บันทึกของ.... บุญร่วง
ต่อจาก วันที่หนึ่ง ตอนที่หนึ่ง...
วันที่หนึ่ง ตอนที่สอง...ไม่ได้รัก แต่แรกพบ
เรามาต่อตอนที่สองของวันแรกกันค่ะ....
หลังจากเอาเธอย่างไฟ เพราะความตัวเย็นจนซึมปางตายของเธอ... ระหว่างนั้นก็เตรียมอาหารให้
ไข่ต้มเอาแต่ไข่แดง บดผสมกับกล้วยครูด..
ลูกคนอ่อนๆยังกินได้ ลูกนกก็ต้องกินได้สิ..
นกเอี้ยงกินได้ทั้งผลไม้และแมลง...
อาหารมื้อแรกของเธอจากน้ำมือ.... นุดอย่างเรา
... ปิ้งนกจนตัวอุ่น พอตัวหายเย็น เธอก็ขยับขอกินทันที...
แม่เจ้า.... เรามาถูกทางแล้วค่ะ...
อุปกรณ์ให้อาหารนก มีพร้อมสรรพในห้องนุดอย่างเรา syring ช้อนพลาสติกขนาดเล็ก ถ้วยใบเล็กๆ สมบัติบ้ามันมีคุณค่าในวันนี้เอง
มื้อแรกจัดไป ป้อนกันจนล้นกระเพาะค่ะ กะไม่ถูก อ้างับๆ ดูอีกที
อ้าว.... อ้าปากไม่ได้เห็นลิ้นไก่ลิ้นนกอะไรซะแล้ว กินจนอ้าปากเห็นกล้วยค่ะกล้วยจุกเต็มคอ กล้วยในกระเพาะนกล้นถึงคอหอย 😅... กล้วยท้นขึ้นมา... ล้นมากกกกกก...
ดูดออกด่วนค่ะ ยัด syring เข้าปากเธอ ดูดอาหารออกจากคอหอย แล้วเฝ้าดูอย่างระทึกและสยอง กลัวนกท้องแตกตาย กลัวเธอหายใจไม่ออก กลัวเธอจุก....
ช่วยมาจนขนาดนี้ ตายเพราะกิน... น่าอายมาก...
พอเธออิ่มก็หลับค่ะ... นั่งเฝ้ากัน....
นกหลับก็ดูแปลกๆเนอะ.... เธอยืนกลับอะ...ทำไมไม่นั่งหลับเหมือนไก่หล่ะ ยืนนอนแถมหายใจก็แปลกๆ... 🤔... แล้วววว ปกตินกหายใจยังไง นาทีละกี่ครั้ง นกหอบจะเหมือนคนหอบไหม... ไม่รู้เลย...วิชาชีพแพทย์ให้คำตอบไม่ได้ ไม่มีข้อมูลพวกนี้ในหัว...
แล้ววววว.... ทำไมเธอทำท่าเหมือนจะขย้อนบ๊อยบ่อย เหมือนคนหลับไม่สนิท ดูทรมานจัง...
อ้าวเอ๊ะ.... ทำไมน้ำลายฟูมปากนก..... 🤯
เวรกรรม กินจนล้นกระเพาะ ทั้งนกทั้วคนพอกัน ไอ้ตัวกินก็อ้าปากงับ คนป้อนก็ป้อนไม่ยั้ง...
จับนกอ้าปากเอา syring ดูดอาหารออกมาอีกรอบ
แล้วทำไงต่อดี... ไม่รู้แล้ว kerp warm ไว้ ให้เลือดไหลเวียนดีไว้ก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวคงค่อยๆย่อย
รอดก็รอด ไม่รอดก็ตายแกคืนนี้มีแค่นี้ ...
😟😟😟
อันว่าชีวิต เกิดมาแล้วไม่มีใครอยากตาย
นกชูชกต่อสู้กับความอิ่มจนล้นท้องอย่างเต็มที่ จนน่าเห็นใจ หอบแฮกๆน้ำลายฟูมปากอยู่ร่วมชั่วโมง จึงสามารถนอนหลับได้อย่างสงบ คนก็ไม่กล้าลุกไปไหน ได้แต่นั่งเฝ้ากันไป.... จนนับเธอหายใจได้ 24 ครั้งต่อนาที หายใจดูราบรื่นดูสบายดีไม่สะดุดใดๆ....
เป็นความรู้ใหม่ เวลานกไม่หอบหายใจพอๆกับเด็กเล็กๆเลยนะ....
หลังจากเธอนอนหลับได้ไปพักใหญ่ ก็ตื่นมาเล่นกลางดึกอย่างร่าเริ่งค่ะ.... 😆😊😁
แล้วก็.....อ้าปาก ขอกินอีก!!! 😵😩😓
โดนดุสิคะ จะเหลือเหรอ... 🙄
ดึกแล้ว เวลานอนไม่ใช่เวลากิน รอกินพรุ่งนี้เลย เดี๋ยวก็ท้องแตกตายหรอก.... ได้แต่บอกเธอ...
ชีวิต.... คำถามมีมากมาย....
นี่เราต้องเลี้ยงมันแบบนี้กี่วัน
พัฒนาการของนกเป็นยังไงนะ
ตอนนี้มันอายุเท่าไหร่ แล้วอายุเท่าไหร่มันจะ
หัดบิน
เมื่อไหร่มันจะโตเต็มที่ ดูๆก็ไม่อ่อนมากนะ ถ้าเป็นเด็กก็น่าจะสี่ห้าขวบ วัยอนุบาลปลายๆใกล้ประถม..
และแล้ว อากูก็เข้ามาทำหน้าที่... จัดไปค่ะ เรื่องของนกที่นุดอย่างเราควรรู้... ในฐานะ...
ผู้ปกครอง...
เราจะเลี้ยงนกในตะกร้าไม่มีกรงขัง
เราจะเลี้ยงนกให้เป็นนก
เราจะเลี้ยงให้เค้าพร้อมที่จะโบยบินออกจากชีวิตของเราไป
หลังจากศึกษาตำราอากูแล้วก็พบว่า
ตอนนี้อายุน่าจะซักหนึ่งสัปดาห์หลังฟัก
เข้าสองอาทิตย์จะเดินเก่ง กระโดดได้
แล้วจะเริ่มหัดบิน
หลังจากนั้นพอบินเป็น เค้าจะทิ้งรังทิ้งพ่อแม่บินสู่อิสระภาพ.... แปลว่า ถ้าเค้าไม่ตายด้วนเหตุต่างๆ เค้าน่าจะอยู่กับเรา หนึ่งถึงสองสัปดาห์...
อืมมมม.... ก็โอ... นะ.. พอไหว..
สองอาทิตย์ได้ชีวิตโสดสวยๆคืนค่ะ ... ไม่ใช่ชีวิตเสมือนแม่ลูกอ่อนแบบนี้..
เมื่อถึงเวลา ฉันจะพาแกหัดเดิน หัดบิน หัดหาอะไรกิน.... หัดยังไง 😫🤔
เมื่อถึงเวลา เจ้าจะบินจากไป... 😊
ขี้เกียจเลี้ยงจนตายโว้ย... ฉันไม่ใช่นางเอก
ไม่ได้หวังจะมีนกเอี้ยงส่วนตัวมาเกาะ หัว บ่า ไหล่....
ฉันจะรอดูแกโบยบินจากไป...
แบบนก นก อย่างงดงาม 😊
#หมอเด็กเลี้ยงนกเอี้ยง
ตอนต่อไปค่ะ.. 😊
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
