เรื่องเล่าจากภูดาว EP#1
"Prologue."
เคยมีเรื่องเล่าถึงสถานที่ๆหนึ่ง เป็นสถานที่ที่น้อยคนนัก ที่จะรู้จัก
ที่แห่งนี้เป็นภูเขา ภูเขาลูกหนึ่ง ที่มีความอุดมสมบูรณ์และสวยงามมาก
สวยงามอย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับว่ามีเหล่าทวยเทพช่วยกัน
ปลูกปั้นภูเขาลูกนี้ขึ้นมาอย่างตั้งใจเพื่อเป็นสถานที่พักพิงของพวกท่านเหล่านั้น
และนอกจากนั้น ยังมีเรื่องเล่าที่พูดกันอย่างปากต่อปากว่า
"ถ้าหากคู่รักคู่ไหนสามารถปีนขึ้นจนไปถึงยอดของภูเขาลูกนี้ได้"
"คู่รักคู่นั้นย่อมเป็น 2 วิญญาณที่เคยรักกันและโหยหากันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน"
“โอ๊ยยย... ขับมานาน ตูดเปียกตูดแฉะไปหมด เมื่อยชะมัด จอดข้างทางพักซักหน่อยแล้วกัน”
เอกค่อยๆกำเบรคเพื่อชะลอความเร็วของมอเตอร์ไซค์ลง จากนั้นจึงจอดมอเตอร์ไซค์เทียบข้างไหล่ทาง ถอดหมวกกันน็อคและวางไว้บนเบาะ
พูดบ่นกับตัวเองพร้อมกับยืดเส้นยืดสายแก้เมื่อย หลังขับมอเตอร์ไซค์ติดต่อกันมาเป็นเวลานานหลายชั่วโมง
เอกเป็นหนุ่มออฟฟิศ อายุประมาณ 30 ปลายๆ ตัวสูงใส่แว่น
กำลังขับมอเตอร์ไซค์คันโปรดของเขาออกมาเที่ยวในวันหยุดยาว
“เหนื่อยหน่อยนะ วันนี้คงลำบากที่สุดตั้งแต่รับเรามาเลี้ยงแล้วล่ะ อดทนหน่อยนะ”
เอกเอามือลูบไปที่ถังน้ำมันมอเตอร์ไซค์ของตนเอง
ราวกับว่ามันเป็นลูกรักของเอกอย่างไหนอย่างนั้น
มอเตอร์ไซค์ Scrambler ถังสีดำ ดูเก่าก็ไม่เก่า ใหม่ก็ไม่ใหม่
ผ่านการใช้งานในเมืองมาอย่างสมบุกสมบัน
เดิมทีเอกมีความต้องการที่จะถอยเจ้าตัวนี้มาเพราะจะเอามาออกทริปสนุกๆ
แต่ทว่าเอกกลับได้ใช้ในการขับมันจากคอนโด ถึงออฟฟิศของเขามากกว่า
เพราะในด้านของการงานของเอก
ดูไม่เป็นใจและไม่เข้าใจจุดประสงค์ของการออกมอเตอร์ไซค์ของเอกเท่าไหร่
มอเตอร์ไซค์เอก
อย่างว่าล่ะนะ ยิ่งก้าวหน้า ยิ่งได้เงินเพิ่มก็จริง
แต่เขาก็เอาเวลาว่างของเราไปเพิ่มเหมือนกัน
“อีกนานไหมเนี่ย กว่าจะถึง”
เอกเอื้อมหยิบโทรศัพท์ที่ติดอยู่กับแฮนด์บาร์ของมอเตอร์ไซค์เพื่อเช็คว่าเหลืออีกกี่กิโล กว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง
“เอ้า ผิดทางเฉย ตะกี้มันต้องเลี้ยวซ้ายนี่หว่า”
เอกทำหน้างงๆ เกาหัวเบาๆ และขำกับความเบลอของตัวเอง
“แต่ก็ดีนะ จะได้ชมขับชมนกชมไม้ข้างทางไปเรื่อยๆ ก่อนถึง… โอ๊ะ ข้างทางตรงนี้สวยดีนะ ถ่ายเก็บไว้ดีกว่า”
อกเก็บโทรศัพท์มือถือไปไว้ที่เดิม ที่แฮนด์บาร์มอเตอร์ไซค์ และล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าคาดอกของตนเอง หยิบกล้องฟิล์มคู่ใจขึ้นมา เพื่อถ่ายภาพเก็บไว้
“แชะ”
เสียงชัตเตอร์ของกล้องฟิล์มดังขึ้น
“ไปต่อกันเถอะ”
เอกเก็บกล้องและรูปภาพใส่กระเป๋าไว้อย่างเดิม ใส่หมวกกันน็อค และขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์พร้อมที่จะออกเดินทางต่อ
เมื่อทุกอย่างเข้าที่เอกจึงบิดมอเตอร์ไซค์ และออกตัวจากข้างทาง
เหล่าต้นไม้สีเขียวข้างทาง มีบรรดาก้อนเมฆแหวกว่ายท่ามกลางนภาสีคราม
แสงแดดสีส้มอุ่นๆ ที่มาพร้อมกับลมเย็นๆ ทำให้บรรยากาศโดยรวมไม่ร้อนไม่หนาว
พอให้รู้สึกเย็นสบาย
เอกขับรถไปตามทางอย่างไม่ช้าและไม่เร็ว
ดูเหมือนว่าเขาอยากจะดื่มด่ำไปกับบรรยากาศของธรรมชาติข้างทางให้มากที่สุด
"อีก 2 กิโลเมตร... เลี้ยวขวา"
“พูดถึงแล้วนะ จริงๆการที่เราอายุเกือบ 40 แล้วมาแหกขี้ตาตื่นช่วงเช้ามืด มาขับมอเตอร์ไซค์ระยะไกลๆแบบนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องตลกเหมือนกันนะ ปวดหลัง ปวดตัวชะมัด แต่ก็โอเคนะ ไม่ได้ลำบากมากมายขนาดนั้น”
เอกบ่นกับตัวเองในใจ
"เลี้ยวซ้าย แล้วจุดหมายปลายทางของคุณจะอยู่ข้างหน้า"
เอกชะลอมอเตอร์ไซค์เพื่อจะหยุด และมองดูสถานที่ๆปรากฎอยู่ที่หน้าเขา
“ถึงแล้วสินะ... ภูดาว"
โปรดติดตามต่อใน EP#2
เขียนโดย เมอร์จินท์
สวัสดีครับ เพิ่งหัดเขียนนะค้าบ มีอะไรติชม แนะนำ คอมเม้นบอกได้เลยนะครับ
เพื่อเป็นกำลังใจและการพัฒนาในการเขียนในตอนต่อๆไปค้าบ :)
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
