การล่มสลายของราชวงศ์ฮั่น
การล่มสลายของราชวงศ์ฮั่น (206 ปีก่อนคริสตกาล-พ.ศ.764) นับเป็นความล้มเหลวของราชวงศ์ที่โด่งดังราชวงศ์หนึ่งในประวัติศาสตร์จีน
ราชวงศ์ฮั่น นับเป็นราชวงศ์ที่สำคัญ และยุคนี้ก็เป็นยุคที่รุ่งเรือง และมีอิทธิพลมากซะจนแม้แต่คนในปัจจุบันหลายกลุ่มก็ยังเรียกตัวเองว่าเป็น “ชาวฮั่น”
แต่อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะรุ่งเรืองในหลายๆ ด้าน หากแต่การล่มสลายของราชวงศ์ฮั่นก็ทำให้แผ่นดินจีนอยู่ในความวุ่นวายเป็นเวลานานเลยทีเดียว
ในยุคของราชวงศ์ฮั่น เป็นยุคที่วิทยาการ ปรัชญา ศาสนา การค้ารุ่งเรือง และสามารถขยายขอบเขตอิทธิพล ครอบครองพื้นที่กว่า 6.5 ล้านตารางกิโลเมตร
หากแต่เมื่อเวลาผ่านไป หลังจากครองแผ่นดินมานานกว่า 400 ปี ราชวงศ์ฮั่นก็ล่มสลาย โดยสาเหตุก็มาจากการทุจริตภายในและการกบฏ
ในรัชสมัยของ “จักรพรรดิฮั่นอู่” ซึ่งครองราชย์ตั้งแต่ 141-87 ปีก่อนคริสตกาล ได้มีการเปลี่ยนนโยบายด้านการต่างประเทศ จากที่มีการประนีประนอมกับดินแดนอื่นๆ เป็นการนำดินแดนต่างๆ เข้ามาอยู่ใต้อำนาจของราชสำนัก
ในเวลาต่อมา ราชสำนักก็อ่อนแอ จักรพรรดิก็ไม่ทรงสนใจในการบริหารบ้านเมือง เหล่าขันทีก็โกงกิน และมีการร่วมมือกับทหารระดับสูงในการทุจริต
ในปีค.ศ.189 (พ.ศ.732) “ตั๋งโต๊ะ” ขุนศึกคนหนึ่งแห่งยุคสมัย ได้ทำการปลงพระชนม์จักรพรรดิหองจูเปียน และแต่งตั้งพระอนุชาเป็นฮ่องเต้แทน
จักรพรรดิฮั่นอู่
ทางด้านเศรษฐกิจ ในครึ่งหลังของราชวงศ์ฮั่นตะวันออก รัฐบาลได้ลดภาษี จำกัดการใช้จ่ายของราชสำนักและเงินสนับสนุนกองทัพ
เหล่าขุนนางเองได้รับการยกเว้นภาษี ส่วนชาวนาก็มักจะหลีกเลี่ยงภาษี เมื่อนายอากรมาเยือนหมู่บ้านต่างๆ ก็จะมีการเตือนกันเป็นทอดๆ และจะหนีออกไปรอบนอกหมู่บ้าน รอจนนายอากรกลับไป
ด้วยเหตุนี้ ทำให้รัฐบาลไม่มีเงินในการบริหารแผ่นดิน
ปัญหาอีกอย่าง คือการรุกรานจากชนเผ่าเร่ร่อน
ปัญหานี้เป็นปัญหาที่มีมานานแล้ว โดยชนเผ่าเร่ร่อนนี้จะอาศัยอยู่ตามทุ่งหญ้า ทั้งทางเหนือและทางตะวันตก โดยชายแดนของจีนมักจะถูกควบคุมโดยชนเผ่าเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นเผ่าอุยกูร์หรือเผ่าซงหนู รวมทั้งพวกมองโกล
ชนเผ่าซงหนู
ชนเผ่าเร่ร่อนเหล่านี้มีกำลังมากพอที่จะควบคุมเส้นทางสายไหม ซึ่งเป็นเส้นทางการค้าที่สำคัญ ทำให้ทางการยังต้องเกรงใจชนเผ่าเร่ร่อน บางครั้งก็ต้องส่งของขวัญไปให้เพื่อให้อำนวยความสะดวก บางทีก็ต้องจ้างให้ชนเผ่าเหล่านี้ปกป้องพวกตนจากชนเผ่าเร่ร่อนเผ่าอื่น บางครั้งจักรพรรดิถึงขั้นต้องส่งเจ้าหญิงไปแต่งงานกับหัวหน้าชนเผ่าเร่ร่อน
แต่อย่างไรก็ตาม รัฐบาลฮั่นไม่มีกำลังพอที่จะดึงชนเผ่าทุกชนเผ่าเข้ามาเป็นพวก
นอกจากนั้น ก็ยังมีปัญหาจากสงครามที่ชายแดนและกบฏภายใน ทำให้เกิดการแทรกแซงจากกองทัพ และภายหลัง ชนเผ่าต่างๆ ยังแข็งข้อ ต่อต้านราชวงศ์ฮั่น ทำให้อำนาจของฮั่นเริ่มจะเสื่อมลงเรื่อยๆ
ในเวลาต่อมา ชาวนาและบัณฑิตยังได้รวมตัวกัน ก่อตั้งกองทัพของตนเอง
ค.ศ.184 (พ.ศ.727) ได้เกิดกบฏขึ้นในชุมชนต่างๆ กว่า 16 ชุมชน เกิดเป็นกองทัพ “โจรโพกผ้าเหลือง” ต่อต้านราชสำนัก
ถึงแม้ว่าโจรโพกผ้าเหลืองจะถูกปราบได้ในเวลาไม่นาน แต่ก็ได้เกิดกบฏต่างๆ ตามมาอีกมากมาย
โจรโพกผ้าเหลือง
ภายในปีค.ศ.188 (พ.ศ.731) รัฐบาลท้องถิ่นก็เข้มแข็งกว่ารัฐบาลหลักที่ลั่วหยาง และในปีค.ศ.189 (พ.ศ.732) “ตั๋งโต๊ะ” ขุนศึกจากชายแดนก็ได้รุกรานลั่วหยาง ลักพาองค์จักรพรรดิ และทำการเผาเมืองจนราบเป็นหน้ากลอง
ตั๋งโต๊ะ
ตั๋งโต๊ะถูกฆ่าในปีค.ศ.192 (พ.ศ.735) และองค์จักรพรรดิก็ตกไปอยู่ในมือขุนศึกต่างๆ และแผ่นดินฮั่นก็แตกออกเป็นแปดส่วน
เสนาบดีคนสุดท้ายของราชวงศ์ฮั่นคือ “โจโฉ”
โจโฉนั้นเป็นขุนศึกผู้หนึ่งที่เข้าคุมองค์จักรพรรดิและเชิดอยู่หลังม่านเป็นเวลากว่า 20 ปี และภายหลัง “โจผี” บุตรชายของโจโฉ ก็ได้ยึดบัลลังก์และขึ้นเป็นฮ่องเต้
ราชวงศ์ฮั่นได้สิ้นสุดลง และแผ่นดินก็แตกออกเป็นสามก๊ก
โจโฉ
- 47
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
