เรื่องสั้น ขวัญผวา ตอน ผีตากลวง
สวัสดีผมชื่อมิทช์ ผมมาที่นี่เพื่อบอกพวกคุณเกี่ยวกับประสบการณ์ที่ผมมี ผมไม่รู้ว่ามันเป็นอาถรรพณ์หรือคำพูดโง่ ๆ ที่ผู้คนใช้อธิบายปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ แต่หลังจากผมได้เจอกับสิ่งนั้นผมก็เริ่มเชื่อว่ามันคืออาถรรพณ์แล้วตอนนี้
หนึ่งสัปดาห์หลังจากที่ผมย้ายมาอยู่กับเอ็ดวินพี่ชายของผม หลังจากที่บ้านของผมถูกยึด เอ็ดวินดีใจที่ผมย้ายเข้ามาอยู่กับเขา เนื่องจากเราไม่ได้เจอกันมาตั้ง 10 ปีดังนั้น ผมก็ตื่นเต้นเช่นกัน หลังจากย้ายของเข้าบ้านเสร็จผมก็หลับไป ในสัปดาห์แรกผมก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบดังมาจากข้างนอกในเวลาประมาณเช้ามืด ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นพวกแรคคูน ดังนั้นผมจึงไม่สนใจมันและพยายามข่มตาหลับไป เช้าวันรุ่งขึ้นผมบอกเอ็ดวินเกี่ยวกับเรื่องนี้
ในคืนถัดมาผมคิดว่าผมได้ยินเสียงเปิดหน้าต่างและเสียงดังเหมือนมีอะไรเข้ามาในห้องของผม ฉันรีบเด้งตัวลุกขึ้นและมองไปรอบ ๆ ห้อง แต่ผมไม่เห็นอะไรที่ผิดปกติเลย เช้าวันรุ่งขึ้นเอ็ดวินตกใจจนทำแก้วกาแฟตกพื้น ตอนที่เขาเห็นผม เขารีบหยิบกระจกมาให้ผม แล้วผมก็เห็นตัวเองมีแผลพุพองที่แก้มซ้าย
ผมรีบไปที่โรงพยาบาล หมอบอกผมว่าผมคงเดินละเมอ แต่แล้วเขาก็แสดงให้ผมเห็นบางอย่างที่ทำให้ผมเริ่มกลัว เขายกเสื้อของผมขึ้น เพื่อเผยให้เห็นรอยเย็บที่บริเวณไตของผม ผมจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา แล้วเขาก็บอกกับผมว่า “เมื่อคืนคุณเสียไตข้างซ้ายไปแล้ว” ‘’ทางเราต้องขอโทษคุณจริงๆ ไม่รู้ว่ามันเป็นแบบนี้ได้ยังไง‘’
คืนต่อทำผมสติแตก ประมาณเที่ยงคืนผมตื่นขึ้นมาพบกับภาพที่น่ากลัวสุดขีด ผมประจันหน้าตัวต่อตัวกับสิ่งมีชีวิตที่มีเสื้อฮู้ดสีดำและหน้ากากสีน้ำเงินเข้มที่ไม่มีจมูกหรือปาก กำลังจ้องมองมาที่ผม สิ่งที่ทำให้ผมกลัวที่สุดคือมันไม่มีดวงตา ตรงตามันว่างเปล่ามีแค่หลุมสีดำๆ เจ้าตัวนั้นนี้ยังมีสารสีดำหยดออกมาจากเบ้าตา ผมรีบคว้ากล้องบนโต๊ะข้างเตียงที่อยู่ใกล้ ๆ และถ่ายภาพ ทันใดนั้นเจ้าตัวนั้นพุ่งเข้ามาที่ผมและพยายามที่จะใช้กรงเล็บข่วนหน้าอกของผม และดูเหมือนมันจะเล็งไปที่ปอดของผม ผมหยุดมันด้วยการเตะมันเข้าไปที่ใบหน้า ผมคว้ากระเป๋าสตางค์และรีบวิ่งออกจากห้อง ผมยังจำเป็นต้องใช้เงิน ผมวิ่งออกจากบ้านของพี่ชายในตอนกลางดึก ผมวิ่งเข้าไปในป่าใกล้ๆบ้านของพี่ชาย แล้วก็เกิดสะดุดล้ม
ผมหมดสติและตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล หมอคนเดียวกับที่รักษาผมก่อนหน้านี้ เดินเข้ามาในห้อง “หมอมีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอกกับคุณ” หมอเริ่มพูด “ข่าวดีก็คือคุณได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยและพ่อแม่ของคุณกำลังจะมารับคุณ” ผมถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ข่าวร้ายก็คือพี่ชายของคุณถูกฆ่าโดย…บางอย่าง หมอเสียใจจริงๆ”
พ่อแม่ของผมพาผมกลับไปที่บ้านของเอ็ดวิน เพื่อเก็บข้าวของที่เหลืออยู่ เมื่อเข้ามาในห้องของผม ผมเริ่มรู้สึกกลัว แต่ก็สงบสติอารมณ์ลงได้ ผมคว้ากล้องของผมขึ้นมา ตรงโถงทางเดินที่ไปยังห้องของผม ผมเห็นร่างของเอ็ดวินและมีก้อนอะไรสักอย่างเล็ก ๆ หล่นอยู่ข้างๆ ผมหยิบมันขึ้นมาและเข้าไปในรถของพ่อแม่โดยไม่ได้พูดถึงศพของเอ็ดวิน ผมมองไปที่สิ่งที่ผมหยิบขึ้นมาและเกือบจะอวก มันคือไตของผมที่โดนกินไปแล้วครึ่งหนึ่ง โดยมีของเหลวสีดำติดอยู่
จบบริบูรณ์...
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
