างแดน
ในเดือนเทศกาลของวันแม่
ฉันอาจจะมาช้าเกินไป
เหมือนมางานเลี้ยงที่เค้ากลับกันหมดแล้ว
แต่ยังไงฉันก็อยากจะเขียนเรื่ิองนี้ในวันนี้
เพราะมันวนเวียนอยู่ในความคิดทั้งวัน
เมื่อหลายเดือนก่อน
ก่อนที่โควิดจะมาระบาดที่บังคลาเทศ
ผู้ช่วยคนโปรดของฉันก็มีเหตุ
ให้ต้องเดินทางกลับเมืองไทย
เธอจะไม่ได้กลับมาทำงานที่นี่อีกแล้ว
ในเวลาต่อมาไม่นานนักฉันก็ได้ผู้ช่วยคนใหม่
เธอเป็นสาวใหญ่มาจากภาคอีสานวัย 50+
การที่เธอเป็นคนอีสานเหมือนกับฉัน
ทำให้ฉันได้มีเพื่อนคุยภาษาถิ่นด้วย
เธอมีชื่อว่า "รำไพร"
หรือจะเรียกเธอว่าพี่ไพรก็ได้
พี่ไพรผู้ช่วยคนใหม่ของฉัน
เธอจะมีบุคลิกที่แตกต่างผู้ช่วยคนเก่าโดยสิ้นเชิง
ฉันสังเกตเห็นว่า..
"เธอมีอะไรบางอย่างในใจอยู่ตลอดเวลา"
หนึ่งเดือนผ่านไป
เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น
สนิทกันมากพอที่จะพูดคุยกันถึงเรื่องครอบครัว
เธอเล่าให้ฉันฟังว่า
เธอมีลูกชายหนึ่งคน ซึ่งตอนนี้โตเป็นหนุ่มแล้ว
ซึ่งบังเอิญว่า
ฉันเองก็มีน้องชายเหมือนกัน
อายุคงรุ่นราวคราวเดียวกับลูกของพี่รำไพร
ฉันเล่าให้พี่ไพรฟังว่า
น้องชายของฉันเพิ่งเรียนจบไปเมื่อต้นปี
พอฉันเล่าเพียงเท่านี้
พี่ไพรก็มีสีหน้าสลดลง
เช้าวันหนึ่งน้องทีมงานของฉัน
มาสะกิดบอกฉันว่า...
ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องชวนพี่ไพรคุย
หรือถามไถ่อะไรเกี่ยวกับลูกชายแกอีก
ฉันเลยโพล่งถามออกไปว่า "อ้าววว ทำไมล่ะ?"
น้องทีมงานไม่ได้บอกเหตุผลอะไร
แต่ฉันก็รับปากกับเธอแบบงงๆ
ในตอนบ่ายของทุกๆวัน
ฉันจะได้ยินพี่ไพรคุยโทรศัพท์กับทางบ้าน
ด้วยอาการหัวเสีย
บางทีก็สบถคำพูดที่รุนแรงระบายออกมา
หรือในเวลาอาหารเช้า
ขณะที่เรากำลังจะกินข้าวกัน
ถ้ามีโทรศัพท์จากทางบ้านโทรมา
พี่ไพรจะวางช้อนทันที
และไม่มีอารมณ์ที่จะกินต่อแล้ว
ฉันไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเธอมากนัก
ในเวลาทำงานด้วยกัน
เธอก็เป็นคนสนุกสนานและร่าเริง
แต่ถ้าเธอพูดถึงลูกชายเมื่อไหร่
สีหน้าของเธอก็จะเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
ทุกวันๆในช่วงบ่าย
จะเป็นเวลาที่เราต่างทำงานกันเสร็จแล้ว
ทีมงานของฉันมีกัน 3 คน
เราต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน
ตามอัธยาศัยของตัวเอง
ฉันชอบนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องครัว
น้องสาวอีกคนหนึ่ง
แยกตัวไปทำงานประดิดประดอยที่เธอชอบ
ส่วนพี่ไพรจะออกไปคุยโทรศัพท์
ที่มุมห้องหนึ่งหลังห้องครัวของฉัน
หลายๆครั้งฉันก็เห็นเธอนั่งซึม
และร้องไห้อยู่คนเดียว
พอเธอเห็นว่าฉันเห็นเธอ
เธอก็ลุกเดินออกไปเข้าห้องน้ำ
เวลาผ่านไปหลายเดือน
ฉันก็เริ่มรู้ว่า ..."เธอไม่ได้มีความสุข
ในการมาทำงานที่บังคลาเทศ
เลยแม้แต่วันเดียว"
ก่อนหน้านี้หลายปีมาแล้ว
พี่ไพรต้องลาออกจากงาน
ที่กำลังไปได้สวยในต่างประเทศ
เพื่อจะกลับมาดูแลลูกชายที่ยังอยู่ในวัยเรียน
แต่ดันหลงผิดไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด
เธอเอาเงินเก็บจากการทำงานทั้งหมด
ที่เธอมี มาใช้จ่ายในคดีความของลูกชาย
ไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานเท่าไหร่
ลูกชายของเธอก็ยังคงวนเวียน
อยู่ในโลกของสิ่งมึนเมาจนถึงทุกวันนี้
ในเย็นวันหนึ่ง
อยู่ๆเธอก็พูดขึ้นมาว่า
"เวลานี้แหละ ที่ลูกชายของพี่กำลังนั่งกินเหล้าอยู่"
วันที่ 12 สิงหาคม ที่ผ่านมา
ในตอนเช้าของวันนั้น
ฉันกับน้องทีมงานได้คุยกันว่า
เราต่างจะโทรกลับบ้านหาแม่ของตัวเอง
และจะส่งของขวัญอะไรเล็กๆน้อยๆไปให้ท่าน
(ในเวลานี้ทำได้แค่ส่งเงินไปเท่านั้น)
โดนลืมไปว่า... มีใครคนหนึ่ง
กำลังนั่งด้วยหน้าตาเศร้าสร้อยอยู่ตรงนี้
ฉันเริ่มรู้สึกตัวว่า...
ฉันกับน้องทีมงานได้ทำอะไรบางอย่าง
ผิดพลาดไปแล้วล่ะ
ในตอนบ่ายของวันที่ 12 สิงหาคม
พี่ไพรกำลังนั่งเลื่อนหน้าจอมือถือ
เพื่อกดดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย
ฉันกับน้องทีมงานค่อยๆเดินไปกอดเธอ
พากันกล่าวและไหว้สุขสันต์วันแม่
พร้อมยื่นซองที่พวกเรารวบรวมเงิน
จำนวนหนึ่งใส่ในซองนั้น
มันเป็นของขวัญที่ดีที่สุด
ที่พอจะหาได้ในสถานการณ์เช่นนี้
เพราะโควิดก็ระบาดหนัก
จะออกไปช้อปปิ้งซื้อหาอะไรก็ไม่ได้
ฉันเห็นเธออึ้งไปประมาณ 10 วินาที
จากนั้นเธอก็ร้องไห้โฮสะอึกสะอื้นออกมา
เธอดึงฉันไปกอดเต็มวงแขนของเธอ
ฉันเห็นน้ำตาของเธออยู่เต็มใบหน้า
ฉันพูดอะไรไม่ออก
นอกจากลูบหลังของเธอเบาๆ
pixabay
25 ปีก่อน
พี่ไพรเพิ่งคลอดลูกได้ไม่กี่เดือน
ก็ตัดสินใจไปทำงานที่สหรัฐอเมริกา
เธอไปอยู่ที่นิวยอร์ก 5 ปี
โดยไม่ได้กลับมาเยี่ยมบ้านเลย
เธอได้ฝากลูกให้แม่สามีเลี้ยง
โดยที่เธอทำงานและส่งเงินมาให้
เธอเป็นสาวอีสานที่มีความรู้
เพียงจบชั้นป.4
การได้โอกาสไปทำงานเช่นนั้น
ก็คงเป็นสิ่งที่เธอเอง
ใช้เวลาที่จะตัดสินใจอยู่นาน
แต่ละคนมีเหตุผลของตัวเอง
และทุกวันนี้ฉันก็เห็นเธอยังคงเป็นทุกข์
กับการคุยโทรศัพท์กับทางบ้าน
อยู่เป็นประจำเช้าและบ่าย
ฉันอยากให้ลูกชายของเธอ
มาเห็นเหลือเกินว่า...
แม่ของเขาได้ทำงานหนักแค่ไหน
ในบังคลาเทศนี้
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา