The Adventures of จ.Jump ตอน ไวรัสมรณะ
เจอะเจอกันอีกเช่นเคยกับผมนายจั๊มพ์หนึ่งเดียวคนนี้หลังจากโดนบริการขนส่งไปผ่าตัดนอกโลกมากับตอนมนุษย์ต่างดาวลักพา ในตอนนี้จะเป็นช่วงเวลาหรรษาเพราะจะได้เป็นฝ่ายไปบุกรุกบ้างตามคำเชิญชวนของแฟนคนแรก แต่เสียดายที่เหตุการณ์ชวนฝันหวานกลายเป็นเรื่องสยองระหว่างนั้น และเพื่อไม่ให้เป็นการรอนานขอเชิญอ่านกันได้กับตอนไวรัสมรณะ
“ฮิๆๆ ในที่สุดก็มีวันนี้”
ผมอดรำพึงดีใจกับตัวเองไม่ได้เพราะเมื่อสักครู่นางสาวจิ๊บ ผู้หญิงที่ยอมตกปากเป็นแฟนคนแรกตั้งแต่เกิดมาพึ่งชวนไปหาที่บ้านในวันเสาร์นี้ คงไม่ต้องบอกนะว่าถ้าชายหญิงอยู่คู่กันจะมีกิจกรรมอะไรสนุกไปกว่าการเล่นผีผ้าห่มอีก
“จั๊มพ์ ๆ นี่ฟังอยู่หรือเปล่า”
“หา อ..เอ่อ ฟังอยู่จ้ะมีอะไรอีกหรือ”
“จะบอกว่าแต่งตัวให้ดูดีด้วยตอนที่มาหาจิ๊บนะ”
“ทำไมต้องดูดีด้วยละ”
ผมอดคิดไม่ได้ทำไมต้องดูดีในเมื่อกฎการเล่นผีผ้าห่มไม่ได้มีข้อบังคับให้ต้องลงเล่นทั้งที่ใส่เสื้อซะหน่อย
“เพราะพ่อแม่จิ๊บอยากเจอจั๊มพ์ไง พวกท่านอยากรู้แฟนจิ๊บเป็นคนยังไง”
เปรี้ยงงงงงง !!
ดั่งสายฟ้าฟาดผ่าเข้าลำตัว ไม่คิดเลยว่าคำพูดแรกจะชวนฝันหวานแล้วประโยคต่อมาจะกลายเป็นฝันร้ายซะอย่างนั้น
อุตส่าห์หลงดีใจนึกว่าจะได้จี๋จู๋ เอ้ย ! จู๋จี๋ แล้วไหงอยู่ ๆ กลับตาลปัตรเป็นการพบปะผู้ปกครองไปได้
แค่คิดก็ไม่อยากไปแล้ว ถ้าเกิดบอกไม่ว่างตอนนี้จะยังทันไหม
“จ..จิ๊บคือเสาร์น..นี้”
“เสาร์นี้ทำไมจั๊มมมมมพ์”
อึก ! ยังไม่ทันพูดจบรังสีอำมหิตก็แผ่ซ่านไปทั่ว
“เสาร์นี้จะแต่งตัวให้เนี้ยบเลยจ้ะ”
“แหม จั๊มพ์ละก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว งั้นอีก 2 วันมาเจอที่บ้านจิ๊บตอน 11 โมง โอเคนะ”
“ครับ”
เฮ้ออออ~ พูดจบผมก็ได้แต่ถอนหายใจเงียบ ๆ ตามลำพัง และรู้ดีว่าเมื่อนางพญาสั่งก็ไม่ควรท้าทายอย่างคราวก่อน เพราะความน่ากลัวของคุณเธอคือพลังขี้บ่นจ้อไม่หยุดจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ นี้ถ้าหน้าไม่ใช่สเปกความสัมพันธ์ระหว่างเราคงไม่ยืดยาวผ่านมากว่า 9 เดือนได้
เช้าวันเสาร์ตอน 11 โมงตรงเป๊ะ
ผมมายืนรอหน้าบ้านสาวเจ้าพร้อมด้วยรูปลักษณ์เสื้อเชิ้ตกางเกงขายาวประดุจคนแต่งตัวจะไปสัมภาษณ์งาน
หลังจากเสียงกริ่งดังขึ้นสามรอบ ประตูที่เปรียบได้กับเส้นทางบุกเบิกก็เปิดออกเผยให้เห็นเนื้อในพร้อมกับครอบครัวที่มีทั้งหมดสามคน
หนึ่งคือแฟนสาวที่คุ้นเคย สองคือสตรีที่มีใบหน้าคล้ายแฟนตัวเอง สามคือบุรุษใส่แว่นผู้มีมาดและทรงผมเหมือนแพทย์
แม้จะรู้คร่าว ๆ อยู่แล้วว่าใครเป็นใครผมก็ไม่ลืมคำนึงถึงจุดที่จะสร้างความประทับใจแรกแก่พ่อแม่แฟนด้วยการมอบของกินที่เช้าวันนี้รีบไปเอามาก่อนจะถึงเวลานัดหมายปรากฎตัว
ด้วยความขึ้นชื่อเป็นที่โจษจันในด้านรสชาติผมได้เจียดทั้งเวลาและเงินในกระเป๋าโทรไปสั่งจองอาหารจานนี้โดยใช้บริการพิเศษเพื่อนำมาเป็นเครื่องบรรณาการมอบให้แด่ว่าที่พ่อตาแม่ยาย
“โห ดูน่าอร่อยจัง”
“จริงด้วย”
“น่ากินมาก”
หึ สำเร็จตามที่คาดการณ์ไว้ดูท่าทั้งสามคนจะชื่นชอบมากกับอาหารเม็กซิกันที่มีชื่อว่า เคซาดีญา (Quesadilla)
แต่ไม่ว่าจะน่ากินขนาดไหนตราบใดที่ยังไม่ถึงเวลารับประทานอาหารเที่ยง ของฝากที่ผมนำมามอบให้จะถูกนำไปพันธนาการเก็บไว้ก่อนเพราะเป็นกฎที่ผู้เป็นมารดาตั้งไว้สำหรับบุตรีและบิดา
ระหว่างนั้นการเป็นแขกในบ้านของแฟนทำให้ผมต้องตะลึงเพราะคุณพ่อของจิ๊บได้สารภาพเนื้อหางานที่ตนเองต้องเก็บเป็นความลับ
ซึ่งความลับดังกล่าวยิ่งผมได้ฟังมากเท่าไหร่ก็อดใคร่ครวญไม่ได้ว่าช่างละม้ายคล้ายคลึงในหนังนัก อย่างการตัดต่อพันธุกรรมของเชื้อโรค การปรับเปลี่ยนโครงสร้างของแบคทีเรีย หรือการคิดค้นประดิษฐ์ไวรัสสายพันธุ์ใหม่
และเพราะเรื่องราวมีแง่คิดให้ต้องติดตาม ช่วงเวลาราวหนึ่งชั่วโมงจึงผ่านพ้นไปอย่างไวจนถึงยามเที่ยงของการรวมตัวนั่งรับประทานอาหาร
เมนูบนโต๊ะกินข้าวต่างมีมากหน้าหลายจานที่เห็นแล้วชวนให้น้ำกระเพาะสั่นไหว แต่ไม่มีของทานใดจะเด็ดไปกว่าเคซาดีญาที่ผมนำมา ทำไมถึงเด็ดสุดนะเหรอ อย่าให้ต้องอธิบายเลยแค่ดูจากความว่างเปล่าเมื่อเทียบกับของกินอื่นก็รู้แล้ว
เมื่ออิ่มหนำสำราญกันเต็มปากท้อง แม่ของจิ๊บขอตัวออกไปทำธุระส่วนตัวข้างนอก โดยปล่อยให้ผมและแฟนได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันในสวนหลังบ้าน ส่วนพ่อของจิ๊บหันไปเพลิดเพลินกับโทรทัศน์บนห้องนั่งเล่นเป็นที่เรียบร้อย
ครั้นมีโอกาสได้อยู่กับคนรัก ผมอยากใช้ร่างกายสื่อสาร ให้รับรู้ว่าความชอบต่อเธอมีมากล้นขนาดไหนแต่ไม่ทันจะเบียดเสียดทำตัวแนบชิด สาวน้อยคนนี้ก็ขอหลบตัวอ้างไปเข้าห้องน้ำเฉย ปล่อยให้ความลำพังดำเนินไปกว่า 5 นาทีเต็ม
กรี๊ดดดดด !!!
เสียงร้องนั่น มันเสียงจิ๊บนี่หว่า
“จิ๊บบบบ เกิดอะไรขึ้น”
“จั๊มพ์ ช่วยด้วยยย”
ผมรีบวิ่งไปหาต้นเสียงแล้วพบว่าเบื้องหน้าของเจ้าหล่อนมีอีกร่างกำลังนอนไม่ไหวติงอยู่
จากสภาพที่เห็นร่างนั้นเหมือนคนอ้วนหนักกว่าร้อยกิโล ซึ่งจากการสังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบประกอบกับเสื้อผ้าที่คุ้นตา คนที่นอนไม่ขยับใด ๆ เลยคือพ่อของจิ๊บเอง
“จิ๊บ มันเกิดอะไรขึ้น”
“จิ๊บไม่รู้ พอจิ๊บมาเห็นป๋าก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว”
ผมรีบคิดอย่างรวดเร็ว ตัวบวม ไม่ขยับ อาจไม่หายใจ สภาพห้อง และ...รอยแผล
“จิ๊บ !! รีบออกมาตรงนี้ เร็ว!!”
“ต...แต่”
“ไม่ต้องตงแต่อะไรแล้ว รีบออกมาเร็ว”
“อืม”
ผมรีบจับมือแฟนพาเธอออกมาข้างนอกให้เร็วที่สุด หลังจากปิดประตูหนีพ้นร่างผู้เป็นพ่อ ความเศร้า ความเสียใจก็ทะลักไหลอาบใบหน้าของจิ๊บ
ผมไม่กล้าพูดว่าเข้าใจความรู้สึกของเธอ แต่จากสถานการณ์ตรงหน้าถ้าไม่รีบทำความเข้าใจมัน รายต่อไปที่จะล้มลงนอนอาจเป็นหนึ่งในพวกเรา
“จิ๊บ ฟังผมให้ดี บางทีสถานการณ์ตรงหน้าอาจร้ายแรงกว่าที่ผมคิด”
“ฮื..อ...ฮือ”
“ตอนที่จิ๊บเห็นพ่อ จิ๊บได้เผลอไปโดนตัวพ่อไหม”
“ฮืออออ...ฮือออ”
“จิ๊บตั้งสติหน่อย ผมอยากรู้ว่า...”
“อ..ออ..อออะ..”
สายไปแล้วสำหรับการเค้นคำตอบออกจากเธอ เพราะบัดนี้หน้าที่เคยเบาะบางกลับบวมเป่งพองขึ้นเหมือนร่างกายถูกสูบลมอัดแน่น และด้วยเวลาไม่นานอาการบวมก็ทยอยลุกลามไปทั่วตัว
บ้าเอ้ย ! ทำไมตอนที่เห็นครั้งแรกผมถึงคิดไม่ออกเร็วกว่านี้ ทั้งเรื่องที่พ่อเธอทำงาน ทั้งสภาพตัวบวม ทั้งรอยแผลที่เห็น ทั้งหมดเหมือนเรื่องไวรัสที่พ่อจิ๊บเล่าไว้
“ไม่นะจิ๊บ อย่าเป็นอะไรนะ”
“...”
“จ...จิ๊บ จิ๊บบบบ”
สิ้นเสียงตอบรับหัวใจผมก็ดับสลายไปพร้อม ๆ กับตัวเธอ การเห็นคนรักจากไปต่อหน้ามันช่างเจ็บปวดจนไม่อาจหาคำใดมาบรรยายได้
“อ๊ากกกกก จิ๊บบบบ ผมรักคุณณณณ !!!”
***เฉลยปม***
ผมยังช็อคไม่หายเมื่อนึกว่าความตายได้พรากหญิงสาวคนรักไป ใครจะรู้ว่าอาการบวมที่เห็นความจริงไม่ได้เกิดจากเชื้อไวรัสอย่างที่พ่อของจิ๊บเล่า
แต่หากเกิดจากการที่ทั้งคู่ได้กินเคซาดิญาที่ผมได้นำมาประเคนเป็นของฝากต่างหาก
ด้วยความที่เป็นเมนูแนะนำจากทางร้าน อาหารจานนี้จึงมีส่วนประกอบหลักที่ใช้เนื้อจากสัตว์ทะเลอย่างปู กุ้ง หอยซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้เกิดอาการแพ้อาหารทะเลอย่างมากแก่คนทั้งสอง
โดยที่ถ้าแม่ของจิ๊บอดีตพยาบาลกลับมาช้ากว่านี้ พญายมคงลากทั้งคู่ไปปรับทัศนคติเกิดใหม่ในชาติหน้าแน่
มิน่าทำไมถึงต้องมีกฎควบคุมการห้ามกินอาหารระหว่างมื้อเพราะจะได้สังเกตเห็นว่าสองคนนี้มีอาการแพ้อะไรบ้าง
ทว่าน่าแปลกใจที่จิ๊บเองก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองแพ้อาหารทะเล ซึ่งส่วนหนึ่งเกิดจากที่พ่อแม่ไม่เคยเล่าให้ฟังรวมถึงไม่เคยได้ลองทานมาก่อน
สรุปหลังจากเหตุการณ์คลี่คลายลงการอัญเชิญผมไปเป็นแขกในบ้านหลังนี้ถือเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย เพราะตั้งแต่นั้นมาครอบครัวของจิ๊บก็รู้แล้วว่าแฟนของลูกสาวเป็นคนที่มี(ของฝาก)อันตรายขนาดไหน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
