เมื่อฉันริอยากจะเป็นนักเขียน (เล่า) เรื่อง
เคยตั้งเป้าเอาไว้ในใจว่าเมื่อมีผู้ติดตามครบ 100 (ร้อย) คนเมื่อไหร่จะมานั่งเปิดอกคุยกันถึงตัวตนของขมิ้นให้ผู้อ่านทุกท่านได้รู้จักมากขึ้นซะที
นี่ก็เกิน 100 ผู้ติดตามไปแล้วรู้สึกดีใจมาก ๆ และหวังว่าจะมีผู้ติดตามเพิ่มขึ้นตราบใดที่เรื่องที่เอามาเล่ายังสามารถเป็นประโยชน์ และเป็นที่ถูกใจของเพื่อน ๆพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนนะคะ ยังรับจำนวนผู้ติดตามได้ไม่มีจำกัด ค่ะ ( จบคำนี้ด้วยสองมือประนมระหว่างอก พร้อมกับ ก้มศีรษะลง อย่างนอบน้อม 🙏 )
การเขียนไม่ต่างไปจากความรู้สึกเยือกเย็นเพราะไม่มีพื้นฐาน และเราต้องต่อสู้เพื่อเอาชนะตัวเองให้ได้
ถามว่า :; ขมิ้นเป็นคนที่ไหน
คำตอบ:: ที่จะให้ไม่ได้ตอบกวนนะคะ
คงต้องตอบว่าเป็นคนแทบจะทุกที่เพราะสมัยเด็กต้องติดสอยห้อยตามคุณพ่อที่เป็นตำรวจพลร่มตระเวนชายแดนไปหลาย ๆ จังหวัด ทำให้ขมิ้นมีความสามารถพิเศษพูดได้หลายภาษาท้องถิ่นของไทยคือ
อู้เหนือก็ได้ แต่ บ่ จ้าง
แหลงใต้ก็ได้ แต่ไม่ชับ
เว้าอีสาน เว้าลาว ก็ได้อยู่ เด๊อ ค่ะ เด๊อพี่น้อง
แต่ที่ถนัดและเป็น Signature ของขมิ้นเลย ก็คือ คำพูด สำเนียง เหน่อ ๆ ของคนหัวหิน ผสม เพช’รี ( เพชรบุรี ) ราช’รี ( ราชบุรี ) เพราะ เติบโต จากที่นี่ (ชะอำ หัวหิน )
ขมิ้น เกิด ที่ จ.น่าน คุณพ่อของขมิ้น เป็นคน จ.สุราษฎร์ ฯ เป็นตำรวจพลร่ม อยู่ค่าย นเรศวร ฯ หัวหิน ทางการได้ส่งพ่อ ไปประจำการที่ นั่น ทำให้ได้ตกหลุมรัก สาวเหนือ คือคุณแม่ของขมิ้นเอง ทำให้ขมิ้น เป็นลูกครึ่ง นั่นเอง ( แม่เหนือ พ่อใต้ 😆😆 )
ขมิ้นจึง มีรูปลักษณ์ ประจำตัว ที่โดดเด่น คือ ไม่สูงนัก ขนาดกระทัดรัด ปากหนา ตาโปน แบบคนใต้ แต่ได้ผิวขาวเหลือง แบบคนเหนือ สรุปโดยรวมคือ ขี้เหร่ 💯🤣
ขมิ้นมีเพื่อนมากมาย เรียงราย เป็นเส้น ยาวไปเหมือนถนนที่ยาวที่สุดใน ไทย คือ ถนน เพชรเกษม เลย คือ ตั้งแต่ ใต้สุดหาดใหญ่ จนถึง เชียงใหม่ เชียงราย เพื่อน ทั้งเพ
แล้วก็ลงมาที่กึ่งกลางประเทศแยกไปสายตะวันออก โคราช นครนายก ยาวไปจน จรด เขตแดน กัมพูชา คือ ที่ อรัญประเทศ น่ะ
เพื่อน ท้างงน้านน กำไรชีวิต ล้วน ๆ (ไปไหน แวะ ขอข้าวกินได้ ตลอดเส้นทาง ) 🤫
ถามว่า ::ที่เรียกว่ามีเพื่อนน่ะ เขาสนิทกับ (เมิง) มั้ย ?
ตอบ:::::สนิทมั่ง ไม่สนิทมั่ง แหล่ะค่ะ เพราะขมิ้น เรียนหนังสือเรื่อยไปตามเส้นทาง ที่บอก ตั้งแต่ ประถม จน มัธยม จนจบปริญญา ไล่ไปตามเส้นทาง ที่ขมิ้นเล่ามาข้างต้น นั่นเอง
ถามว่า: ทำไมถึงชอบเขียน✍️
ตอบว่า: สมัยเด็ก ๆ ความที่คุณพ่อ เป็นตำรวจ เลย ไม่ค่อยพูด กับลูกสาว แต่จะใช้สายตา พูดแทน และ เข้มงวด เหมือนฝึก นักเรียนตำรวจพลร่มของพ่อเลย
ไปไหนมาไหน ได้ไหม ?
อ๋อ !ได้ แต่ต้องมี ลายเซ็นของครู ของอาจารย์ ( แม้แต่ ระดับ มหาวิทยาลัย ก็ไม่เว้น )
แถมต้อง มีการ เขียนเรียงความ ส่งพ่อด้วย
เส้นทางไปทัศนศึกษา วันไหน เมื่อไหร่ ไปทำไม มีอะไร ผ่านเส้นทางไหน สังเกตจากอะไร มีใครไปบ้าง ไปกี่คน นั่งกับใคร แวะตรงไหน
ฮ่าย! แจงรายละเอียดยิบ ส่งพร้อม ลายเซ็น ครู หรือ อาจารย์ และ ลายเซ็น เพื่อน ( พยานเอกสำคัญ 🤣 )
นี่แหละ เหตุผลหลัก ทำให้ขมิ้น ติดการเขียน บันทึกประจำวัน มาจนทุกวันนี้
สมุดบันทึกมีเยอะจนต้องเผาทิ้ง เมื่อผ่านหลาย ๆ ปี
แถมอีกอย่างคือ ทำให้ไม่มีแฟน ตั้งแต่ เข้าสู่วัยรุ่น จนเรียนจบ เพราะมัวแต่เขียนเรียงความส่งพ่อ
มันเลยเก็บกด พอเรียนจบ ปุ้บ มีงานทำสักแป้บเดียว ( กรู ) มีแฟน ดีฝ่า เล่นของนอก ( ฝรั่ง ) ซะเลย 🤣🤣
ช่วงโควิดระบาด นี้ ได้พักอยู่บ้าน หลังจากทริปล่าสุด คือ 🇿🇦 แอฟริกาใต้ เมื่อ ต้นปี 2020 ทำให้ว่าง และก็ลงเรียน โน่น นี่ นั่น มาหลาย อย่าง แต่ทุกอย่าง มันต้องนำเสนอ หน้าตา และเสียงพูด ของตัวเอง ทำให้ ขมิ้น คิดว่า มันไม่เหมาะสม เพราะ เราเป็นคนไม่สวย เสียงก็เน้อ เหน่อ เลยไม่ทำอะไร วัน ๆ แค่คิด
“ อืม...( กรู ) จะทำอะไรดีว้า นอกจาก ไปไฮกิ้ง ออกกำลังกาย ทุกวัน “
แล้ว ก็ต้องขอบคุณ น้องก้อย อยู่ที่เยอรมัน น้องคนสวยและเก่ง ที่เรารู้จักกัน จากการเรียน โน่นนั่น นี่ จิปาถะ มา2-3 คอร์สไม่เคยเจอตัวจริง กันหรอก แต่ “ พระเจ้าบอกว่า
การที่เรารู้จักคนคนหนึ่ง ไม่ใช่เหตุบังเอิญ พระองค์ มีวัตถุประสงค์ บางอย่างด้วยกัน แน่ ๆ “
วันเวลาผ่านไป เหมือนเรารู้จักกันมานาน ความรู้สึกรัก ( คนมันจะรักอ่ะนะ อยู่เฉย ๆ เขาก็รัก เองแหล่ะ ) เพราะ น้องเขาน่ารัก และเราเป็นคน ที่เกิด จ.น่าน เหมือนกัน ต้องขอบคุณเทคโนโลยีสมัยนี้ด้วย แม้จะอยู่ไกลคนละทวีป คนละข้ามขอบฟ้า แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับ การจะมีมิตรที่ดี เพิ่มมาอีกสักคน สมกับคำโบราณว่าไว้ไม่ผิดว่า
“คบบัณฑิต บัณฑิตพา ไปหาผล “
น้องจะคอยทักมา ถาม “ พี่ขา สนใจจะเรียน นี้มั้ย
พี่ขา สนใจจะฝึกนั้น มั้ย พี่ขามีคอร์สนี้สอน พี่ต้องชอบแน่ ๆ “
อืม...ก็เอาสิคะ คอร์สล่าสุด ที่เรียน นี้แหล่ะ ของ อาจารย์ ลักขณา อาจารย์สอนนักศึกษาในมหาวิทยาลัย นักเขียนนวนิยายชื่อดัง นักรีวิว นักอะไรต่อนักอะไร ฯลฯ ค่ะ ทำให้วันนี้ ช่วยทำฝันนัก ( เล่า) ✍️ใหม่ ขึ้นมา อีกคน ในวันนี้ โดย ใช้ชื่อว่า 👇
“นกขมิ้น บินไกล” ว้าย! ใช้ชื่อนี้ เช้ย !เชย ..
ไม่อินเตอร์เลยอ่ะ !✍️🙄 บ้าน น๊อกกก บ้านนอก ( แบะปาก มองบน ) ใครเขาจะมาอ่านของเรา
นี่แหละค่ะ แต่พอมีผู้ติดตามเกินที่เราคาดไว้ แต่แรก เลยคิดว่า ยังไง ๆ ก็จะใช้ชื่อนี้แหละค่ะ และจะเป็นตัวเองให้มากที่สุด 👇
สาเหตุที่ใช้ชื่อนี้ ?
“นกขมิ้น บินไกล “ เพราะ มีความเป็นไทย และยังสามารถบินไปไหนต่อไหนได้ และชอบแนวแอดเวนเจอร์ค่ะ อีกทั้งยังมีเรื่อง มีราว มาเล่า มาแบ่งปันกันฟัง ( ชม ) ได้เรื่อย ๆ และอีกอย่างคือชีวิตหนึ่งของชีวิตนี้ ตั้งแต่เล็กจนอายุปูนนี้ เปรียบเสมือน นกขมิ้น จริง ๆ เดินทางไม่หยุดนั่นเองค่ะ
ยังมีแรงป่ายปีน ภูเขาสูงได้อยู่ ค่ะ
ปัจจุบันมีครอบครัวอยู่ต่างประเทศ ค่ะมีลูกเป็นสาวเป็นหนุ่มแล้วค่ะ ( ยังไม่มีลูกสะใภ้นะคะ ท่านใด จะสมัคร ขอเชิญได้ 😆)
เพราะฉะนั้น จึงเรียกตัวเอง ในหลาย บทความ ที่ผ่าน มา ว่า
“ แม่ขมิ้น” นั่นเอง
เอาล่ะค่ะ ทั้งหมดทั้งมวล ( มีสาร (ะ) บ้าง ไม่มี สาร( ะ ) บ้าง แต่ก็ทำให้ได้รู้จักกันสนิทกันมากขึ้น ( มั้ยคะ 🤔)
รัก (แม่ )ขมิ้น น้อย ๆ แต่ นาน ๆ ไว้ติดตามอ่าน และดู ภาพสถานที่ท่องเที่ยว สวย ๆ ในวันต่อไปด้วยนะคะ วันนี้ ขอบคุณและ สวัสดีค่า 🙏
ภาพและเรื่อง
โดย ( แม่ ) นกขมิ้น บินไกล
จากรัฐ ไอดาโฮ สหรัฐอเมริกา 🇺🇸
- 29
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
