"แจ้งตำรวจ เกิดเหตุฆาตกรรมในไอซียู"
วันนี้จะมาเล่าให้ฟัง ถึงกรณีผู้ป่วยคนหนึ่งที่ไม่สามารถตัดสินใจการรักษาเองได้แล้ว ต้องให้คนอื่นตัดสินใจการรักษาให้ จนมีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย
ผู้ป่วยหญิงรายนี้สูงอายุมากแล้ว มีภาวะเลือดออกในสมอง นอนติดเตียงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มานาน ที่สำคัญคือไม่สามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้ เกิดภาวะติดเชื้อบ่อยๆ จนเป็นผู้ป่วยต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ เข้าออกรพ.ตลอดในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา อยู่บ้านประมาณ 3-4 เดือน ที่เหลืออยู่ในรพ.
ผู้ที่ดูแล และตัดสินใจการรักษา คือลูกสาวของเขา ผู้ป่วยมีลูกหลายคน แต่จะเหลือเพียงลูกสาวที่มารพ. และตัดสินใจการรักษาตลอด
ผู้ป่วยตอนนี้นอนหลับตา กระตุ้นก็ไม่ลืมตา ใช้เครื่องช่วยหายใจ มีสายระโยง ระยางเต็มร่างกาย ร่างกายมีรอยช้ำตามตัว บวมจนไม่สามารถเจาะเลือดใดๆได้แล้ว
แต่ละครั้งที่เกิดภาวะติดเชื้อ ก็จะรุนแรงต้องได้ยาฆ่าเชื้อหลายขนาน ได้ยากระตุ้นความดันมากมาย แพทย์ที่ดูแลมีการพูดคุยถึงแนวทางการดูแล โดยเน้นที่ความสุขสบายของผู้ป่วย จึงได้นัดประชุมครอบครัวกับทางลูกสาว
ได้พบว่า ลูกสาวเป็นผู้มีการศึกษาสูง แต่มีความคิดบางอย่างที่ไม่ปกติ คือ มีความคิดว่า ผู้ป่วยตายไม่ได้ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม มีการด่า กราดทีมแพทย์ ทีมผู้ดูแลต่างๆ จนทุกคนก็ขยาด และที่สำคัญคือ ผู้ป่วยมีลูกคนอื่นๆอีก แต่ลูกคนอื่นไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว เพราะลูกสาวคนนี้จะด่าทุกคนที่ไม่ทำตามที่ตนต้องการ ถึงขั้นฟ้องร้อง และแจ้งความกับตำรวจ (มีinappropriate judgement ชัดเจน แต่กลับเป็นคนตัดสินใจการรักษาเพียงผู้เดียว)
ระหว่างที่อยู่รพ. มีการติดเชื้อ และช้อคอีกหลายครั้ง จนเกิดภาวะไตวาย ต้องล้างไต การรักษาทุกๆวันเต็มไปด้วยการรักษาที่ก่อให้เกิดความเจ็บปวดกับผู้ป่วย เปลี่ยนที่เจาะเลือด เปลี่ยนที่ฟอกไต ไปตามที่ต่างๆเท่าที่มี แต่ลูกสาวมองว่า เป็นสิ่งที่แม่ทนได้
ระหว่างนี้ผู้ป่วยไม่เคยตื่นลืมตาเลย หลายคนถามหมอว่า เค้ายังเจ็บอยู่มั้ย คนไข้เหล่านี้
หมอคงตอบไม่ได้ 100% แต่ว่าการรับรู้ตัว กับการรับรู้ความเจ็บปวด และการแสดงออกซึ่งอาการเจ็บปวดเป็นเรื่องคนละอย่างกัน
ถ้าคนทั่วไป เมื่อเจ็บก็แสดงออกได้
เมื่อคนเรามีโรคทางสมอง เมื่อเจ็บ เขาจะทำอย่างไร ถ้าร้องได้ก็คงร้องโวยวาย หรือถ้ายังสามารถแสดงออกเบื้องต้นได้ คงทำหน้านิ่วคิ้วขมวด แต่เมื่อแสดงออกไม่ได้ เมื่อเจ็บก็คงบอกใครไม่ได้ ไม่สามารถแม้แต่เปล่งเสียง ชัดมือหนี เพราะระบบการทำงานกล้ามเนื้อเสียไปแล้ว
แล้วระบบสัมผัสหล่ะ ส่วนมาก จะยังไม่เสียไปค่ะ เค้ามักจะยังรับรู้อยู่ได้ เพราะอันนี้เป็นคนละส่วนกับความรู้สึกนึกคิด ความสามารถในการขยับตัว
ดังนั้น สิ่งหนึ่งนี่ต้องเน้นย้ำเลย คือคนไข้มันจะยังรับรู้ความทรมานอยู่ แต่สื่อสารไม่ได้
วันนี้ผู้ป่วยรายนี้ได้จากไปแล้ว จากไปพร้อมอุปกรณ์ยื้อความตาย ที่แพทย์ทำตามที่ลูกสาวสั่งอย่างสุดความสามารถ แต่ร่างกายของผู้ป่วยก็เกินจะยื้อไว้ได้แล้ว
เวลานั้น แพทย์ต้องขึ้นปั๊มหัวใจผู้ป่วย ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางจะเปลี่ยนแปลงอะไรให้ดีขึ้นได้ เมื่อปั๊มไปเป็นชั่วโมง จะขอยุติ ลูกก็ได้ด่าทอ และโทรแจ้งความกับตำรวจ ว่ามีเหตุฆาตกรรมในห้องไอซียู....พ่อของผู้ป่วยพยายามห้าม แต่กลับโดนด่า และตบหน้าอย่างแรง!!
แม้เรื่องราวต่างๆ เค้าจะเอาผิดแพทย์หรือรพ.ไม่ได้ แต่สิ่งที่เค้าทำ ยอมรับว่าทำให้เกิดความรู้สึกด้านลบ ในใจบุคลากรทางการแพทย์ทุกคนที่มีส่วนร่วมในการดูแล
ดังนั้น ถ้าย้อนกลับไปได้ ในวันนี้ ที่ทุกๆคนยังรู้สติ รู้ตัวอยู่ วันที่เราไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ จะเกิดอะไรขึ้นกับเรา เราอาจจะอยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถตัดสินใจการรักษาเองได้เลยแม้แต่น้อย คนที่คุณคิดว่าจะตัดสินใจการรักษาแทนนั้นคือใคร
ทางการแพทย์ เรียกคนนั้นว่า “ตัวแทนผู้ป่วยในการตัดสินใจด้านสุขภาพ” หรือภาษาอังกฤษเรียกว่า Proxy คนคนนี้ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้มีความเกี่ยวเนื่องจากกฏหมาย และไม่จำเป็นต้องเกี่ยวเนื่องทางสายเลือด
แต่ต้องเป็นผุ้ที่คิดว่า รู้ใจเรามากที่สุด รู้ว่าสิ่งใด คือสิ่งที่เราน่าจะต้องการมากที่สุด และเรามอบให้เค้าเป็นผู้ตัดสินใจการรักษาแทนเรา ในวันที่เราพูดเองไม่ได้
ประเด็นคือ ถ้าเค้าไม่ใช่คนในครอบครัว เราต้องบอกคนในครอบครัวด้วย ไม่งั้นก็จะทะเลาะกันได้ คนคนนี้อาจจะไม่ได้มีอำนาจทางกม. เซนต์ใบนู่นนี่ได้ แต่เป็นคนที่เราหวังให้ครอบครัวฟังเขามากที่สุดที่ทำได้
(แต่ถ้าหากมีการเขียนพินัยกรรมชีวิตไว้แล้ว และเซนต์เป็นลายลักษณ์อักษรไว้ คนคนนี้ก็จะมีอำนาจทางกฏหมายได้)
สิ่งนี้อยู่ในส่วนหนึ่งของ การวางแผนด้านสุขภาพล่วงหน้า หรือ advance care plan
สิ่งนี้ ทำได้ตั้งแต่วันนี้...ควรทำตั้งแต่วันนี้.... เพราะสิ่งนี้ มีแต่คำว่า "เร็วไป" กับ "ช้าไป" ไม่มีคำว่าพอดี.....
จะฝากชีวิตกับใคร คิดให้ดีๆ ว่าไว้ใจได้
มองรอบตัว ว่าใครคือคนที่คุณไว้ใจ บอกเค้าไว้ว่าคุณต้องการอะไร ไม่ต้องการอะไร บอกทุกคนในครอบครัวให้ฟังเค้า เมื่อวันนั้นมาถึง
คำว่า ไว้ใจได้ ไม่ได้แปลว่า เค้ารักเราหรือไม่ หรือไว้ใจทางเงินทอง แต่ไว้ใจว่าเค้ารู้ใจเรา!!"
- 42
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
