เที่ยวนครวัด แบบนี้อย่าหาทำ !!
นครวัด ที่มา https://pixabay.com/images/id-977693/
ซัวซไดย เสียมเรียบ
สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านที่รักทุกท่าน พร้อมจะไปกันต่อหรือยังคะ ? ใครที่เพิ่งเข้ามาแล้วงงว่าไปไหนกัน ย้อนกลับไปเริ่มต้นเดินทางกันที่นี่นะคะ https://www.blockdit.com/posts/60667faf143ed61288152f83 แล้วค่อยตามมาค่ะ
เช้าวันรุ่งขึ้นที่เกสต์เฮ้าท์ปริศนา ฉันกับ ฝ.อังกฤษ และ ฝ.เยอรมัน เราตื่นสายกันนิดหน่อย คงเพราะด้วยความอ่อนเพลียมาตั้งแต่เมื่อคืน
คำว่าสายในที่นี้ก็หมายถึง 8 โมงเช้านะ จะให้สายกว่านี้ก็คงไม่ไหว ไปเที่ยวนะจ๊ะไปเที่ยว ไม่ได้ไปฮันนีมูน
เรามารวมตัวกันที่ห้องอาหารกลางของเกสต์เฮ้าท์ กินอาหารเช้าร่วมกัน อาหารเช้ามื้อนี้ค่อนข้างหรู เป็นอาหารเช้าแบบอเมริกันเบรคฟาสต์ แต่ใช้วัตถุดิบท้องถิ่น คือ ขนมปังขาวแผ่นบาง ๆ ไข่ดาว และไส้กรอกดุ้นเล็ก ๆ เท่าปลายนิ้วก้อย 2 ดุ้น หาใช่ไส้กรอกใหญ่แบบอเมริกันไม่ และไม่มีเบคอน
อันนี้เล่าให้ฟังเฉย ๆ นะ ไม่ได้บ่นอะไร ฉันยอมรับในสิ่งที่พบเจอจากการเดินทางเสมอ ถ้าอยากได้ทุกอย่างเฟอร์เฟคละก็อยู่บ้านเลยค่ะ ไม่ต้องไปไหนกันละชีวิตนี้
กินอาหารเช้าเสร็จ ก็ได้เวลาคอนเวิร์ส ทางใครทางมันค่ะ 3 สหายที่มารวมตัวกันเฉพาะกิจ เมื่อมีพบก็ต้องมีจาก เพราะเราต่างก็มีจุดหมายของแต่ละคน ยกเว้น ฉัน !!!
เมื่อกล่าวลากับเพื่อนฝ. ทั้ง 2 แล้วก็ยืนงง ตั้งสติอยู่แป๊บนึง เอาไงต่อดีวะ คือเที่ยวต่างประเทศครั้งแรก คนเดียว แกควรจะทำการบ้านหาข้อมูลมาก่อนใช่มั้ย ????
ความจริงมันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น แต่ฉันเปล่า เปล่าเลย ฉันไม่ได้หาข้อมูลเอี้ยอะไรมาเร้ยยย นึกว่าแบบไปเที่ยววัดพระแก้ววัดโพธิ์ไง นั่งรถเมล์ไปลงสนามหลวงแล้วก็เดินเที่ยวต่อ
แต่ความจริงมันไม่ใช่ ฉันไปต่างประเทศ จุดหมายปลายทางคือ นครวัดนครธม ในช่วงเวลาที่ยังไม่มีอินเตอร์เนต ไม่มีอากู๋กูเกิ้ลที่จะช่วยบอกทาง
เห็นเพื่อนฝ. 2 คน แยกทางกันโดยขึ้นรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่มีมาจอดเรียงรายอยู่หน้าเกสต์เฮ้าท์ ทั้ง 2 คนต่างมีจุดหมายในใจอยู่แล้ว
ฉันเดินไปเลียบ ๆ เคียง ๆ ไปคุยกับพี่ ๆ วิน ด้วยภาษาอังกฤษแบบสเนก ๆ ฟิส ๆ ด้วยกันทั้ง 2 ฝ่าย ฉันบอกพี่วินว่า จะไปเที่ยวนครวัด ที่เกสต์เฮ้าท์นี้ห่างจากนครวัดแค่ไหน พี่ ๆ บอกว่า ก็ไกลโขอยู่
ถนนหน้าเกสต์เฮาท์ในเสียมเรียบ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
ฉันขอให้พี่วินช่วยแนะนำที่พักที่ใกล้กับนครวัดกว่านี้ให้หน่อย พี่วินคนที่ถึงคิวพอดีบอกว่าได้ ยินดีพาไป ไม่ลืมที่จะตกลงสนนราคาค่าบริการกันก่อนนะ
แล้วพี่วินก็พาไปส่งที่พักแห่งใหม่ เป็นเกสต์เฮ้าท์อีกเช่นกัน คือสมัยนั้นยังไม่มีแอร์บีแอนด์บี ที่พักจะมีให้เลือก 2 ประเภท คือ โรงแรมกับเกสต์เฮ้าท์ นักเที่ยวประเภทเบี้ยน้อยหอยน้อย (หอยเล็ก ๆ ด้วย) อย่างฉัน ก็ต้องเลือกแบบเกสต์เฮ้าท์ไว้ก่อน ซึ่งจะประหยัดกว่า
เมื่อได้ที่พักเรียบร้อย ฉันเดินออกสำรวจเสียมเรียมในบริเวณใกล้ ๆ ที่พักแห่งนั้น เดินไปเจอร้านเช่ารถจักรยานและมอเตอร์ไซค์ เออใช่...ฉันควรมียานพาหนะ
ยืนอยู่หน้าร้าน แอบคำนวนอะไรเล็ก ๆ ในใจ แล้วก็ตัดสินใจว่า เช่าจักรยานดีกว่า ประหยัดกว่าและน่าจะสนุกกว่าเยอะด้วย
จากนั้นก็เดินเข้าไปติดต่อขอเช่าจักรยาน มันเป็นจักรยานสำหรับท่องเที่ยวอย่างดีรึ ? เปล่าเลย...มันคือจักรยานแม่บ้านที่มีตะกร้ากับใส่ของติดอยู่ข้างหน้าด้วย
จักรยานในเสียมเรียบ ที่มา https://pixabay.com/images/id-250287/
ได้จักรยานแล้ว ฉันก็ปั่นไปที่หน้าทางเข้านครวัดทันทีตามแผนที่ที่ได้มาจากเกสต์เฮ้าท์
เมื่อไปถึงที่หน้าประตูขายตั๋ว ก็ยืนงงอีกแล้วค่ะพี่น้อง ตั๋วเข้าเที่ยวชมนครวัดนครธมมีหลายประเภทให้เลือก คือมีแบบ 1 วัน แบบ 3 วัน แบบ 1 สัปดาห์ และแบบตั๋วเดือนก็มี ฉันก็ เอ่อ...เอาไปทำอะไรเป็นเดือน ๆ ??
แน่นอน ฉันเลือกแบบ 1 วัน เพื่อจะเข้าเที่ยวในวันรุ่งขึ้นเพราะแม้จะยังไม่ได้กำหนดวันเดินทางกลับ แต่ถ้าอยู่นาน นั่นก็หมายถึงค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้น ซึ่งฉันคงไม่พร้อม
เมื่อซื้อตั๋วเสร็จ จึงได้ทราบจากเจ้าหน้าที่ว่า ฉันสามารถเข้าไปชมภายในตั้งแต่ในตอนเย็นนั้นได้เลย คือเป็นพิเศษที่ว่า ถ้าใครซื้อตัวในเวลาเย็นแล้วจะสามารถเข้าชมได้ในช่วงเย็น และกลับมาใหม่ได้ในวันรุ่งขึ้นอีกทั้งวัน
วันนั้นฉันจึงได้เห็นอาทิตย์อัสดงที่ปราสาทแห่งหนึ่งในนครวัด งดงามจับใจ
พระอาทิตย์อัสดงที่นครวัด ที่มา https://pixabay.com/images/id-2237981/
รุ่งขึ้น รีบตื่นแต่เช้า กินอาหารเช้าเสร็จ สั่งข้าวห่อสำหรับเป็นอาหารกลางวันโยนใส่หน้ารถ (จักรยาน😅) แล้วปั่นจักรยานแม่บ้านของฉันออกตะลุยทันที
คงจะไม่ต้องบรรยายเรื่องความสวยงามดื่มด่ำอลังการของนครวัดให้ฟังกันนะคะ เพราะถ้าใครเคยไปก็คงจะทราบกันดี หรือถ้าใครยังไม่เคยไปก็น่าจะหาอ่านได้จากมากมายหลายแห่งแล้ว
แต่ที่ฉันเขียนบทความนี้ขึ้นก็เพื่อเตือนเพื่อน ๆ น้อง ๆ ผู้อ่านว่า ถ้าจะเที่ยวแบบนี้ อย่าหาทำ นะคะ
ไม่ว่าจะไปไหนก็ตาม ควรหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่นั้น ๆ ไปให้ได้มากที่สุด อย่าหวังไปตายเอาดาบหน้าเพราะอาจจะตายเข้าจริง ๆ
ทั้งนครวัดและนครธม เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นอุทยานประวัติศาสตร์ เป็นศาสนสถานที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีพื้นที่กว้างใหญ่มาก เขาถึงได้มีตั๋วเดือนจำหน่าย นักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อยที่ไปอยู่ไปเที่ยวศึกษากันอยู่เป็นเดือน ถ้าคุณไม่ได้ต้องการแค่จุดเช็คอิน บอกเลยว่าไปวันเดียวแบบฉันมันไม่พอ
การเที่ยวชมต้องมีการเดิน และระยะทางของแต่ละปราสาทก็ห่างไกลกันมาก แค่ความยาวของทางเข้าปราสาทนครวัดก็เฉียดกิโลเมตรเข้าไปแล้ว การขี่จักรยานแม่บ้านเที่ยวแบบฉัน บอกเลยว่า อย่าหาทำ !!! เก็บแรงไว้เดินชื่นชมความงามดีกว่า
นอกจากเดินแล้ว ยังต้องมีการปีนป่ายอีกด้วย ไม่ต้อง (กระแดะ) นุ่งกระโปรงไปแบบฉันนะคะ ตอนนั้นคิดว่าไปเที่ยววัด ต้องแต่งกายสุภาพ เดาะนุ่งกระโปรงซะเลย เอาเป็นแบบสุภาพและรัดกุมดีที่สุดค่ะ
ทางปีนขึ้นชมปราสาท ที่มา https://pixabay.com/images/id-934140/
การเดินทางไปนครวัดไม่ใช่เรื่องง่าย ได้ไปแล้วทั้งทีต้องเอาให้คุ้ม ดูให้คุ้ม ไม่งั้นต้องมีซ้ำรอบ 2 (แบบฉันอีกนั่นแหละ) เพราะตอนนั้นพลาดนครธม ไม่มีเวลาพอ
ผู้หญิงเดินทางคนเดียว ไม่ว่าจะไปไหน ยังไงก็อันตราย คุณอาจไม่โชคดีแบบฉันที่พบแต่คนน่ารักใจดี แต่ไม่ได้ขู่ว่าห้ามทำนะคะ ทำได้ค่ะ แต่ตัองระมัดระวังตัว หาข้อมูลและวางแผนการเดินทางให้ดีกว่านี้ค่ะ
ปราสาทนครวัด ได้รับการยกย่องโดยองค์การยูเนสโกให้เป็นแหล่งมรดกโลกทางวัฒนธรรม งดงาม อลังการ จนมีคำพูดในภาษาอังกฤษที่ว่า You must see Angkor Wat before you die ซึ่งหมายความว่า คุณจะต้องไปเห็นนครวัดให้ได้สักครั้งในชีวิตนี้
ส่วนคำว่า See Angkor Wat and Die นั้น มาจากชื่อของหนังรักโรแมนติก ที่กำกับโดย พระบาทสมเด็จพระนโรดม สีหนุ กษัตริย์พระองค์หนึ่งของกัมพูชานั่นเอง
ผู้เขียน
การศึกษา : ปริญญาศิลปศาสตร์บัณฑิต ภาควิชาภาษาไทย
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ประสบการณ์ : เขียนบทความ สารคดี บทละคร บทวิทยุ - โทรทัศน์
เรียนและรักษ์ภาษาไทย ชอบออกไปดู ไปดม ไปชมโลกด้วยความหลงใหลแล้วนำกลับมาเล่า
ฝากผลงาน E-Book เที่ยวเมลเบิร์นด้วยตัวเองไปกับรถรางสาย 35
และบล็อกท่องเที่ยว ป้าพาไปหลง
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
