3 ธ.ค. 2020 เวลา 06:01 • ปรัชญา
กาแฟ 5 บาท
5 บาท แห่งกำลังใจ
ณ สถานีรถไฟฟ้าแอร์พอตลิ้งค์ บ้านทับช้าง มีร้านกาแฟเจ้าหนึ่ง เข้าใจว่าขายวันแรก เพราะทุกอย่างดูไม่พร้อม ทั้งหน้าตาผู้ขายเอง และ การเตรียมงานที่ฉุกละหุก
1
วันนั้นลูกค้าคนแรก เดินยิ้มกริ่ม เข้าไปทัก...
" ผมเอากาแฟร้อน กาแฟดำ..."
" อเมริกาโน่รึเปล่าครับ"
" ครับ"
" เท่าไหร่ครับ" ข้าพเจ้าถาม พร้อมควักเงินเหรียญขึ้นมานับ
" 35 บาท ครับ"
สักพัก เขาก็จัดเตรียมอย่างร้อนรน และดูสับสนว่าจะหยิบจับอะไรก่อน จนผมเป็นกังวลว่าเขาจะกลัวว่าเรารีบ แต่แท้จริงไม่ได้รีบอะไรเลย
แล้วกาแฟดำร้อนๆ ในแก้วกระดาษบางๆ ก็พร้อมเสิร์ฟ มือที่ประหม่านั้นก็ยื่นแก้วกาแฟร้อนให้ ด้วยท่าทีเกรงอกเกรงใจ
" ผมคิดพี่ 30 พอครับ แก้วผม..มันไม่ดีเลย "
"เห้ย ไม่ได้ ! ผมเตรียมมันไว้แล้ว
เอ๊า ! รับมันไว้นะ 35 บาทเอง "
" ถูกจะตาย...."
1
เขารับเงินด้วยแววตาที่ทำให้ผมแทบช็อค
เพราะแววตาของเขานั้น กำลังปริ่มไปด้วยน้ำตาที่กำลังจะแตกอย่างไม่รู้สาเหตุ
1
ให้เงินเกินมา 5 บาท
เราทำอะไรพลาดไปรึเปล่าว่ะ ?
1
แล้วเสียงสั่นเครือนั่น ก็พูดกับลูกค้าคนแรกของร้านอย่างเป็นปิติว่า..
"ขอบคุณพี่มากครับ ผมมาจากคนรับจ้าง พึ่งมาเปิดร้านกาแฟ วันนี้วันแรก " เขาพูดน้ำตาคลอ
1
" ขอให้หมานๆนะครับ...โชคดี "
ผมพูดตอบ แบบพยายามจะไม่ไปสบตาเขา เพราะไม่อยากให้เขารู้สึกอ่อนแอ พร้อมเดินจากไปอย่างคนเข้าใจ เพราะครั้งหนึ่งข้าพเจ้าก็เคยขายของเช่นนี้ เราจึงเข้าใจคนหัวอกเดียวกัน ได้เป็นอย่างดี
กาแฟดำ เช้าวันนั้น
ได้ให้แง่คิดดีดีมากมายทางความรู้สึก
การซื้อขายครั้งนี้มันได้เติมเต็มซึ่งกันและกัน ระหว่างผู้ซื้อและผู้ขายอย่างไม่รู้ตัว
น้ำใจของพ่อค้าที่ยอมปรับลดราคาลง 5 บาท เพราะการขาดความมั่นใจ กับลูกค้าที่มองว่าเขากำลังต้องการความมั่นใจ
1
กาแฟ 5 บาทนี้....
มันได้สร้างปิติและความหวัง เกิดขึ้นในซอกมุมของหัวใจดวงเล็กๆของคนสองคน ของคนหัวอกเดียวกัน อย่างผมและเขา
ที่ช่วงเวลานั้น
ก็ต้องการกำลังใจ...ไม่ด้อยไปกว่ากัน...
ขอบคุณกาแฟร้อนแก้วนี้ครับ...
.............ไซตามะ
โฆษณา