ติดกาแฟ
หลังจากเริ่มทานกาแฟเป็นแล้ว
ก็จะมีกาแฟหลากหลายแบบหมุนเวียนมาให้เจอ
แต่ก็ทานนานๆครั้งเฉพาะเวลารู้สึกง่วงๆ
ถ้าในที่ทำงานตอนนั้นก็จะเป็น 3 in 1
หรือผงกาแฟสำเร็จชงเอง ใส่น้ำตาล คอฟฟี่เมท
ที่พี่แม่บ้านจะชงมาให้ เพราะชงเองยังไงก็ไม่อร่อย
จะมาได้กินกาแฟเย็นอร่อยๆก็ต้องที่ร้านกาแฟ
จังหวัดตรัง ที่ที่ติ๊บทำงานเป็นที่แรก
เป็นจังหวัดที่ขึ้นชื่อเรื่องร้านแต่เตี้ยม
แต่เตี้ยมก็คือติ่มซำที่เราเรียกกันนี่แหละค่ะ
เลิกงานปุ๊บเพื่อนๆก็จะชวนกันไปนั่งร้านแต่เตี้ยม
ซึ่งมีเยอะมากและเปิดทั้งเช้าทั้งค่ำ
เรียกว่าอยากทานเมื่อไหร่ก็ได้ทาน
แต่เตี้ยมที่ตรังเราไม่ต้องสั่งนะคะ
นั่งปุ๊บพนักงานจะเอามาลงเสริฟให้เลย
อันไหนเราไม่ทาน เดี๋ยวเค้าก็เก็บกลับไป
จะให้อร่อยก็ต่องทานคู่ชาคู่กาแฟ
ซึ่งที่ตรังจะเรียกกาแฟว่าโกปี๊ (มาจาก Coffee)
ค้อฟฟี่ โก๊ฟี โกปี๊ เดาว่าจะเพี้ยนมาประมาณนี้นะคะ
ตอนนั้นมีแต่โกปี๊ โกปี๊โอ(กาแฟร้อน) โอเลี้ยง โอยั้ว
กินกาแฟไปเม้ามอยกับเพื่อนๆไป
เป็นช่วงเวลาที่สนุกสนานมากๆ
ทำงานใช้ทุนที่ตรังได้ 2 ปีติ๊บก็ย้ายกลับหาดใหญ่
มาทำงานในร้าน Boots ซึ่งอยู่ไม่ไกลบ้าน
ไปทำงานด้วยการเดิน ซึ่งใช้เวลาไม่ถึง 15 นาที
ร้าน Boots เป็นร้านยาและสินค้าสุขภาพความงาม
ตัวร้านตั้งอยู่ในห้างสรรพสินค้า
ต้องเปิดปิดร้านตามเวลาห้าง
เลยต้องทำงานเป็นกะ เช้าบ้าง เย็นบ้าง
บางครั้งอยู่กะเย็นต่อกะเช้า
บางครั้งต้องนับสต๊อกดึกๆ
เลยมีหลายครั้งที้ไปทำงานด้วยอาการนอนไม่พอ
ทำให้ต้องการกาแฟมาช่วยปลุกให้สดชื่น
กาแฟที่มีให้เลือกระหว่างทางเดินไปทำงาน
ก็คือกาแฟพร้อมดื่มที่กดจากเครื่อง
ใน 7-eleven และ Mcdonald ที่อยู่ใกล้ๆกัน
กาแฟหนึ่งแก้ว ขนมปัง 1 ชิ้นทุกวัน
จนกลายเป็นคนที่ต้องกินกาแฟทุกเช้า
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา....
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
