19 ธ.ค. 2020 เวลา 12:09 • ประวัติศาสตร์
“วูล์ฟกัง อมาดิอุส โมซาร์ท (Wolfgang Amadeus Mozart)” นักประพันธ์ดนตรีชื่อก้องโลก” ตอนที่ 4 (ตอนจบ)
อวสานอัจฉริยะ
ถึงแม้ว่าผลงานโอเปร่าของวูล์ฟกังจะยอดเยี่ยม หากแต่เขาก็ประสบปัญหาเรื่องเงินอีกครั้ง เนื่องจากราชสำนักเริ่มจะเลิกสนใจในตัวเขา
เมื่อมีปัญหาเรื่องการเงิน ทำให้วูล์ฟกังจำเป็นต้องยืมเงินคนอื่น ชื่อเสียงก็เริ่มจะตกต่ำ หากแต่วูล์ฟกังก็ยังไม่หยุดการเขียนเพลง
ในปีค.ศ.1791 (พ.ศ.2334) ขณะที่อยู่ในบ้านเพียงลำพัง ก็ได้มีชายแปลกหน้ามาหาวูล์ฟกัง และนำจดหมายที่ไม่ได้จ่าหน้ามาให้วูล์ฟกัง โดยจดหมายนั้น ขอให้วูล์ฟกังแต่งบทสวดในพิธีศพให้
ค่าตอบแทนนั้นงามมาก หากแต่ก็มีคำถามตามมามากมาย
ใครเป็นคนจ้าง?
แต่งให้ใคร?
ไม่มีใครทราบ
วูล์ฟกังใช้เวลาหลายเดือน ทุ่มเทให้งานชิ้นนี้ และสุขภาพของเขาก็แย่ลงเรื่อยๆ
บางครั้งวูล์ฟกังรู้สึกเหมือนว่าบทสวดนี้เป็นบทสวดสำหรับงานศพตนเอง และในไม่ช้า เขาก็ป่วยหนักจนไม่สามารถลุกออกจากเตียง หายใจก็ลำบาก
4 ธันวาคม ค.ศ.1791 (พ.ศ.2334) วูล์ฟกังขอให้เพื่อนๆ มาหา และให้เพื่อนๆ ช่วยกันร้องบทสวดที่เขาแต่ง
5 ธันวาคม ค.ศ.1791 (พ.ศ.2334) วูล์ฟกังเสียชีวิตขณะมีอายุได้ 35 ปี โดยบทสวดนี้ยังแต่งไม่เสร็จ หากแต่ส่วนที่แต่งเสร็จแล้ว ได้รับการยอมรับว่ายอดเยี่ยมและเป็นหนึ่งในงานชิ้นเอกของเขา
ภายหลังจากวูล์ฟกังเสียชีวิต เขาก็ได้รับการยกย่องและได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในนักแต่งเพลงที่ยอดเยี่ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยตลอดชีวิตของเขา เขาสร้างผลงานกว่า 600 ชิ้น
ถึงแม้ว่าจะเสียชีวิตไปนานกว่า 200 ปี หากแต่ชื่อเสียงของเขายังคงอยู่ และเป็นที่พูดถึงแม้แต่ในทุกวันนี้
โฆษณา