สืบเนื่องจากพี่แววไม่ได้ทำงานกับเราแล้ว
และห้องเราเต็ม
เราก็เลยต้องมาช่วยกันทำความสะอาดค่ะ
ปกติวันอาทิตย์ จะเป็นวันหยุดของพี่แบงค์ค่ะ
อันนี้เป็นกรณีพิเศษมาก ๆ
เพราะโดยปกติแล้ว ทุกคนจะทราบว่า
การทำงานโรงแรมนั้น ขอวันหยุดประจำยากแล้วหนึ่ง
ขอวันหยุดประจำทุกวันอาทิตย์คือ ยากคูณสอง
ยิ่งโรงแรมเราคือโรงแรมเล็ก ๆ
เราไม่มีมือสำรองมาเข้ากะแทนเหมือนโรงแรมใหญ่ ๆ
การที่เราจะต้องให้พนักงานหยุดทุกวันอาทิตย์
เป็นเรื่องที่เราลำบากใจกันมาก
แต่เพราะพี่แบงค์เป็นคริสเตียนที่เคร่งมากค่ะ
วันอาทิตย์คือวันไปโบสถ์ของพี่แบงค์
ไม่ว่ายังไงแกก็ต้องไปโบสถ์ให้ได้
พี่แบงค์ไม่เคยขาดไปโบสถ์เลยนะคะ ตั้งแต่ทำงานกับเรามา
เราก็เลยคุยกันหาทางออกตรงกลางที่สบายใจทุกฝ่าย
คือวันอาทิตย์ ถ้ามีจำนวนห้องมากกว่า 7 ห้อง
คือมากกว่าครึ่งหนึ่ง
เราจะขอให้พี่แบงค์มาทำอาหารให้ และดูแลห้องอาหารถึง 9 โมงเช้า
จากนั้นพี่แบงค์ก็จะไปโบสถ์
โดยเราก็จะมีแม่บ้านและฟร้อนท์ช่วยกันทำความสะอาดห้องอาหารเช้า
หลังจากพี่แบงค์กลับไปแทนค่ะ
หมายความว่า ทุกวันอาทิตย์
หน้าที่ความรับผิดชอบของแม่บ้านกับฟร้อนท์จะเพิ่มขึ้นมา
นั่นคือการดูแลห้องอาหารหลังพี่แบงค์กลับไปแล้วค่ะ
ทีนี้วันนี้ งานเราก็ค่อนข้างโหลดอยู่แล้ว
เพราะห้องเยอะ แม่บ้านมีพี่อ้อคนเดียว
น้องป๊อบเข้ากะฟร้อนท์วันนี้ก็ต้องไปช่วยพี่อ้อทำห้อง
ส้มก็เลยรับหน้าที่ดูแลห้องอาหารให้แทนน้องค่ะ
จะได้ทำห้องกันได้ไวขึ้นด้วย
พอดีสองสามวันมานี้ ส้มไม่ค่อยสบาย
อากาศเปลี่ยนนิดหน่อย ก็เลยเป็นหวัดค่ะ
ก็ไปโรงพยาบาล ตรวจและฉีดยาเรียบร้อย
ได้ยามาทานแล้ว
แต่คุณแม่เห็นอาการแล้วก็ยังเป็นห่วง
วันนี้ส้มก็เลยมีผู้ช่วยทำความสะอาดห้องอาหารด้วยค่ะ
นึกถึงสมัยก่อนตอนที่ไม่มีแม่บ้าน
เราก็ทำความสะอาดกันเอง
ส้มปูเตียง แม่ล้างห้องน้ำ ป้าทำความสะอาดในห้อง
เวลาไม่มีใคร เราก็ยังมีกันและกัน
แม่เคยบอกว่า หาคนไม่ได้ไม่เป็นไร
เราก็ทำกันเอง ช่วยกันไปจนกว่าจะหาคนมาร่วมทีมได้
ทุกวันนี้ ตอนส้มเข้ากะ night shift
ทั้งพ่อและแม่ก็ช่วยกันดูแลหลานสองคน
พาเข้านอนเรียบร้อย
วันไหน เรามีเทรนกัน หรือส้มติดประชุมงานอะไร
ถ้าไปรับลูกที่โรงเรียนไม่ได้
พ่อกับแม่ก็ไปรับไปส่งให้ตลอด
ความโชคดีที่สุดของการทำงานที่บ้าน
ก็คือการที่เรามีครอบครัวนี่แหละค่ะ
ครอบครัวที่คอยซัพพอร์ต ช่วยเหลือเราอยู่เสมอ
วันไหนเหนื่อย วันไหนท้อ
หันมามองหน้าคนที่บ้าน
แค่ได้กินข้าวด้วยกัน ดูหนังสนุก ๆ ด้วยกัน
นี่คือวันนั้นหายเหนื่อยแล้ว
รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่สุดเลยค่ะ
ถ้าได้อยู่บ้านกับครอบครัว กอดพวกเค้าเยอะ ๆ นะคะ
ถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกัน โทรหาพวกเค้าบ่อย ๆ นะ
กำลังใจจากครอบครัวสำคัญมากจริง ๆ ค่ะ
ในวันที่ไม่มีใคร เรามีพวกเค้านี่แหละ
15.11.20
#ChayadolDaily #บันทึกจากเรือนชญาดล
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
