6. อนุโมทนามุ้ง
ฝูงกีฏะคือแมลงนั้นมีอยู่มากมายในชมพูทวีปแห่งนี้ ที่เห็นบ่อยก็คือยุงขนาดใหญ่ นอกนี้มีจิ้งหรีดขายาว แมลงเล็กปีกเเข็ง แมลงคลานเร็ว ฯลฯ ในเพศบรรพชิตนั้นไม่อาจกระทำปาณาติบาตได้จะขาดจากภิกขุภาวะ จำต้องสำรวมระวัง แม้ขันน้ำใช้แล้วยังต้องคว่ำเพื่อป้องกันมิให้เหล่ากีฏะหลงเงาแสงสะท้อนน้ำตกลงไปตายในขัน เปนการยังชีวิตสัตว์ให้ล่วงไป
ภยันตรายอันมาแต่แมลงสัตว์กัดต่อยหรือเข้าหูย่อมเปนที่น่าหวั่นใจ ด้วยไม่อาจลงมือพิฆาตพวกเขาเหล่านั้นได้เช่นคราวอยู่ในวิถีฆราวาส
ท่านโฆสกโพธิ มีชนมายุน้อยกว่าทศวารหนึ่ง แต่ลำดับอาวุโสสำเร็จภิกขุภาวะติดกันจึงมีความคุ้นเคยกัน ท่านมีความไม่สบายทางระบบเลือด ถูกยุงกัดแล้วอาจอาการกำเริบได้ ได้ทราบถึงเจตนาว่าท่านทุเลาป่วยแล้วจึงมาบวชเพื่อสนองคุณบุพการี รู้สึกอนุโมทนาสาธุการ แลสังเวชใจว่าตัวเราหนอมาช้าไปกว่าสิบปี มิเช่นนั้นโยมตา โยมยายผู้สนิทสเน่หาแลอุปถัมภ์แก่เราคงจะได้จับชายผ้าเหลืองผู้หลานสักคนหนึ่งก่อนจะล่วงภพชาติไป
จึงได้กล่าวแก่ท่านโฆสกโพธิ ขอแสดงปาวารณา หากมีอะไรติดขัดเรื่องการป่วยไข้ขอให้ได้บอกอย่าได้เกรงใจใดๆเลย
ในเวลาค่ำท่านได้เสียบอุปกรณ์ไล่ยุงไฟฟ้าที่ปลายเตียงห้องนอนรวม แลชโลมน้ำยากันยุงที่ตัว ด้วยความมีน้ำใจท่านได้แจ้งถามไถ่ส่งน้ำยามาให้ใช้ เรานึกขอบคุณในใจ แต่ได้แจ้งไปว่าไม่ใช้ดีกว่าเพื่อว่าหากยุงมีมาจักได้มากัดเอาเลือดเราไปแทนที่จะเปนเลือดท่านเพราะเราไม่มีปัญหาเรื่องเลือด แถมแลดูจะมีเลือดมากเกินไปด้วยซ้ำ ส่วนเมื่อเหตุยุงกัดเกิดขึ้นเปนตุ่มคันแล้วย่อมแก้โดยมียาวิเศษทำจากน้ำมันเลียงผาซึ่งโยมนายพลทหารเรือท่านหนึ่งปรุงพิเศษให้มาเคยพิสูจน์แล้วได้ผลชะงัดนัก
ราตรีกาลผ่านไปแช่มช้า เวลาเช้าเราโดนยุงกัดเพียง 2 แผล ไม่มากเท่าไหร่ แต่ท่านโฆสกะก็ไม่ได้ปลอดภัยจากพิษร้ายแห่งยุงเหล่านั้น อาการเลือดเริ่มกำเริบ ตกค่ำวันนั้นท่านพระครูปลัดนำเต็นท์มุ้งมาให้ท่านโฆสกะใช้ เราเห็นชื่อผู้ถวายเขียนไว้เปนนายพลตำรวจผู้หนึ่งกับภริยา ซึ่งอยู่เมืองไทยนับเรียกท่านว่าคุณอา ก็เกิดปีติโสมนัสขึ้นยกมืออนุโมทนาแก่โยมคุณอาทั้งสองว่าอันของที่ท่านได้บริจาคบำรุงแด่สงฆ์นั้นได้ใช้สมประโยชน์ดังนี้ ท่านโฆสกะฯ ก็ได้โมทนา ท่านญาณวชิระโพธิ์ กับท่านอื่นๆ คือท่านกิตติสทฺธโพธิ ท่านกนฺตธีรโพธิ ก็ได้อนุโมทนามาช่วยกันกางกั้นให้ท่านโฆสกะฯจนใช้นอนบนเตียงบางๆนั้นได้ รวมแรงอนุโมทนาที่โยมคุณอาทั้งสองได้รับจากพระนวกะที่มีศีลสิกขาบริสุทธิ์ในเพลานั้นไม่ต่ำกว่า 5 แรง
อนึ่งที่วัดไทยสิริราชคฤห์นั้นมีเหตุเหล่าแมลงเช่นนี้เหมือนกัน แต่ท่านพระครูปัญญาสารพินิต พระครูพี่เลี้ยงได้แสดงข้อธรรมะปฏิบัติโดยนำสังฆาฏิกางออกห่อหุ้มคลุมโปงตั้งแต่ศีรษะจรดเท้านอนหงายนิ่งสนิทอยู่ แลละม้ายคล้ายร่าง อสุภะ ทำให้เกิดความกระจ่างในใจว่า อันผ้าอันตรวาสกนี้พระพุทธองค์บัญญัติให้ใช้ผ้าห่อศพมาทำด้วยหมดความจำเปนแก่ร่างผู้วายชนม์แล้ว เมื่อย้อมเสียด้วยน้ำฝาดกลับกลายเปนยังประโยชน์แก่คนเปนได้ฉะนั้น ข้อนี้ทำให้สังวรณ์ว่าหากเราเองวายชีพไปแล้วจะยังคงมีประโยชน์แก่ผู้อื่นอย่างไรบ้างหนอ จึงได้ลงมือเขียนบันทึกนี้ไว้เพื่อถ่ายทอดแก่ผู้อื่นแทนปากแลวาจาของเราที่จะต้องหมดกำลังทำการเมื่อปราณะวางวายไป
------------------
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
