บางครั้งเราก็ต้องชน ต้องพบเจอกับสิ่งที่ไม่ชอบ
แม้หลีกเลี่ยงได้ แต่ก็ไม่ควรจะหลีก
เพราะอะไรน่ะหรือ...
นิทานปรัมปราของชายตาบอดเรื่อง นางยุงแก่
ในบรรดาสารพัดยุงตัวเมียอันร้ายกาจ มียุงฉลาดบ้างยุงโง่บ้าง
แต่หากพูดถึงยุงที่แทบจะไม่เคยโดนมนุษย์จับได้หรือรู้ตัวว่าโดนกัดเลย
เห็นจะมีนางยุงแก่เพียงตัวหนึ่งเท่านั้น
นางยุงแก่ตัวนี้ฉลาดมาก และอยู่มานานยิ่งกว่ายุงตัวอื่นๆ มันมักจะบินอ้อมหลบไปข้างหลังคน หรือผ่านสิ่งของอื่นๆ เสมอ
และแน่นอน บินมาลอบกัดคนมากมายโดยที่พวกเขาก็ไม่รู้ตัว
สารพัดยุงสาวทั้งหลายที่เห็นต่างก็หัวเราะและดูถูกนางยุงแก่ตัวนี้
"ป้านี่เอาแต่บินอ้อมอยู่นั่นล่ะ อยู่มากี่ชาติแล้วเนี่ย บินไกลขนาดนี้ จะทำสถิติยุงหรือไง" นางยุงแก่ฟังก็รู้สึกขุ่นเคือง
ยุงสาวเหล่านั้นก็มักจะวางไข่ หรือตายไปก่อนนางเสมอๆ
ใช่แล้ว วางไข่ นางยังไม่เคยวางไข่เลย เพราะแค่บินอ้อมไป อ้อมมา เพื่อความปลอดภัยของชีวิตก็เล่นเอาเลือดที่กินมาเยอะๆ ย่อยจนหมด
เวลาที่จะไปหายุงตัวผู้ก็ไม่มี
แต่นางยุงแก่ก็ยังมีศักดิ์ศรีของยุงฉลาดค้ำคอ นางใช้วิธีบินอ้อมผ่านไป วันแล้ววันเล่า จนในที่สุด...
นางก็ได้จบชีวิตลง
ชีวิตที่มีแต่บิน กินเลือด และบินนั่นเอง
ไม่มีใครอยากให้ชีวิตมีปัญหา หรือทำสิ่งที่ไม่ชอบหรอกครับ
มันก็เป็นเรื่องปรกติที่ถ้าเราหลีกเลี่ยงได้ เราก็จะหลีกเลี่ยง
แต่รู้หรือไม่ว่าบางครั้งการที่เราหลบ หลีก หรือเลือกทางที่เราลำบากน้อยที่สุด มันอาจกินเวลา และเสียประโยชน์มากกว่าที่คิด
เหมือนยุงตัวนี้ที่บินไปมานั่นเอง
ผมยุยงให้วิ่งชนทุกปัญหาหรือเปล่า ก็ไม่ขนาดนั้นครับ
แต่การเจอปัญหาบางอย่าง การบินเข้าใส่คนแล้วหลบฝ่ามือ ก็เป็นการเพิ่มความสามารถและประสบการณ์ที่เราจะใช้ต่อๆ ไปในชีวิตนี่ครับ
เลือกเผชิญ เลือกชนอะไรดูบ้างนะครับ
จะได้ไม่เสียเวลากันเกินไป
รวมถึงไม่เสียตัวตนด้วยนะครับ
Martin Zen
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
