#Happy Birthday to my son❤️ คืนวันพุธที่ 4 ตุลาคม 2538
#ขอบคุณลูกชาย ที่เกิดเป็นลูกแม่😍
ไตเติ้ลกับแม่เปิ้ล
เช้าวันพุธที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2538 (1995) คุณหมอที่โรงพยาบาลพระมงกุฎ นัดแม่มาตรวจครรภ์ อาการน้ำเดินมาช่วงเช้าพอดี แสดงว่าวันนี้ต้องคลอดแน่ๆ จึงเตรียมตัวพร้อมไปนอน ร.พ. นั่งแท๊กซี่จากแฟลตประชาชื่นไปไม่ไกลมาก พอถึงคุณหมอก็ให้ขึ้นเตียงรอคลอด แต่แม่ไม่มีอาการเจ็บท้องเลย พยาบาลเจาะน้ำคร่ำจนน้ำออกหมดแล้วก็ยังไม่มีอาการเจ็บหรือมีลมเบ่งเลย ปากมดลูกก็ไม่เปิด หมอจึงตัดสินใจให้ผ่า อีกอย่างลูกไปนอนอยู่ด้านขวาของท้องแม่ ต้องผ่าแนวตั้งตามรอยใต้สะดือลงมา (แผลน่ากลัว)
แม่มาถึงร.พ. ตั้งแต่เช้าแต่กว่าจะตกลงผ่าก็สามทุ่ม ลูกลืมตาดูโลกวันพุธกลางคืนเหมือนปู่ และเดือนตุลาคมก็มี ปู่ พ่อ อา จะได้เลี้ยงวันเกิดพร้อมกันทีเดียว
แม่มาคลอดพร้อมดาราคนหนึ่งด้วยล่ะ สามีเค้าเป็นทหารเรือ เขาคลอดธรรมชาติเป็นลูกสาว ส่วนแม่ผ่าออกเป็นลูกชาย
#เปิ้ลอยากเล่า
แม่รู้สึกตัวหลังผ่าก็มาอยู่ห้องพิเศษแล้ว ตื่นมาไม่เห็นลูกเลย พ่อบอกลูกอยู่ตู้อบ แม่ร้องไห้เลย ต้องรีบลุกขึ้นเดินให้เร็วที่สุด เพื่อไปหาลูกและให้ลูกกินน้ำนมเหลือง
น้ำนมเหลือง คือ น้ำนมหลังคลอด 4-7 วัน มีสีเหลือง จะไหลออกมาวันล่ะ 10-40 ซีซี ซึ่งมีประโยชน์มหาศาล เปรียบได้กับวัคซีนธรรมชาติหยดแรกของชีวิตลูก
คุณหมอกล่าวไว้
วันที่สองแม่ก็ลุกได้แล้ว และพยายามกระตุ้นเต้านมเพื่อให้น้ำนมไหล หัวนมเปิด โดยใช้สำลีเช็ด และทำตามรูปด้านล่าง
ขอบคุณตัวอย่าง
พ่อพาแม่นั่งรถเข็นไปหาลูก อยู่ในตู้อบ หมอบอกลูกติดเชื้อทางท่อปัสสาวะ แม่ร้องไห้เลย สงสารลูก ลูกชายแม่ตัวยาวมาก หนัก 2.7 กิโล หมอบอกต้องอยู่ตู้อบอีก 15 วัน แม่ต้องกลับบ้านก่อน แม่ร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก หลังจากนั้นทุกวันต้องตื่นเช้านั่งรถเมล์จากประชาชื่น ไปโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ไป-กลับ จนหมออนุญาตให้ลูกกลับบ้านได้
กลับมาอยู่บ้านแม่ก็ยังไม่หายกังวลเรื่องลูก เพราะลูกไม่ได้ยินเสียงรอบข้างเลย เนื่องจากคืนหนึ่งเป็นวันราหูลอมจันทร์ แล้วชาวบ้านก็ทำเสียงดังเพื่อให้ราหูลคลายจันทร์ ซึ่งเสียงดังมาก แต่ลูกแม่นอนนิ่งไม่ได้ยินหรือร้องงอแงเลย รุ่งขึ้นจึงต้องพาไปหาหมออีกรอบ หมอเช็คแล้วปกติ สบายใจไปอีกเรื่อง หูไม่ตึงล่ะ
อีกไม่นานก็ต้องไปตามหมอนัดอีกรอบ คือไปฉีดสีเข้าอวัยวะเพศของลูกชาย เนื่องจากติดเชื้อทางปัสสาวะตอนเกิดและอยู่ตู้อบอีก 15 วัน โดนหมอฉีดลูกอยู่กับหมอ ร้องเสียงดังมากแม่ใจจะขาด แต่ก็หายขาดเลยครับ แต่แปลกใจทำไมหมอไม่ขลิปปลายอวัยวะเพศให้ลูกชายเพราะมันมีเยอะมาก งง!!!
อีกอย่างที่อยากถามหมอ คือ ได้ตัดไส้ติ่งให้แม่ด้วยไหมคะ ตอนผ่าท้อง เพราะแม่กล้วจะเป็นไส้ติ่งต้องผ่าอีกรอบค่า
แม่อยากถาม
ลูกได้เดือนครึ่งแข็งแรงดีล่ะได้เวลาพาไปหาตายายที่เพชรบุรี เพื่อฝากยายเลี้ยง ซึ่งตอนนี้ยายเลี้ยงลูกชายของน้องสาวหนึ่งคนล่ะ ประมาณ 1 ขวบ กำลังซนเลย พ่อแม่ลูกพากันขึ้นรถทัวร์มาเพชรบุรี ถึงท่ารถท่ายาง น้องชายมารับไปบ้านตายายที่หมู่บ้านยางชุม ค่อนข้างไกล เดินทางลำบาก แต่จำเป็นต้องฝากยายเลี้ยงก่อน เพราะแม่จะหมดวันลาล่ะ
ลาคลอดตามหลักประกันสังคมลาได้ 3 เดือน แม่ลาก่อนคลอด 1 เดือน เพราะท้องใหญ่มากไปทำงานไม่ไหว ได้อยู่กับลูก 2 เดือน ต้องกลับไปทำงาน และให้ลูกกินนมชง ตอนนั้นไม่มีการปั้มนมแช่แข็งไว้ให้ลูก ต้องเปลืองค่านมเยอะมาก ไม่เหมือนปัจจุบัน น้องๆ ที่ทำงานปั้มนมให้ลูกไว้กินได้จนเข้าอนุบาลกันเลยทีเดียว
วันที่ต้องจากลูกไปทำงานที่กรุงเทพฯ สุดแสนทรมานมาก ทั้งคิดถึง เป็นห่วง และเจ็บนมที่กำลังคัด ( คุณแม่น่าจะรู้ดี ) แม่ร้องไห้ตลอดทาง มาทำงานไม่มีความสุข นมก็เจ็บต้องใช้สำลีรองฟองน้ำในเสื้อยกทรง เย็นวันศุกร์ก็รีบนั่งรถทัวร์มาเพชรบุรี ให้น้องชายเข้าไปรับในตัวเมือง ทำแบบนี้จนลูกได้ 5 เดือน
แม่ต้องพาลูกมาอยู่ด้วยและจ้างคนในแฟลตทหารเลี้ยง เดือนล่ะสามพันบาท เพราะเสียเวลา เสียเงินในการเดินทาง และคิดถึงลูก และอีกอย่างยายต้องเลี้ยงหลานชายอีกหนึ่งคนซึ่งเกิดวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2539 สรุปตอนนี้มีหลานชาย 3 คน ภายในสองปี
มีเรื่องราวช่วงที่ยายเลี้ยงหลาน ๆ เกิดขึ้นมากมาย แม่กำลังเรียบเรียงความทรงจำอยู่ รอติดตามนะครับ
รักและคิดถึงลูกเสมอ
แม่เปิ้ล
#เปิ้ลอยากเล่า
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
