6 ก.พ. 2021 เวลา 13:45 • ปรัชญา
# ฝ่าพายุฝนกับอาม่า กับคำถามที่ว่า…..จะมีสักกี่คนที่กล้ายืนหยัดเพื่อฝันของตัวเอง ?
คนที่โชคดีที่สุด ไม่ใช่คนที่ เก่ง หรือร่ำรวยจนล้นฟ้า แต่เป็นคนที่กล้าและบ้าพอที่จะยืนหยัดเพื่อผ่านปัญหาไปได้จนสุดทาง อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
ขับรถกับหลานสาว
หลี่ซาน หญิงสาวที่เพิ่งหัดขับรถเป็นใหม่ ๆ เธอขับไปโดยมี อาม่า นั่งอยู่เบาะหลังด้วย แต่ทว่า หลังจากที่ขับไปได้ไม่นาน พายุฝนลูกใหญ่ก็เทลงมา
เธอจึงรีบหันไปถาม อาม่า ว่า “อาม่า หนูจะทำยังไงดีคะ”
“ขับไปเรื่อย ๆ” อาม่าตอบแบบเย็นใจ
หลังจากขับไปตามถนนสักครู่ หลี่ซาน ก็สังเกตเห็นรถคันที่อยู่ด้านหน้า ยูเทรินรถกลับเนื่องจาก เมฆฝนก้อนใหญ่อีกลูกกำลังใกล้เข้ามา และอาจจะรุนแรงกว่าพายุที่เธอกำลังเจอลูกนี้เสียอีก
พายุที่แสนจะรุนแรง
เธอจึง พูดกับ อาม่า ด้วยความกังวล และความกลัวว่า “อาม่าคะ หนูควรจะยูเทริน รถกลับด้วยดีไหมคะ”
“ไม่….ขับต่อไป” อาม่าตอบ
เมื่อได้ฟังแบบนั้น เธอจึงขับต่อไป แต่แล้ว หลังจากที่ขับเลยจุดยูเทริน มาได้ไม่นาน เธอก็สังเกตเห็น รถบรรทุกคันใหญ่พลิกคว่ำ อีกทั้งของที่บรรทุกมาด้วย ก็ทำให้ ถนนด้านหน้า นั้นเต็มไปด้วยฝุ่นควัน
นอกจากนี้ ยังผสมรวมกับหมอกที่ปกคลุม จึงยิ่งทำให้เธอมองถนนได้ไม่ดีเท่าที่ควร
ภาพที่ไม่ชัดเจน
หลี่ซาน จึงหันไปถามกับ อาม่า อีกครั้งว่า “อาม่าค่ะ หนูคิดว่า หนูควรจะถอยรถกลับไปตอนนี้น่าจะดีกว่านะคะ เพราะหนูมองข้างหน้าไม่เห็นเลย ทั้งฝุ่น ทั้งฝน แล้วก็ไหนจะพายุที่กำลังใกล้เข้ามาทุกทีอีก นอกจากนี้ รถบรรทุกคันนี้ก็เหลือช่องให้ผ่านได้แค่นิดเดียวเอง” เธอพูดด้วยความท้อใจ
อาม่า ที่ได้ฟังเช่นนั้น จึงบอกกับหลานสาวไปว่า “ขับต่อไป…”
แม้ในใจ หลี่ซาน จะทราบดีว่า ควรหยุดรถในตอนนี้จะดูเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยและดีที่สุด เพราะหากดันทุรังต่อไป ถนนด้านหน้านั้นอาจจะขับได้ยาก และลำบากกว่าในตอนนี้ แต่ด้วยปัจจัยหลาย ๆ อย่าง เธอจึงทำเป็นต้องขับต่อไปเรื่อย ๆ
เดินหน้าต่อไป
หลังจากนั้นไม่นาน ทัศนียภาพก็ค่อย ๆ ดีขึ้น และดีขึ้น เธอเริ่มมองเห็นถนนได้ชัดเจน
อีกทั้งในตอนนี้เธอก็ขับเลยพายุฝนก้อนใหญ่นั้นมาได้แล้ว จึงทำให้ ทุกสิ่งทุกอย่าง ดูง่ายดายขึ้นมาก
อาม่า จึงพูดกับ หลี่ซาน ว่า “หลานรักตอนนี้หนูผ่านพายุฝนมาได้แล้วนะ หนูอยากลงไปสูดอากาศสักหน่อยไหมล่ะ”
คำถามจากอาม่า
“แต่ทำไมอาม่าถึงให้หนูหยุดรถได้ในตอนนี้ล่ะคะ ทั้งที่ตลอดทางที่ผ่านมา อาม่าไม่ให้หนูหยุดรถเลย เพราะเราผ่านเมฆฝนมาได้แล้วอย่างงั้นหรอคะ” หลี่ซาน ถามด้วยความสงสัย พร้อมทั้งเดินลงจากรถตามอาม่าไป
เมื่อทั้งสองลงมาที่ริมถนน อาม่าจึงชี้ไปทางที่พายุฝนกำลังตกอยู่ ให้กับ หลี่ซาน ได้เห็น ซึ่ง ในมุมที่ทั้งสองมองอยู่นั้นเป็นจุดที่เห็นได้ชัดเจนเลยว่า ถนนเส้นที่พายุฝนกำลังตกอยู่นั้นมีสิ่งใดเกิดขึ้นบ้าง
“หลานเห็นไหมว่า ในตอนนี้เราสามารถมองเห็นได้ทั้งคนที่ยอมแพ้ และคนที่ดิ้นรนพยายามฝ่าพายุฝนนั้นออกมาให้ได้….ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนั้น หากหลานไม่ยอมแพ้และก้าวต่อไป พยายามต่อไป อย่างที่อาม่าบอก ไม่ว่ามันจะยากเย็นเพียงใด
คำสอนของอาม่า
เวลาหนึ่ง พายุฝนที่หลานเจออยู่ก็จะผ่านพ้นไปได้ เหมือนในวันนี้อย่างแน่นอน จำที่อาม่าบอกไว้นะ หากหลานไม่ยืนหยัดเพื่ออะไรสักอย่าง หลานก็จะไม่เหลืออะไรสักอย่างได้เหมือนกัน”
แม้ว่าหลายครั้งการอดทนต่อความเครียดภายในจิตใจ จะยากลำบาก และยิ่งถ้าหากอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแล้วยิ่งยากเข้าไปใหญ่
อีกทั้งช่วงเวลาแบบนี้ ยังทำให้คนที่แข็งแกร่ง ยอมแพ้ได้อยู่ล่ำไป ฉะนั้นหากคุณเลือกที่ก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างแน่วแน่ในเส้นทางเดิมแล้ว ก็จงยืนหยัดเข้าไว้ แล้วไม่นานนักหรอก พายุฝนหรืออุปสรรคที่คุณพบเจออยู่ นั้น มันจะค่อย ๆ เลื่อนหายไปได้อย่างแน่นอน
“แม้ความฝันและเป้าหมายจะมีอยู่ภายในใจของทุกคนก็จริง แต่ความอดทนและการยืนหยัดอย่างไม่ลดละ ของแต่ละคนนั้น ก็ไม่ได้มีเท่ากันหรอกหนา”
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
ติดตามเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา