ภูฝอยลมในความทรงจำ....ที่คงไม่เหมือนใคร (2)
ต่อจากภาคแรก
แวะซื้อของทำบุญก่อนเดินทาง เพื่อเอาไปทุำบุญฝากไว้ที่ครัวกลาง.... น้องพยาบาลฝากเงินมาช่วยทำบุญ.... ก็เป็นสะพานบุญให้เขาด้วยค่ะ...
ขับรถไปถึงพลบค่ำ อากาศดีมาก ลมดี เริ่มจัดสถานที่ในบริเวณอุทยานแห่ชาติภูฝอยลม แบ่งเป็นโซนของหน่วยแพทย์อาสา มีเวลาสำรวจพื้นที่ไม่มาก
พี่ๆน้องๆทีมงาน ทุกคนเป็นจิตอาสา หลากหลายอาชีพ นักธุรกิจ ค้าขาย สัตวแพทย์ เภสัช จนท.สาธารณสุข พยาบาล และบางคนเป็นหมอที่สับเปลี่ยนกันมาเมื่อมีโอกาส หมอหลายคนมาประจำ มาหลายครั้งเป็นกิจวัตร (หมอเล็ก)... บางคนมาหลายครั้งเป็นครั้งคราว ขาฮามาแล้วคณะครื้นเครง (หมอโหน่ง)บางคนขาลุย ชอบช่วยเหลือ มีโอกาสก็มา (หมอหมู) ส่วนเราหมอใหม่ ผู้ไม่รู้เรื่องว่าต้องทำอะไรบ้าง มาพร้อมคำถามมากมาย 😅....
ทุกคนทำด้วยใจศรัทธา อยากช่วยดูแลพระศาสนาตามกำลังที่แต่ละคนจะทำได้ ...
ไร้ค่าตอบแทน เวลามามีแต่ค่าใช้จ่าย เงินบริจาคใช้ซื้อยา อุปกรณ์การแพทย์
หมอรู้ไหม.... คุณสมชายผู้เริ่มต้นโครงการ และทำมาตลอดจัดมาแล้ว 80 ทริป เล่าเรื่องราวถ่ายทอดประสบการณ์ให้ฟัง
หมอรู้ไหม.... ที่หมอมาตรงนี้ถือว่าใกล้เมืองและไม่ลำบากนะ หมอยังตัดสินใจลำบากว่าจะ
มาไม่มา ...
บางทริปผมพาพวกน้องๆเขาเข้าป่าลึก ป่าจริงๆนะหมอ อันตรายมากเลย กลางเขา กลางป่า ผมประทับใจมากที่พวกเราได้มีโอกาสทำแบบนี้
พระท่านบอกว่า.... พวกหมอรู้ไหม พระถอดใจจะไม่ไปต่อหลายครั้ง แต่พอเห็นหมอมา หมออยู่ด้วยก็ใจชื้น ว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นจะมีคนดูแล ท่านก็มีกำลังใจที่เดินธุดงค์ต่อจนสำเร็จ... มันลำบากมากนะหมอ ท่านเหนื่อยจริงๆ เดินวันละสิบๆกิโลเดินกันจนเท้าแตก ท่านทรมานมากนะหมอ เจ็บไข้ได้ป่วยตอนธุดงค์
เราฟังยังนึกภาพไม่ถนัด จะลำบากขนาดไหนนะ... จนได้เห็นคนไข้.... หัวค่ำนั้น....
เริ่มเคสด้วย.... ผิวที่บ่าถลอกเป็นแผลกว้างเพราะการเสียดสี ท่านสะพายบาตร อัฐบริขาร เครื่องนอน... แบกของหนักเดินทางไกลท่ามกลางแดดฤดูร้อนบนถนน.... 😳....
พี่เค้าบอกนี่เบาะๆนะหมอ.... แบบนี้เรียกธรรมดา
หลังจากนั้นก็เห็นคนไข้เอ็นฝ่าเท้าอักเสบ ข้อเท้าบวมอักเสบ ข้างเดียวบ้าง สองข้างบ้าง เข่าอักเสบ เอ็นร้อยหวายอักเสบ ไข้ต่ำบ้าง ไข้สูงบ้าง ติดเขื้อทางเดินหายใจ ผิวหนังอักเสบเพราะเหงื่อกัด และโรคอื่นที่ต้องส่งต่อเข้ารักษาที่โรงพยาบาลอีกสองสามเคส.....
พระทุกรูปได้รับทุกขเวทนาทางกายอย่างหนัก สิ่งที่ทำให้ท่านเดินต่อได้คือกำลังศรัทธาที่ต้องสูง ใช้อดทนอย่างมาก เพียรพยายามอย่างที่สุด และการภาวนาตามกำลังสติปัญญาและภูมิธรรมของแต่ละรูป.....
ตรวจไปสองสามรูป น้ำตาแอบไหล.... สงสารจับใจ... ในใจตอนนั้นคิดถึงหมอกระดูก หมออายุรกรรม..... ทำไมฉันเป็นหมอเด็กนะ.... แล้วตั้งสติ..... คิดถึงครูบาอาจารย์ของตัวเอง... คิดถึงเวลาที่ตัวเองถูกท่านเคี่ยวเข็ญ....
ซึ้งในรสเวทนาสาหัส.....
ครูบา.... ปวดมากไหมเจ้าคะ...
ปวดมากหมอ เวลาเดิน...
ทนเอานะเจ้าคะ ถ้ายังต้องเดินมันก็ไม่หาย โยมถวายยาพอช่วยบรรเทาอาการได้ แต่ก็ต้องทนเอา เพราะยังต้องทำความเพียรอยู่... ภาวนาเยอะๆเจ้าค่ะ จะได้พออยู่ได้ เดินลำบากกายแต่ถ้าภาวนาจะไม่ขาดทุนเจ้าค่ะ....
ผ้าเปียกคลุมศีรษะเวลเดินนะคะ คลุมไว้บังผิวตรงที่ไหม้ไว้ ผ้าเปียกคลุมหัวไว้ค่ะ ไข้ขึ้นจะได้ไม่เพลียตัวไม่ร้อนจัดเกินไป ไม่ไหวพักนะเจ้าคะ
จิบน้ำบ่อยๆ จิบเกลือแร่เรื่อยๆนะคะ อย่าให้ขาดน้ำ บริหารแบบนี้.... ช่วยลดปวดหลัมากๆนะคะ
นี่คือสงฆ์ที่ต้องการฝึกฝนตัวเองต้องอดทน....
ก่อนมาท่านชำระศีล.... ลงปาติโมกข์ก่อนสิบกว่าวัน ระหว่างเดินท่านครองในศีลไม่มีโอกาสวอกแวก.... ผมว่าท่านเป็นนาบุญอันดีนะหมอ....
คุณสมชาติ อธิบายเพราะน่าจะกลัวเราแคลใจ
ปิดงานตอนสี่ทุ่มเศษๆ น้องๆช่วยกันเก็บอุปกรณ์ เตรียมย้ายค่ายพรุ่งนี้เพื่อติดตามคณะธุดงค์ต่อ
ตัวเองเข้านอนด้วนความรู้สึกมากมาย แต่ที่แน่ๆ ดีใจมากที่ตัดสินใจมาก รู้สึกชีวิตนี้คุ้มค่า ความรึ้ที่เรียนมามีความหมาย รู้สึกเหมือนเราทุกคนได้ร่วมถ่ายทอดพลังชีวิตให้แก่กันและกัน
สงฆ์ ท่านคือผู้ฝึกปฏิบัติตนตามพระธรรมคำสอน คือผู้ให้โอกาสเราได้ทำความดี ที่นอกเหนือไปจากการทำกับคนทั่วๆไปที่มีวิถีชีวิตแบบเราๆ
ท่านฝึกฝนตนเป็นเยี่งอย่าง และเปิดโอกาสให้เราฝึกฝืนตน ฝืนความขี้เกียจ ฝืนความกลัว ฝืนความลำบากเพื่อมาสร้างสิ่งที่หาโอกาสทำได้ไม่บ่อย...
.... พี่ตูนวิ่งเพื่อสร้างโรงพยาบาลยังยิ่งใหญ่... นี่ท่านเดินเพื่อให้ใจของตนหมดกิเลส เดินเพื่อหาทางออกจากทุกข์ ไม่ว่าท่านจะพิจารณาธรรมได้ลึกซึ้งแค่ไหนก็ตาม..... แต่จะมีกี่คนคิดและทำแบบนี้.... คิดออกจากทุกข์....
เราเองเป็นผู้เกื้อกูลแก่พระสฆ์ตามกำลังและความสามารถแต่ละคน... ทรัพย์ แรงกาย แรงใจ ความรู้สติปัญญา ใครมีสิ่งใดสละสิ่งนั้นเพื่อเกื้อกูล
พระศาสนาให้คงอยู่....สร้างพระช่วยกันค่ะ อย่าสร้างแต่วัด....
ถ้าขาดอุบาสก อุบาสิกาที่เข้าใจแก่นแท้ สงฆ์ก็อยู่ลำบาก ท่านมีข้อจำกัดการใช้ชีวิตด้วยศีล..
หลายอย่างจึงต้องอาศัยฆราวาสเกื้อกูลดูแล
.....ต่างฝ่ายต่างเกื้อกูล พึ่งพาอาศัยกัน.....
ตื่นเช้าเบิกบาน คณะสงฆ์ออกเดินทางตั้งแต่ฟ้าสาง....
อากาศดี เสียงแมลงระงมป่า
อาหารเช้าแบบง่ายๆ....
ร่วมทำคะ แต่ไม่ได้อยู่ร่วมวง... รีบกลับไปทำงาน....😊
ฝากกุนเชียวผัดขึ้นฉ่ายไว้ให้ทีมงานจัดการค่ะ 😁
ขอบคุณคุณสมชายและคณะทุกท่านที่เป็นต้นบุญให้มีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านี้โดยสะดวก...
ขอบคุณอ.ธรรมวลี ผู้คอยเชียร์ให้ไปหลายครั้ง และอยู่ดูแลเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณหมอเล็ก หมอโหน่ง หมอหมู เพื่อนหมอร่วมรุ่น ที่เป็นแรงบันดาลใจในการเดินนำมาก่อน เป็นต้นทาง เป็นกำลังใจ...
เพื่อนหมูน่ารักมาก มาเลย พี่ๆน้องๆเค้าจิตใจดีน่ารักทุกคนนะ....และคอยถามไถ่ยามเดินทางอย่างเป็นห่วง ...
อาจารย์ที่ท่านนำธุดงค์ เราว่า ท่านน่ากราบว่ะ... ดูมีออร่า มีดีในตัวเอง เราเคยเจอ...
เพื่อนหมูกล่าว... 😊...
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
