กุนเชียง (กุน ≠ หมู)
“กุนเชียง” หมายถึง ไส้กรอกอย่างจีน “กุนเชียง” มาจากภาษาจีนแต้จิ๋ว ซึ่งถ้าหากไปถามชาวแต้จิ๋วที่มีอายุสัก ๗๐-๘๐ ปี พวกเค้าจะเรียกกุนเชียงว่า “ก้วงเชี้ยง” หรือ “ก๊วงเชี้ยง”
คำว่า “กุน” ในคำนี้ ไม่ได้แปลว่า “หมู” อย่างที่หลายคนเข้าใจกัน แต่คำว่า “กุน” มาจากภาษาจีนแต้จิ๋ว (灌) แปลว่า “กรอก” (มีฐานเสียงมาจากคำว่า “ก่วง”)
ส่วน “เชียง” มาจากภาษาจีนแต้จิ๋ว (肠) แปลว่า “ไส้” (มีฐานเสียงมาจากคำว่า “เชี้ยง” และ “ตึ๊ง” ในภาษาจีนแต้จิ๋ว 肠 อ่านว่า “ตึ๊ง” แล้ว ยังอ่านว่า “เชี้ยง” ได้อีกด้วย)
“ก่วง” กับ “เชี้ยง” รวมเข้าด้วยกัน 灌肠 จึงมีความหมายว่า “กรอกเข้าไปในไส้” หรือ “ไส้กรอก” นั่นเอง แต่ปัจจุบันสะกดว่า “กุนเชียง” ดังนั้น “กุนเชียง” จึงแปลว่า “ไส้กรอก” ตามความหมาย
พอหลายคนหรือหลายบริษัท (ส่วนใหญ่เป็นมุสลิม) ที่ผลิตเข้าใจผิด คิดว่า “กุน” แปลว่า “หมู” เพราะคำว่า “กุน” มันไปพ้องเสียงและรูปกับชื่อปีที่ ๑๒ ของรอบปีนักษัตร มีหมูเป็นเครื่องหมาย เขาเลยคิดว่า “กุนเชียง” แปลว่า “หมูเชียง”
เขาก็เอาคำว่า “กุน” ออกเสียเหลือไว้แต่คำว่า “เชียง” และเอาคำอื่นมาแทนที่ เช่น ไก่ เนื้อ ปลา ฯลฯ เป็น ไก่เชียง เนื้อเชียง ปลาเชียง ซึ่งผิดความหมายอย่างมาก
ฉะนั้นต้องใช้ว่า “กุนเชียง” และต่อด้วยคำว่า ไก่, เนื้อ, ปลา เป็น กุนเชียงไก่, กุนเชียงเนื้อ, กุนเชียงปลา เหมือนกับคำว่า ไส้กรอก และต่อด้วยคำว่า ไก่, หมู, เนื้อ, ปลา ฯลฯ นั่นแหละ
ที่มาของศัพท์ภาษาจีน เฟซบุ๊ก Nirandorn Narksuriyan
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
