#8 เล่ม 2 บทที่ 3 หน้า 54 ~ 59
...
"การตื่นรู้" คือ ประสบการณ์ของการตื่นขึ้นของจิตสำนึกแห่งองค์รวม แต่ละหน่วยของ "สิ่งอันเป็นทั้งหมดนั้น"🔸ได้รับรู้ถึงตัวมันเอง🔸 เรียกได้ว่าเป็น "การตระหนักรู้ในตน" (self conscious) อย่างแท้จริง
จากนั้น ทีละเล็กทีละน้อย ✴️ วิญญาณได้ตระหนักรู้ถึงวิญญาณอื่นๆที่เหลือและได้รู้ว่าความจริงแล้วไม่มีใครอื่นอีก ✴️
✨ทั้งหมดคือหนึ่งเดียวกัน✨
ในท้ายที่สุดจึงได้รู้ว่า...
✨ทั้งหมดก็คือฉัน ฉันอันงดงาม✨
...
...
...
N : แหม ท่าน`ชอบ`ตัวเองจริงๆเลยใช่มั้ยเนี่ย❓
G : แล้วเธอไม่ชอบ❓
N : ชอบครับ ชอบ❗
ผมคิดว่าพระองค์เยี่ยมจริงๆ❗
G : ฉันเห็นด้วย และฉันคิดว่า`เธอ`เองก็เยี่ยมเหมือนกัน นั่นล่ะคือ 🔸จุดที่เธอกับฉันเห็นไม่ตรงกัน🔸 เธอไม่คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมหรอก❗
N : ผมจะมองตัวเองว่ายอดเยี่ยมได้ยังไงในเมื่อผมเห็นแต่ข้อบกพร่อง ข้อผิดพลาด และความชั่วร้ายต่างๆนาๆ❓
G : ฉันขอบอกเธอว่า : `ไม่มี`สิ่งที่เรียกว่า "ความชั่วร้าย" หรอกนะ❗
N : ผมหวังว่านั่นจะเป็นความจริง
G : เธอนั้นสมบูรณ์แบบ...ในแบบที่เป็น
N : ผมหวังว่านั่นจะจริงด้วยเหมือนกัน
G : มันเป็นเรื่องจริง❗
ต้นไม้ไม่ได้สมบูรณ์น้อยลงเพราะยังเป็นต้นอ่อนอยู่หรอกนะ เด็กทารกตัวน้อยก็ไม่ได้สมบูรณ์น้อยไปกว่าผู้ใหญ่ด้วย
ทั้งหมดคือ "ความสมบูรณ์แบบในตัวมันเอง" การที่ยังไม่สามารถ`ทำ`บางสิ่ง ยังไม่`รู้`ในบางอย่าง ไม่ได้ทำให้อะไรสมบูรณ์น้อยลงไปเลย
เด็กน้อยทำผิดพลาด เด็กน้อยลุกขึ้นยืนเดิน เตาะแตะแล้วล้มลง จากนั้นก็ลุกขึ้นมาใหม่ คราวนี้โซเซนิดหน่อยแล้วก็โผไปเกาะขาคุณแม่ นั่นทำให้เด็กน้อยสมบูรณ์น้อยลงหรือเปล่า❓
ตรงกันข้ามเลย❗
เด็กน้อยคนนั้น `สมบูรณ์แบบอยู่ในตัวเอง`
น่ารักจะตายไป
🌟เธอเองก็เหมือนกัน🌟
N : แต่เด็กไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ❗ เด็กไม่ได้ตั้งใจจะขัดคำสั่ง ทำร้ายคนอื่นหรือทำร้ายตัวเองสักหน่อย
G : เด็กยังแยกแยะผิดถูกไม่ได้
N : ใช่เลยครับ
G : 🌟เธอเองก็เหมือนกัน🌟
N : แต่ผมแยกแยะได้นะครับ ผมรู้ว่าการฆ่าคนเป็นเรื่องผิด แต่เป็นเรื่องถูกที่จะรักพวกเขา เป็นเรื่องผิดที่จะทำร้าย แต่เป็นเรื่องถูกที่จะรักษาเยียวยา ทำสิ่งต่างๆให้ดีขึ้น ผมรู้ว่าเป็นเรื่องผิดที่จะขโมยของคนอื่น หลอกใช้ผู้คน ปลิ้นปล้อนตลบตะแลง
G : ฉันแสดงให้เธอดูเดี๋ยวนี้ยังได้เลยว่า ที่เธอบอกว่า "ผิด" จะกลายเป็น "ถูก" ได้อย่างไร
N : พระองค์ล้อเล่นกับผม
G : เปล่าเลย แค่พูดไปตามความจริงเท่านั้น
N : ถ้าพระองค์กำลังจะบอกว่าในทุกข้อบังคับต่างก็มีข้อยกเว้น ผมก็คงเห็นด้วย
G : ถ้าข้อบังคับมี `ข้อยกเว้น`
แสดงว่านั่นไม่ใช่`ข้อบังคับ`แล้วล่ะ
N : พระองค์กำลังบอกผมว่าการฆ่า การทำร้าย ช่วงชิงจากคนอื่น ไม่ผิดอย่างนั้นหรือครับ❓
G : ขึ้นอยู่กับว่า อะไรที่เธอกำลังพยายามแสดงท่าที★
★แสดงออกด้วยการกระทำว่าเธอเป็นอย่างไร ฆ่าเพราะ? ทำร้ายเพราะ? ช่วงชิงเพราะ? —แอดมิน—
N : โอเคๆ ผมเข้าใจ แต่นั้นไม่ได้ทำให้มันกลายเป็น`สิ่งดี`ขึ้นมาได้นะครับ แม้ในบางครั้งเราจำต้องทำสิ่งไม่ดีเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีอยู่เหมือนกัน
G : ซึ่งก็ไม่ได้ทำให้มันกลายเป็น "สิ่งไม่ดี" ใช่ไหมล่ะ❓ มันก็เป็นแค่เพียงวิธีการที่จะนำไปสู่ผลลัพธ์เท่านั้นเอง
N : พระองค์กำลังบอกให้เอาผลลัพธ์เป็นตัวกำหนดวิธีการงั้นหรือครับ❓
G : เธอคิดว่ายังไงล่ะ❓
N : ไม่เห็นด้วยครับ ไม่เห็นด้วยอย่างสิ้นเชิง
G : งั้นก็ให้เป็นไปตามนั้น
ไม่เห็นหรือว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ตรงนี้น่ะ❓
เธอสร้างข้อบังคับต่างๆขึ้นมาบนหนทางที่เธอกำลังดำเนินไป❗
และเธอยังไม่เห็นอะไรบางอย่างอีกหรือ❓
✴️มันไม่เป็นอะไรเลยที่ทำอย่างนั้น✴️
เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอ`ควร`ต้องทำอยู่แล้ว❗
🌟 ทั้งหมดของชีวิตคือกระบวนการของการตัดสินใจว่าเธอคือใคร — และมีประสบการณ์ถึงตัวตนนั้น 🌟
ในขณะที่เธอกำลังขยายวิสัยทัศน์ของตัวเองให้กว้างขึ้น เธอได้สร้างข้อบังคับใหม่ๆขึ้นมาเพื่อให้ครอบคลุมวิสัยทัศน์เหล่านั้น❗
ในขณะที่เธอกำลังขยายแนวคิดที่มีต่อตัวเองออกไป เธอได้สร้างข้อบังคับใหม่ที่เธอ "ควรทำ" และ "ไม่ควรทำ" "เห็นด้วย" และ "ไม่เห็นด้วย" ขึ้นมาล้อมรอบแนวคิดที่มีต่อตัวเองที่กำลังขยายออกไปอยู่นั้น
ทั้งหมดนี้คือขอบเขต★ ที่คอย "จำกัด" บางสิ่งซึ่ง `ไม่สามารถ` จำกัดได้
★แนวคิดที่มีต่อตัวเอง = ขอบเขต หรือ กรอบที่ตัวเราสร้างขึ้นมาเพื่อจำกัดตัวเอง
—แอดมิน—
เธอมิอาจ "จำกัดตัวเธอเอง" ได้หรอก
✴️เพราะเธอนั้นไร้ขอบเขตเฉกเช่นเดียวกับเอกภพ✴️
✴️ ทว่าเธอสามารถสร้าง`มโนคติ`ที่มีต่อตัวตนอันไร้ขีดจำกัดของตัวเองขึ้นมาได้โดยอาศัยจินตนาการ แล้วก็ 🔸ยอมรับขอบเขต🔸นั้น
ในอีกความหมายหนึ่ง นี่คือ `วิธีการเดียว` ที่เธอจะสามารถ`รู้จัก`ตัวเองว่าเป็นสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้อย่างเฉพาะเจาะจง
🔸สิ่งซึ่งไร้ขอบเขตย่อมไร้ขอบเขต
🔸สิ่งซึ่งไร้ขีดจำกัดย่อมไร้ขีดจำกัด
🔸มันมิอาจดำรงอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งได้ เพราะดำรงอยู่ทุกหนแห่ง
🔸หากดำรงอยู่ทุกหนแห่ง ก็แสดงว่ามิได้ดำรงอยู่ ณ ที่แห่งใดเป็นการเฉพาะ
🔸พระเจ้าดำรงอยู่ทุกแห่งหน ดังนั้นจึงมิได้อยู่ ณ ที่ใดเป็นการเฉพาะ เพราะการอยู่ ณ ที่ใดโดยเฉพาะ หมายความว่าจะต้องมี`บางแห่ง`ที่พระเจ้ามิได้ดำรงอยู่..."ซึ่งเป็นไปไม่ได้"
🔸มีเพียงสิ่งเดียวที่ "เป็นไปไม่ได้" สำหรับพระเจ้า นั่นคือ ให้พระเจ้าไม่เป็นพระเจ้า พระเจ้าไม่อาจไม่เป็นหรือสามารถไม่เป็นตัวเองได้ ไม่ว่าอย่างไรพระเจ้าก็มิอาจไม่เป็นพระเจ้า
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ฉันดำรงอยู่ในทุกที่
และนั่นก็คือทุกหนแห่ง
และด้วยเหตุที่ฉันอยู่ในทุกที่
ฉันจึงมิได้อยู่ ณ ที่ใดเลย
และหากฉันมิได้อยู่ ณ ที่ใดเลย (NOWHERE) แล้วฉันอยู่ที่ไหน❓
อยู่ที่นี่ เดี๋ยวนี้ (NOW HERE)
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
N : ผมชอบมากเลยครับ❗ พระองค์พูดถึงประเด็นนี้มาทีหนึ่งแล้วในเล่มแรก แต่ผมก็ยังชอบที่พระองค์อธิบายอยู่ดี เพราะฉะนั้นต่อเลยครับ
G : ขอบใจนะ ตอนนี้เข้าใจมากขึ้นแล้วใช่ไหม❓
เธอเห็นแล้วใช่ไหมว่าตัวเธอเอง ได้สร้างแนวคิดเรื่องความ "ถูก" และ "ผิด" ขึ้นมา เพียงเพื่อจะ`นิยามตัวเองว่าเธอคือใคร`❓
เธอเห็นไหมว่าหากปราศจากนิยาม (ขอบเขต) ที่เธอเป็นคนให้แล้ว เธอก็`ไม่อาจเป็น`อะไรได้เลย
และยังเห็นอีกไหมว่า (เหมือนกันกับฉัน) ที่เธอต้องคอยเปลี่ยนขอบเขต (นิยาม) ของตัวเองไปตามแนวคิดที่มีต่อตัวเองว่าเธอคือใคร❓
N : อืม ผมเข้าใจประเด็นที่ท่านบอกนะครับ แต่ดูเหมือนว่าตัวผมเองยังไม่ได้เปลี่ยนขอบเขต(ส่วนตัว) ไปสักเท่าไหร่
สำหรับผมการฆ่ากันก็ยังคงเป็นเรื่องผิดอยู่ดี ขโมยของคนอื่นยังไงก็ผิด การทำร้ายคนอื่นไม่มีทางเป็นเรื่องถูกไปได้ นี่เป็นแนวคิดที่สำคัญที่สุดในการอยู่ร่วมกันของพวกเราที่ไม่เคยเปลี่ยนมาตั้งแต่จุดเริ่มต้น (ของเวลา) แล้วนะครับ และมนุษย์ส่วนใหญ่ก็เห็นพ้องต้องกันหมด
G : แล้วทำไมพวกเธอยังก่อสงครามกันอยู่อีกล่ะ❓
N : เพราะว่ามันมีบางคนที่ต้องแหกกฏ มีแอปเปิลเน่าอยู่ในทุกลังเสมอน่ะสิครับ
G : สิ่งที่ฉันจะบอกเธอตรงนี้และในย่อหน้าถัดๆไป อาจยากยิ่งสำหรับบางคนที่จะเข้าใจและยอมรับ เพราะมันจะหักล้างหลายสิ่งที่ยึดถือกันว่าเป็นความจริงในระบบคิดปัจจุบันของพวกเธอ
แต่หากจะให้การพูดคุยนี้เป็นประโยชน์ต่อเธอล่ะก็ ฉันคงไม่อาจปล่อยเธอให้ใช้ชีวิตอยู่กับประดิษฐกรรมทางความคิดพวกนั้นต่อไปได้
ฉะนั้นใน`เล่ม 2`นี้ เราจำต้องพูดคุยกันถึงบางแนวคิดพวกนี้กันอย่างตรงๆ คงต้องสะเทือนกันไปอีกสักพัก
เธอพร้อมหรือยัง❓
...
...
...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
