ครัวของแม่ ตอนที่ 6 : เมื่อแม่ผมอารมณ์ดี
วันไหนที่แม่อารมณ์ดี บ้านเราจะอารมณ์ดีไปด้วย
วันดี ๆ วันนั้น จะมาพร้อมกลิ่นคั่วพริกแห้งของแม่...ตั้งแต่เช้า
แม่จะตั้งกะทะใบบัวบนเตาอั้งโล่เตี้ย ๆ
เศษไม้กับกระดาษเก่า ๆ ใช้ก่อเชื้อไฟในเตา
เปลวไฟลุกโชนเป็นกายในตาของแม่
ดวงตาของแม่ผม ดวงตาของคนที่รักการทำอาหารคนแรกที่ผมรู้จัก
เสียงฮัมเพลงลูกกรุงเก่า ๆ ของแม่รำพึงคลอไปกับเสียงปะทุของเตาอั้งโล่ใบโกโรโกโสของแม่
มันติดสอยห้อยตามเรามาตั้งแต่บ้านบางขุนเทียน
เตาใบนี้ มีประวัติ (ลับ ๆ ) มากมาย
มันเป็นเตา...ที่แม่ใช้ทำขนม ใช้ทำอาหารยามแก๊สหมดแล้วสั่งให้มาส่งไม่ทัน
มันเป็นเตา...ที่น้องชายคนสุดท้องของเรา
ไปยืนไหว้ปะล่ก ๆ ของให้เจ้าแม่เตาไฟ ช่วยให้เลิกฉี่รดที่นอน
แล้วมันได้ผลด้วยสิ
กลับมาที่กะทะใบบัวของแม่ พริกแห้งเม็ดยาว ถูกแม่เทลงกะทะเรียบร้อย
ค่อย ๆ คั่วให้หอม กลิ่นแสบร้อน ควันโขมงไปทั้งครัว 3 บ้าน 8 บ้าน
พอได้ที่แล้ว แม่จะยกกะทะขึ้นจากเตา แล้วย้ายหม้อที่มีกับข้าวหรือหม้อใบใหญ่ใส่น้ำมาตั้งไว้แทน
“ตั้งไว้จนไฟมอดนั่นแหละ จะได้ไม่มีอะไรตกไปไหม้ในเตา”
อ้อ ก็นึกว่าอยู่ดี ๆ จะต้มน้ำทำไม ที่แท้ก็แบบนี้
มูลีเน็กซ์เครื่องเก่ากึ้กของแม่ ยังคงทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีเยี่ยม
แม่ทยอยปั่นพริกแห้งเม็ดที่คั่วและรอจนเย็นแล้วไปเรื่อย ๆ ปั่นจนละเอียดยิบ
สีแดงสวย แต่เผ็ดปากห้อยเชียว คุณเอ๋ย
เสร็จจากพริก แม่จะหั่นมาหั่นหมูเป็นชิ้น ๆ
หมูธรรมดา ๆ ไม่ต้องสันใน ไม่ต้องสันคอให้แพง น้ำหนักราว 2 กิโลวางอยู่บนเขียงของแม่
หั่นฉับ ๆ เป็นชิ้นหนาหน่อย แต่พอดีคำ
โยนลงไปพักในหม้อ เด็กน้อยยืนมอง และรอจนแม่หั่นเสร็จอยู่ข้างกายไม่ห่าง
จากนั้น พระเอกของแม่ก็ได้เวลาเสียที มะขามเปียกเป็นปั้น ๆ จากบ้านอ่างทอง
มะขามเปียกสีน้ำตาลอ่อน อัดแน่นตัวอยู่ในถุงพลาสติคธรรมดา ๆ นอนหลบตัวอยู่ชั้นในสุดของตู้เย็น
“มะขามเปียกต้องสีอ่อน ๆ นะ จำไว้ สียิ่งอ่อนยิ่งเปรี้ยว ถ้าสีมันดำแสดงว่ามันเก่า มันหมดเปรี้ยวแล้ว ”
แค่เห็นก็น้ำลายสอ บ่อยครั้งที่ผมมักขโมยมะขามเปียกแม่มาจิ้มเกลือกินเล่น จนแม่ดุเอาบ่อย ๆ
เคล็ดลับเลือกเป็นแบบนี้เอง
แม่เอามะขามเปียกปั้นขนาดกลาง ๆ ใส่ชามข้าวแล้วเติมน้ำ
ขยำ ๆ ขยี้ ๆ จนได้น้ำมะขามใส ๆ ไม่ข้นคลั่ก
แล้วราดลงบนหมูที่แม่หั่นไว้ คลุกให้เข้ากัน แล้ววางพัก
“หมูเปรี้ยว?” เด็กน้อยคิดในใจ
แม่ละสายตาจากหม้อหมักหมู ไปหั่นต้นหอมซอยราวครึ่งเซ็น ปอกและซอยหอมแดงแท้ ๆ ไม่เอาหอมแขก แม่ซอยเยอะจนเด็กน้อยแอบแสบตาแทนแม่ สะระแหน่หลังบ้านถูกริดใบวางไว้ในชามอีกใบ ล้างใบผักกาดหอมวางเป็นตั้ง ๆ ถั่วฝักยาวล้างหั่นท่อน มะเขือเทศล้างหั่นแว่น แตงกวาไม่ใช่แตงล้านล้างให้สะอาด หั่น 4 ตามยาวให้เรียบร้อย ผักแกล้มทุกอย่าง ใส่ถาดแล้วแช่เย็น
หมู (หมัก) พร้อม หนู (ยืนอยู่ข้าง ๆ ) พร้อม แม่พร้อม เราก็ลุย
แม่แบ่งหมูหมักน้ำมะขามใส่หม้อหูยาวใบเล็ก ๆ ราว 2 ทัพพี
ตั้งไฟกลางบนเตาแก๊ส ใช้ทัพพีคลุกหมูในหม้อเร็ว ๆ กลิ่นหอมฟุ้งขึ้นทันตา
“แห้งไปไหมแม่ เดี๋ยวจะไหม้เอา”
“อย่าเติมน้ำ เดี๋ยวน้ำในเนื้อจะออกมาเอง เชื่อสิ”
เชื่อจ้ะ ไม่เชื่อแม่แล้วจะเชื่อใคร
แม่คนในหมูในหม้อไม่นาน น้ำก็เพิ่มมาราวเสกมนตร์
พอหมูเริ่มสุก น้ำในหม้อมีสีน้ำตาลเจืออ่อน ๆ แม่ก็ราไฟแล้วยกลงจากเตา เอามาพักบนโต๊ะกลาง
ทยอยเรียงใส่เครื่องปรุงลงก่อน พริกป่นคั่วใหม่ น้ำตาลปึกก้อนเล็ก ๆ น้ำปลาดี ชิมรสจัด เผ็ด เปรี้ยว เค็ม หวาน รสพล่าแตกซ่านในปาก น้ำที่ได้จากเนื้อหวานลึกพาให้พล่าของแม่กลมกล่อมและหอมกรุ่นในความทรงจำ
ตามด้วยผักซอย ต้นหอม หอมแดง และสะระแหน่
คลุกเร็ว ๆ ตักลงจานเปลใบเขื่อง พร้อมปิดท้ายด้วยช่อสะระแหน่แสนสวย ดูไปคล้ายแม่กำลังจะใช้พล่าหมูนี้ บอกรักใคร … สักคน
แม่ส่งเด็กน้อยของแม่ ไปเสริ์ฟพล่าหมูของแม่ในทันทียังโต๊ะที่แวดล้อมไปด้วยขี้เหล้า จานพล่าถูกวางพร้อมถาดผักเคียงเย็นฉ่ำ กรอบกรุบอย่างได้อรรถรส
“เอ้อ...อร่อย” คนที่แม่บอกรักกล่าว
“ก็ลองบอกไม่อร่อยสิ” แม่ครัวทิ้งท้าย ก่อนหันไปเก็บโต๊ะของตัวเอง
เย็นนั้น … ขี้เมาสรวลเสเฮฮาเป็นหนักหนา
กับแกล้มถูกปากจานแล้วจานเล่า ไม่เป็นไร...แม่ครัวอารมณ์ดี
ภูมิปัญญาจากยาย ถูกส่งต่อมาถึงแม่ และตอนนี้...ถึงผมแล้ว
บ่อยครั้ง ที่ผมจะชูเมนูนี้ เป็นเมนูรับแขก
“พล่าหมูนุ่ม” ผมสดุดีชื่อเมนูนี้ด้วยตนเอง
ทานกับหมี่ขาวลวกก็อร่อย ขนมจีนก็ได้ ข้าวสวยก็ดี แต่จะดีมาก ถ้าเป็นข้าวเหนียวนึ่งจากหวดร้อน ๆ
แม่จ๋า ลูกทำได้ แม่ไม่ต้องอายใครเขา
พูดถึงข้าวเหนียว ก็คิดฮอดปลาร้าหลาย
ความทรงจำเรื่องของปลาร้าวิ่งเข้ามาพลุกพล่านในหัว ... มากมาย
ความสนุกสนาน การเติบโต การดื้นรนเอาตัวรอดของหนุ่มน้อยที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย
กับชะตาชีวิตที่จะถูกเล่นตลก
กำลังจะเริ่มขึ้น
ถ้ารักกัน ตอนหน้าอย่าพลาดนะครับ
ลงมาเข้าตอนที่ 6 เพิ่งจะหารูปที่ตรงกับเนื้อเรื่องได้ #ขออภัยจริงๆครับ พล่าหมูนุ่มของแม่ ที่ผมนำมาประยุกต์ทานและเสริ์ฟพร้อมขนมจีนครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
