วันนี้ ลุงคนไข้คนนึง ได้เสียชีวิตลง อยากมาเล่าเรื่องราวที่ได้ดูแลแกมา ตั้งแต่กพ.63
คุณลุงอายุ 84 ปี
ภาพความดัน หัวใจ เท้า ที่ดูว่าบวมหรือไม่ ที่ลูกส่งมาให้ดูวันละ 2 รอบ
ลุงแกเป็นโรคเส้นเลือดหัวใจตีบ 3 เส้น ตีบชนิดต้องผ่าตัด, มีไตวายเรื้อรัง ขั้นสุดท้าย (แต่ลุงไม่ต้องการล้างไต), ความดันโลหิตสูง เบาหวาน
ก่อนหน้าเข้าไปดูแล ลุงเข้าออกรพ.เกือบทุกเดือน ด้วยอาการเจ็บหน้าอก กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน และมีน้ำท่วมปอด
มารพ.ทีนึงก็จะนอน ER 2-3 วัน (นอนบนเตียงเข็นคนไข้ เมื่อยๆ) แล้วก็ admit ขึ้น ward บ้าง หอผู้ป่วยหนัก บ้าง
(นอน ER หลายวัน เพราะไม่มีเตียง admit)ทุกครั้งก็จะได้ยาขับปัสสาวะ และ ยาละลายลิ่มเลือด (Heparin) แต่ละครั้ง แกจะโดนเจาะเลือด อย่างน้อยวันละ 3-4 ครั้ง
นอน drip ยา 5 วัน ก็โดนประมาณ 20 ครั้ง
(ซึ่งจริงๆเกิน เพราะบางครั้งโดนหลายที)
จนเดือนกพ. ก็มีคนคอนเซ้าต์ team ดูแลผู่ป่วยประคับประคองให้ไปดูที่ ccu (หอผู้ป่วยหนักโรคหัวใจ)
ตอนนั้นลุงเหนื่อยนิดหน่อย กำลังให้ยาขับปัสสาวะ แล้วฉีด insulin คุมน้ำตาลอยู่ แต่ลุงรู้ตัวดีมากๆ
ได้ทำ family meeting คุยกับ ลุง และลูก 3 คน
ได้แนวทางการดูแล เน้นที่ comfort หรือเน้นที่สบายที่สุดที่ทำได้ ไม่เน้นว่าต้องอยู่นานที่สุด
เพราะลุงไม่ต้องการล้างไต ไม่ต้องการสวนหัวใจ ไม่ต้องการผ่าตัด และที่สำคัญ ลุงไม่อยากมารพ.บ่อยๆ ไม่ชอบโดนเจาะเลือด และไม่อยากมานอน ER แล้ว
ลุงไม่เหลืออะไรคั่งค้างใจแล้ว
ไม่กลัวตาย แต่กลัวทรมาน
เป็นโจทย์ที่ยากพอควร เพราะอย่างที่รู้กัน โรคนี้คาดเดาอะไรได้ยาก บางวันไม่มีอาการอะไรก็สบายดี บางวันที่อาการเยอะ ก็จะเหนื่อยทั้งวัน
คำถามที่จะโดนถามเสมอเลย คือ "ลุงจะอยู่อีกนานเท่าไหร่"
ซึ่งหมอเอง ตอบยากมาก เพราะโรคกลุ่มนี้ เดายากกว่าโรคมะเร็งเยอะ
จึงได้แต่ตอบว่า "อาจจะเป็นสัปดาห์ หรือหลายๆเดือน) ดังนั้น มันนานพอให้ลุงได้ทำอะไรที่อยากทำได้
ตอนนั้นจึงให้ลูกๆ พาลุงไปที่ๆลุงอยากไป
ลุงได้ไปอยู่พัทยา เพราะลุงชอบทะเล แรกๆ ก็ช่วยปรับยาต่างๆ เน้นสุขสบาย
ลุงมีอาการเจ็บหน้าอก ลูกๆก็จะปรึกษามา ใหัอมใต้ลิ้นบ้าง ปรับยาบ้าง ให้กินมอฟีนบดอาการปวด บ้าง
ขอบคุณ COVID ที่ทำให้ลูกๆได้อยู่กับลุงมากขึ้น
ลุงได้กินอาหารที่ชอบบ่อยๆ ได้ออกไปเดินทะเลบ่อยๆ
บางวันเหนื่อยเยอะ บวมเยอะ ก็ปรับยากันไป
ตั้งแต้ กพ ถึง สค. ลุงเข้ารพ. 1 ครั้ง ด้วยเรื่องท้องผูก (จากเดิมที่เข้าทุกเดือน)
เดือนกย. (อาทิตย์ที่แล้ว) ลุงเป็นเส้นเลือดในสมองตีบเข้ารพ.เอกชนที่พัทยา แต่โชคดีมากๆ ทีีอาการกลับคืนมาจนเกือบปกติ เดินได้ คุยได้เหมือนเดิม
ลูกๆทุกคน และลุงกังวลมาก เพราะเส้นเลือดสมองตีบ มันมีโอกาศเป็นซ้ำได้อีก
เพราะทุกคนไม่อยากให้ลุงต้องเป็น คนไข้ติดเตียง ไม่อยากให้ลุงเป็นคนที่สื่อสารไม่ได้
หมอได้แต่บอกว่า ถ้าเราป้องกันทุกทางแล้ว มันจะยังเกิดซ้ำ ก็สุดที่จะทำอะไรได้จริงๆ
(หลายคน ถ้าเลือกได้ อาจจะเลือกตายดีกว่าเป็น stroke ติดเตียง)
หลังจากกลับบ้านก็ยังทานได้ ยังด่าลูกๆได้ คุยเล่นได้ เหนื่อยกว่าเดิม ขาบวมมากขึ้น ก็ปรับยากันอยู่ทุกวัน
เมื่อวานตอนเที่ยง ลุงเจ็บหน้าอกมากกว่าทุกครั้งที่เป็นมา อมยาก็แล้ว กินมอฟีนก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ดีขึ้น (โรคหัวใจน่าจะกำเริบรุนแรง)
ต้องเพิ่มมอฟีนขึ้น ค่อยๆปรับขึ้น แต่ก็บอกลูกๆว่า จริงๆครั้งนี้ก็ต้องไปรพ. ถ้าเราเลือกจะไม่ไปรพ. ก็คงได้แต่ปรับมอฟีนขึ้นไปเรื่อยๆนะคะ
และนั่นแปลว่าลุงอาจจะซึมลง และเสียชีวิตในที่สุด
ซึ่งลูกๆก็เข้าใจ และเลือกไม่พาลุงไปรพ.
หกโมงวันนี้ ลุงได้หลับอย่างสงบ ท่ามกลางลูกๆทุกคน ลุงไม่โดนเจาะเลือดแล้ว ไม่ต้องเหนื่อย ต้องเจ็บหน้าอกอีกแล้ว
ใจหายมาก เพราะดูความดัน ดูออกซิเจน ดูขาลุง วันละ 2 รอบ มา 7 เดือน
ขอให้คุณลุงไปสู่สุคติ หลับให้สบาย
ลุงได้ตายอยากมีศักดิ์ศรีที่สุด
มีศักดิ์ศรี อาจจะไม่ได้แปลว่า ตายแบบใช้เครื่องมือแพทย์ หรือเทคโนโลยีเต็มที่
แต่ศักดิ์ศรีคือ ตายแบบสงบ ไม่ปวด ไม่เจ็บ และไม่มีใครมาทำในสิ่งที่ลุงไม่ปรารถนา
แพทย์บางคน อาจจะไม่เห็นด้วยกับการดูแบบนี้
อาจคิดว่า ผ่าตัดเปลี่ยนเส้นไป แล้วก็ล้างไต น่าจะอยู่ได้นานกว่านี้...
บางครอบครัวอาจจะไม่เห็นด้วย คิดว่าลูกไม่ดูแลพ่อแม่ ไม่พาไปรพ.
...แต่นี่คือ "autonomy" หรือ การเคารพในตัวตนของคนไข้ ในความประสงค์ของคนไข้
เพราะหมอเองได้อธิบายทุกๆอย่างกับลุงและลูกจนเข้าใจ
ลุงและลูกตัดสินใจแบบนี้
และขอชื่นชมลูกๆคุณลุง ที่เคารพในความต้องการของลุง และดูแลให้ลุงมีช่วงสุดท้ายที่ดีที่สุดในมุมมองของหมอ
มันไม่ง่ายเลย ที่ลูกๆทุกคน จะต้องมาดูแลพ่อ จนเสียชีวิตที่บ้านตามที่พ่อต้องการ ต้องใช้ความรัก ความกล้าหาญ ความเข้มแข็ง ความเอาใจใส่อย่างสูง ถึงจะทำได้
เพราะจริงๆแล้ว หลายครั้ง "การไม่ทำ ยากกว่าการทำ"
- 283
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
