6 เม.ย. 2021 เวลา 23:00 • ปรัชญา
คนเดียว...กับความรู้สึก🍁
1
มนุษย์...เมื่อยามที่ลืมตามองดูโลก โดยส่วนใหญ่ จะลืมตามาตัวคนเดียว เริ่มส่งเสียงร้องไห้คนเดียว เนื่องด้วย หวาดกลัวกับสิ่งที่กำลังต้อง
เผซิญ
แล้วเมื่อวันเปลี่ยนผ่าน กงล้อของกาลเวลาเริ่มหมุน พัดพาเอาผู้คนหลากหลาย เวียนผ่านเข้ามาในชีวิต ทำให้เกิดคำว่าความรู้สึก ส่งผ่านให้กับตัวละคร ที่เข้ามายุ่งเกี่ยว ผูกพัน ติดรั้ง กับผู้คน และอารมณ์ ต่างๆกันไป
1
พ่อ....ผ่านเข้ามาโอบอุ้ม ฟูมฟัก มอบความรักความห่วงใย
แม่...ผ่านเข้ามา เพื่อมอบทุกอย่างให้ อย่างไม่เคยมีข้อแม้
น้อง..ผ่านเข้ามาเล่นสนุก ซุกซนเป็นทีม แล้ววันหนึ่งพวกเราก็ต้องแยกจากกันไป
คนที่รัก...ผ่านเข้ามามอบหัวใจให้พองโต แล้วมันก็เลือนหายไปตามกาลเวลา
ลูก...ผ่านเข้ามา เพื่อให้ห่วงหา อาทร ไม่เคยผ่อนคลาย
งาน..ผ่านเข้ามาวุ่นวาย สุดท้ายก็ต้องจากลา
เพื่อน...ผ่านเข้ามาทดสอบ ด้วยกาลเวลา ว่าท้ายสุด จะยังหลงเหลือใคร
ความโกรธ...แวะเวียนมา ในยามที่ไม่ได้ดั่งที่คิด
ความหิว...วิ่งเข้ามาหา ตามเวลาที่ร่างกายเรียกร้อง
ความเหงา...เข้ามาเสมอ ในยามอ่อนแอ
ความเบื่อ...ไม่เคยจาก หากเรา ไม่ปล่อยวาง
ความสุข...เป็นสิ่งที่มาสั้นๆ แล้วชอบหนีหายไป
ความเหนื่อย...ชอบเข้าโจมตี ให้ใจ ถดถอย
ความจน...จะเข้ามาได้ หากใจเรา ..ไม่เคยพอ
ความสวย...เหมือนดังดอกไม้. ที่พ่ายแพ้กับกาลเวลา
ความรวย...มักจะสูญสลายภายในพริบตา หากจิตใจไม่มั่นคง
ความกลัว...มักมา เมื่อเรา ไม่สามารถคาดเดากับสิ่งข้างหน้าได้
ความเศร้า...คือสิ่ง ที่มาแย่งพลังงาน ออกจากวิญญาณของเราและเฝ้าแวะเวียนมาอย่างสม่ำเสมอ
ความทรมาน...มักมีอาการ เมื่อจิตใจและร่างกายไม่พร้อม
ความสงบ...มันจะอยู่กับเราในวันที่มีสติ อยู่กับตัว
ความสบาย...เป็นภาพวาด ที่ตัวตนของเราตั้งใจสร้างมันขึ้นมา
ความกดดัน...คือการกระทำ อะไรๆ ที่เกินพอดี
ความว้าวุ่น...คืออาการที่ ขาดสติ ขาดความใคร่ครวญ
ความโมโห...มันจะมาทุกครั้ง เมื่อเรากำลังเอาแต่ใจตัวเอง
ความคาดหวัง....บ่อเกิดมาจาก ความต้องการได้รับสิ่งตอบแทน
ความดี...เป็นสิ่งที่วัดออกมาไม่ได้ เพียงแค่ทำสิ่งนั้น ทำไปโดยไม่มีใครเดือดร้อน และไม่หวังสิ่งตอบแทน กลับคืนมา นั่นแหละน่าจะแปลว่าความดี
ความชั่ว....ตรงกันข้ามกับความดี
ความสกปรก...มักเข้ามาง่ายๆ หากไม่พยายามต้าน กับสิ่งที่เป็นธรรมชาติ
ความพอใจ...คืออาการที่ได้รับ ในสิ่งที่คาดหวัง
ความเสื่อม...เป็นอาการที่ไม่เดินทางสายกลาง ไม่มีความพอดี
ความโง่...จะเข้ามาเยี่ยม ในวันที่คุณอยากจะได้อะไรมาฟรีๆ
ทุกสิ่ง ที่เอ่ยถึง เข้ามา และก็จากไป ไม่เคยบอกล่วงหน้า ไม่สามารถกำหนด กฎเกณฑ์ได้
มีสิ่งเดียวที่ไม่เคยทอดทิ้งเรา นั่นคือธรรมชาติ ที่มีฤดูร้อน ฤดูหนาว หรือแม้นจะเป็นฤดูฝน ที่หมุนเวียนเปลี่ยนผันไป และกลับมาเสมอ ไม่เคยลืมสัญญา
ดังนั้น เมื่อทราบแล้ว ว่าสิ่งใดๆในโลกนี้ ไม่จีรังยั่งยืน สรรพสิ่ง. เวียนวนจนกว่าจะดับสิ้น จงอย่าได้มัวแต่ หมองหม่นใจไป ลองปล่อยตัวเองนั่งนิ่งๆ ปล่อยใจฟังเสียงฝนตก เสียงฟ้าร้องไกลๆ ปล่อยกายซ่อนตัวในมุมสงบๆ อยู่กับตัวเอง เพื่อให้เคยชิน และรับมือกับมันได้ เพราะไม่วันหนึ่งวันใด ในกาลข้างหน้า คุณเอง...ก็ต้องจากไปเงียบๆ...ทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง แต่เพียงลำพัง....คนเดียว🍂🍂
🌿 อยู่คนเดียวจนชิน ☘️
โฆษณา