"ความลำบาก...ทำให้รักจืดจาง จริงหรือ ?"
Many ที่รัก EP:2
เราไม่รู้หรอก ว่าความลำบากจะเกิดขึ้นกับเราไหม ?
เมื่อเกิดขึ้น เราต้องทำยังไง ?
แล้วความรักเราหล่ะ ?....มันจะเปลี่ยนไปไหม ?
ผมไม่รู้หรอก...ว่ารักจะออกมายังไง
แต่สิ่งที่ทำ...มันทำให้ผม "มีคู่แท้...ที่ไม่ใช่ปาฏิหาริย์"
แต่มาจากคนบ้านๆคนหนึ่ง....
ความรักปีที่ 18
คุณจะรักผู้หญิงที่ทำอะไรไม่เป็นเลยแม้แต่กับข้าวได้ยังไง ?
เจอกันครั้งแรกก็ไม่รู้ว่าจะชอบคุณนี้ไหม ?
ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะตอนนั้นโฟกัสเรื่องอื่นอยู่
แต่เมื่อเราเป็นแฟน เราเป็นแฟนกัน (ไม่ได้เจอกันที่ร้านหมอฟันนะฮะ)
ก่อนเป็นแฟนผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคน "บ้าน ๆ " ที่สุดในชีวิตแล้ว
พูดเหน่อ ซื่อ ๆ จริงใจ ฐานะไม่มี เหมาะกับการสร้างชีวิตไปด้วยกัน
ผมเลยเดินไปจีบเขา ....จะบอกว่าเป็นการจีบที่คลาสสิคมากไว้มาเล่าให้ฟัง
สิ่งที่ผมยื่นข้อเสนอคือ "เป็นแฟนกันต้องไม่หึงหวงกันนะ แต่ห่วงและให้เกียรติกันก็พอ) เมื่อเธอพยักหน้า จากนั้นเข็มไมล์เวลาของชีวิตคู่ก็เริ่มต้นขึ้น...
ความรักปีที่ 17
การเลือกผู้หญิงที่พื้นเพเหมือนกัน ฐานะความเป็นอยู่คล้าย ๆ กัน มันมีเสน่ห์มาก
ผมมองว่าชีวิตคือการสร้างชีวิตให้สมบูรณ์ โดยเริ่มต้นจากสิ่งที่มีอยู่ แม้มันไม่สมบูรณ์ก็ตาม ผมเริ่มต้นสร้างชีวิตคู่จาก 0 (ศูนย์) เพราะมันบ่งบอกความเป็นตัวตนผมมากที่สุด ว่าเราจะสามารถสร้างครอบครัวของเราได้ไหม หากเราไม่มีอะไรเลย...
เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน มันมีความลับหนึ่งที่ผมไม่เคยรู้
จนวันหนึ่งผมถามว่าชีวิตวัยเรียนเป็นยังไงบ้าง ?
เขาบอกว่าเขาไม่เคยมีแฟนเลย ผมเป็นแฟนคนแรกของเขา
ผมอึ้งไปสักพัก ...เมื่อรู้ว่าผมเป็นแฟนคนแรกของเขามันเหมือนเขากำลังจะเริ่มเติบโตในความรัก โดยที่ให้ผมเป็นครูยังไงยังงั้น รู้สึกกดดันขึ้นเล็กน้อย...
แต่มันก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ผมทะนุถนอมความรัก และดูแลหัวใจของเธอให้ดีที่สุด
เด็กบ้านๆทำสวนผัก กับความรักปีที่ 9
ครอบครัวเราทำทุกอย่าง หลากหลายอาชีพ ลองผิดลองถูก พูดง่าย ๆ คือ เป็นนักวิทยาศาสตร์ ชอบทดสอบทดลอง แต่สิ่งที่เราทำ เราจะใส่ความรักลงไปในสิ่งนั้น ๆ เราจะมีอารมณ์ร่วมกับสิ่งนั้น และผลลัพธ์ คือ "มีความสุข" ร่วมกัน
ชีวิตเราเดินบนเส้นทางความสุข แต่แล้วความยากลำบากในชีวิตก็มาทดสอบ
เมื่อเราเริ่มใช้ชีวิตคู่....
จำได้ว่าเริ่มชีวิตใหม่ด้วยกัน มหัศจรรย์...วันเปลี่ยนชีวิตจริง ๆ
เหตุการณ์นี้ไม่มีวันลืม...
รักเราไม่เก่าเลย ความรักปีที่ 16
วันที่เขาไปสอบเล่มสุดท้ายก่อนจบ!
เขาต้องนั่งรถเมล์ไปสอบที่มหาวิทยาลัย ในขณะนั้นค่ารถเมล์สามบาทห้าสิบ หากไปกลับแล้วมากินข้าวที่บ้านจะใช้เงิน 7 บาท แต่มีเงินติดตัวแค่ 6 บาท เท่านั้นเอง
สิ่งที่ผมทำคือค้นหาเงินเพียงบาทเดียวเพื่อให้มีเงินครบ 7 บาท ผมค้นจนทั่วและก็ได้เงินมา 1 บาท จากกระเป๋าสตางค์ แต่เหรียญนั้นมันติดหมากฝรั่งหนาเต่อะ สิ่งที่ผมทำคือเอาเหรียญไปล้าง ใช้เวลาขูดมันสักพักจนหมากฝรั่งที่ติดที่เป็นสีดำ ๆ หายไป
ในขณะที่แฟนผมก็ยืนยิ้ม น้ำตาไหล....
ผมไม่ได้ถามว่าทำไมถึงมีน้ำตา เพราะผมก็มีเหมือนกัน น้ำตามันไหลเอ่อล้นออกมา คุณเคยฟังเพลงนี้ไหม
"ก็พูดจาไม่ออกได้ยินไหม....ไม่รู้ว่าจะเอ่ยเรื่องอะไร"
อารมณ์พูดไม่ออก ผมลุกขึ้นยื่นเงิน 1 บาทให้เธอ แล้วสวมกอด บอกไปว่า "ทำให้ได้นะ...จะรอทานข้าว" เอามือเช็ดน้ำตาที่กำลังจะหยดแหมะไหลมาที่เสื้อนักศึกษา แล้วเธอก็เดินไป ...
ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่า..จากบ้านไปบ้ายรถเมล์ ระยะทางประมาณกิโลนิด ๆ พวกเราเดินจับมือกันเข้าบ้านอยู่จนชิน
นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ที่ทำให้มองเห็นความยากลำบาก...แต่ความรักไม่เคยลดน้อยลงไปเลย
ชีวิตอาจไม่เหมือนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ความรักปีที่ 5
เหตุการณ์วันมาม่าบาน
จำได้ว่ามีไปทำงานมาแล้วลูกค้าก็ยังไม่จ่ายตังค์ ในกระเป๋าห้าง ๆ (ภาษาอีสานแปลว่า พัง ๆ ) มีตังค์อยู่แค่ 15 บาท เดินไปซื้อมาม่ามาต้ม ตอนนั้นมีสมาชิกในบ้าน 3 คน มีลูกสาวที่น่ารัก 1 คน อายุ 3 ขวบ เมื่อต้มเสร็จก็มาใส่ถ้วย พ่อแม่กันคนละคำ จากนั้นก็นั่งมองลูกสาวกินอย่างมีความสุข เรามองหน้ากัน ใบหน้าเปื้อนแต่รอยยิ้ม ลูกสาวก็ป้อนแม่บ้างพ่อบ้าง เราก็ทำท่ากินเฉย ๆ เพื่อให้ลูกอร่อยมีความสุข มีส่วนร่วม ยิ่งมีความยากลำบาก ยิ่งทำให้เรารักกันมากขึ้น....
ชีวิตมันโคตรจะคุ้มเลย ที่ได้มีกันและกัน คิดดูนะ ถ้าลำบากตอนที่เราอยู่คนเดียวไม่มีใคร มันคงไม่เข้าใจความรัก แต่ถ้ามีครอบครัวแล้วเจอความยากลำบากบ้าง มันคือกำไรชีวิตเลยนะ .....เพราะเราไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง เราจึงได้โอกาสนี้พิสูจน์ตัวตนของเรา....
ทำหนังโอทอปไม่มีทุนเริ่มจากเงิน 0 บาท ความรักปีที่ 13
นี่ก็เป็นเหตุการร์หนึ่ง...เป็นความทรงจำที่ดี
ระหว่างเราทำหนังเรื่องหนึ่งและเป็น startup model เป็นหนังที่เริ่มจากใช้ทุน 0 บาท ใช้เวลาถ่ายเกือบสองปี และในแต่ละครั้งที่ถ่ายก็ลงแรงกันจนหมด
แต่วันที่กลับมาถึงบ้าน ลูกหิวข้าว ตอนนี้สมาชิกเพิ่มเป็น 4 คน เด็ก 9 ขวบ กับเด็ก 3 ขวบ ไข่ 2 ฟอง เรากยิ้มเหมือนเดิม มองหน้ากันและก็ช่วยกันสร้างบรรยากาศในครอบครัว ให้ลูก ๆ ได้กินไข่คนละฟอง แต่พ่อแม่อดข้าวทั้งวัน แต่รู้ไหมว่าเรามายืนกอดกันดูสวนหลังบ้าน และก็เริ่มไปเก็บขี้เหล็กมาแกง ....
ไม่มีเงินไม่ใช่ปัญหา....แต่ไม่มีรักนี่ซิ คือปัญหา
เพราะต่อให้มีเงินก็ยังเยียวยาความรู้สึกขาดรักไม่ได้เลย
ผมอาจจะโลกสวยนะ...แต่อยากบอกว่าโลกในชีวิตผมและครอบครัวมันสวยมาก เรียบง่าย และทรงพลังมาก
คนข้างบ้านเคยมาถามอยู่คำหนึ่ง
หนูอยู่กันยังไง ทำไมไม่เห็นได้ยินเสียงทะเลาะกันเลย
ไม่รู้จะตอบยังไง เพราะ 19 ปีที่อยู่ด้วยกันมา ผมก็ยังเรียกเธอคำเดิมเลย "ดาลิ้ง" สุดที่รักของฉัน❤️
ตอนผมอยู่โรงพยาบาล ให้กำลังใจกันเสมอ
ยังมีอีกหลายเรื่องราวความรักของเรา...
อยากเล่าให้ตัวเองจะได้จดจำวันวาน ให้มันย้ำเตือนเรา
เวลาที่ยากลำบาก...มันไม่เคยพรากรักเราให้จืดจางไป
หากวันนี้เราเจอสถานการณ์อะไรที่ยากลำบากอีกครั้ง
มันก็ไม่ได้ต้องเริ่มจาก 0 เหมือนครั้งที่ผ่านมา
เพราะเรามีกำไรชีวิตมากมายให้ได้เรียนรู้
และเมื่อเจอวันที่งดงามของชีวิต
เราจะได้ไม่ลืม.....ว่าใครยืนเคียงข้างเรา ในวันที่ผ่านมา
รักจำเป็นต้องใช้สิ่งหนึ่ง...คือ ความรักความใส่ใจที่
เต็มเวลา
วันวานและวันนี้ ฉันทำอยู่ร่ำไป คือ "รักเธอเสมอ"
ขอบคุณที่ยืนเคียงข้างกันนะครับ
สัญญาว่าจะรัก เด็กบ้าน ๆ คนนี้ตลอดไป
โค้ชเวสต์
ขอบคุณที่ติดตามผลงานของเราครับ
YouTube : 10K Creator Series 👇🏾👇🏾👇🏾
รายการมหัศจรรย์วันเปลี่ยนชีวิตได้ทุกเช้า 06:45 - 08:00 น.
:
Facebook Page: 10K Creator Series เพจให้แรงบันดาลใจ 👇🏾👇🏾👇🏾
:
Podcast : 10 Talk เรื่องของเด็ก ความฝัน จินตนาการ ความรัก ครอบครัว👇🏾👇🏾👇🏾
:
Line @10k-creator : ติดต่อเรื่องงาน หรือ ขอคำปรึกษา👇🏾👇🏾👇🏾
:
ติดตามผลงานการกำกับภาพยนตร์ ของผมได้เร็วๆนี้นะครับ
Mind's eye ปิดตาเปิดหัวใจ(ไทย-ญี่ปุ่น) , I'll miss you แล้วฉันจะคิดถึงเธอ (ไทย-ญี่ปุ่น), Fear Drive เกมกลคนกลัว (ไทย- จีน) และซีรี่ส์ทางช่องทางต่างๆได้เร็วๆนี้นะครับ
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
