หรือ คฤหาสน์ในสมัยนั้นจะมีห้องรับแขกเสมอ บ้านคุณพ่อผมที่สร้างก่อน
สงครามโลกครั้งที่สอง ก็มีห้องรับแขก แยกต่างหากจากห้องนั่งเล่น
เวลามีใครมาหาคุณพ่อผม หรือลูกๆมีเพื่อนมาหาก็จะใช้ห้องรับแขก
เป็นห้องนั่งคุยกัน
ส่วนห้องโถงกลาง ที่คุณพ่อผมใช้เป็นห้องตั้งทีวีและวิทยุุนั้น ก็ถูกใช้เป็นห้องนั่งเล่นฟังวิทยุดูทีวีกัน
สมัยก่อน ทุกบ้านไม่ได้มีวิทยุใช้กัน
และวิทยุก็มีสถานีเดียวคือของกรมโฆษณาการ
ที่ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นกรมประชาสัมพันธ์
เวลากระจายเสียงออกอากาศก็มีเป็นช่วงๆ ตั้งแต่ หกโมงเช้าถึงแปดโมงครึ่ง
และช่วงค่ำก็ กระจายเสียงตั้งแต่ หกโมงเย็นถึงสามทุ่มครึ่ง
สถานีวิทยุแห่งที่สองคือสถานีวิทยุ 1 ป.ณ. ของกรมไปรษณีย์โทรเลข
ที่ซอยสายลม ถนนพหลโยธิน คำว่า"วิทยุ"นั้น
ภาษาอังกฤษดั้้งเดิมใช้คำว่า "Wireless" ไม่ได้ใช้คำว่า "Radio"
เหมือนในปัจจุบัน ถนนวิทยุ ในกรุงเทพฯจึงใช้คำว่า "Wireless Road"
มาตั้งแต่เริ่มต้น
ที่ drawing room มาจากคำว่า withdrawing นั้น
เพราะคฤหาส์นในประเทศตะวันตกนั้น
จะมีห้องขนาดใหญ่ที่ตั้งเก้าอี้ตั้งโต้ะใว้หลายตัว พอที่จะใช้เป็นห้องรับรองแขก
ได้ถึง 10 คนเป็นอย่างน้อย