เมื่อ 3 พ่อค้ามาเจอกัน เรื่องมัน มัน
จึงเกิดขึ้น
เตียวหุยขายหมู กวนอูขายถั่วเขียวชั้นดี
เล่าปี่ทอเสื่อขาย
ก็ไม่รู้ซินะว่าอะไรเข้าไปดนจิตดนใจให้อาจารย์ ล่อกวน ตง เขียนพงศาวดารจีนเรื่องสามก๊กออกมาได้สนุกสนานตื่นเต้นเร้าใจดีเหลื๊อเกิน
นับถือๆ
ผมเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบวรรณกรรมเรื่องสามก๊กมาก
ไม่ว่าจะถูกนำมาทำเป็นหนัง สร้างเป็นละคร
หลายเวอร์ชั่นดูกี่ทีก็ยังสนุก
ทั้งๆ ที่ก็รู้แหละว่าตาอินกับตานาได้แค่หัวกับหางปลาไปครอง
สุดท้ายตาอยู่เป็นใคร มาจากไหนก็ไม่รู้
คว้าเอาปลาทั้งตัวไปกินเฉยเลย
เรื่องราวทั้งหมดทั้งมวลกว่า 3 ใน 4 ส่วน
จะอีนุงตุงนังเกี่ยวพันอยู่กับชายสามท่านนี้
ขอพูดถึงตอนที่ผมชอบมากเป็นตอนเปิดตัว
เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย เมื่อสามชายมาเจอกัน
แล้วสาบานเป็นพี่น้องที่สวนท้อหลังบ้านเตียวหุย
เล่าปี่ สมยาพระเจ้าอาของพระเจ้าเหี้ยนเต้
พื้นเพเป็นคนบ้านเล่าสองฉุน เมื่อครั้งยังเล็กชีวิตลำบากยากจน ยึดอาชีพ ทอเสื่อขายเลี้ยงชีพ
แม้ไม่ค่อยชอบเรียนหนังสือแต่มีสติปัญญาดี
เฉลียวฉลาด สงสัยเล่าปี่จะชอบเรียนเพลงกระบี่มากกว่า
อายุได้ 25 ปี
เมื่อสำเร็จวรยุทธขั้นเทพ จนอาจารย์เต้เหี้ยน(คนละคนกับเหี้ยนเต้)ไม่มีอะไรจะสอนเล่าปี่จึงออกท่องเที่ยวไปในยุทธภพแต่ก็ยังยึดอาชีพทอเสื่อขาย
อันที่จริงฝีมือระดับเล่าปี่เขาน่าจะไปเปิดบริษัทรักษาความปลอดภัย หรือรับจ้างทวงหนี้ก็ได้
ไม่น่ามาเดินสายขายเสื่อผืนหมอนใบให้เมื่อยน่อง
กวนอู
จอมยุทธผู้กล้าจากดินแดนฮอตั๋งไกเหลียง
วันหนึ่งเผลอไปนวดก้านคอพ่อค้าหน้าเลือด
ด้วยสันแข้งแรงไปหน่อยปรากฎว่า
คอหักตายคาที่ เลยต้องคดี หนีหัวซุกหัวซุน
ยึดอาชีพขายถั่วเขียวออแกนิคเลี้ยงปากท้อง
บังเอิญเดินทางมาพบกับเล่าปี่และเตียวหุยโดยมิได้นัดหมาย
เตียวหุย
พ่อค้าขายหมู ขายสุรา ชาวเมืองตุ้นก้วน พูดจาเสียงดัง ฐานะจัดว่าร่ำรวย
นิสัยรักพวกพ้อง ชอบคบหาผู้มีสติปัญญา อุดมการณ์แรงกล้า อยากช่วยบ้านเมืองปราบโจรผู้ร้าย
เมื่อคราวที่บ้านเมืองเกิดโจรโพกผ้าเหลืองออกอาละวาดปล้นค่ายตามหัวเมืองน้อยใหญ่เพื่อหวังจะยึดอำนาจพระเจ้าเลนเต้ นั้น
(อ่านปฐมบทที่มาของโจรโพกผ้าเหลืองได้ที่)
เล่าปี่ยืนดูพ่อค้าขายหมูกับพ่อค้าถั่วเขียว
ตีกันโดยที่ไม่รู้ว่ามันเรื่องอะไร
ในใจแอบคิดฝันหวานไปไกลว่า
'สองคนนี้ฝีมือไม่ธรรมดา จัดว่าเป็นยอดจอมยุทธ
แห่งยุคสมัยไร้เทียมทานด้วยกันทั้งคู่ คงไม่ใช่แค่พ่อค้าขายหมู พ่อค้าขายถั่วกระจอกๆ
ถ้าได้ทั้งสองมาร่วมงาน การใหญ่ที่คิดไว้
ต้องสำเร็จได้เป็นแน่'
ยิ้มน้อยๆที่มุมปาก พร้อมกับหัวเราะในลำคอ หึ! หึ!
เมื่อคิดได้ดังนั้น
ก่อนที่เรื่องราวจะบานปลายใหญ่โต เล่าปี่จึง
ใช้วรยุทธขั้นเทพตีลังกาสามตลบ เข้าไปห้าม
'ศึกวันรวมญาติ'
ทำเอากวนอูกับเตียวหุยถึงกับยืนงงในดงทีน
ว่าหมอนี่มันเป็นใคร มาจากไหน ทำไมถึงได้มี
วรยุทธล้ำเลิศปานฉะนี้
สามารถรับได้ทั้งเพลงหมัดพลังหมูขุนของเตียวหุย
และพลังฝ่ามือถั่วเขียวออแกนิคของกวนอู
ได้สบายๆ
เมื่อต่างฝ่าย ต่างได้ทำความรู้จักซึ่งกันและกัน
พูดจาปราศัยถูกคอกัน รู้ว่าต่างฝ่ายต่างมีอุดมการณ์อยากช่วยเหลือบ้านเมืองปราบโจรผู้ร้ายเหมือนกัน
จึงตกลงปลงใจกรีดเลือดสาบานเป็นพี่น้องที่สวนท้อหลังบ้านเตียวหุย
(เวอร์ชั่นละครทีวี ปี1994, ในหนังสือบอกแค่นั่งคุยกันเฉยๆ ไม่มีต่อยตี)
เล่าปี่อายุมากสุดที่ประชุมยกให้เป็นพี่ใหญ่
กวนอูเป็นพี่รอง
เตียวหุยน้องเล็ก
เมื่อรวบรวมสมัครพรรคพวกเป็นกองทหารอาสาได้พอประมาณ โดยมีน้องเล็กเตียวหุยเป็นผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการภายใต้สโลแกน
'มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน'
จากนั้นพลพรรคของเล่าปี่ก็ได้ช่วยราชการบ้านเมือง ปราบโจรโพกผ้าเหลืองตามราชโองการขององค์ฮ่องเต้ได้สำเร็จ
สร้างความชอบได้พอประมาณ
แรกๆ เล่าปี่ก็ไม่ได้รับการสนับสนุนให้เป็นขุนนาง
เพราะไม่มีเส้นสาย
ด้วยอาศัยขุนนางน้ำดีชื่อเตียวกิ๋นช่วยทูลความชอบ
ขอปูนบำเหน็จรางวัลให้ จึงได้รับการแต่งตั้งให้ไป
เป็นเจ้าเมืองเล็กๆที่ อันห้อก้วน
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากเรื่องราวสามก๊กในตอนนี้
1) นกไม่มีขน คนไม่มีปีก ขออภัย
นกไม่มีขนคนไม่มีเพื่อนบินขึ้นที่สูงไม่ได้
ทำงานใหญ่สายสัมพันธ์ต้องดี เพราะงานบางอย่าง
ทำคนเดียวไม่ไหวครับ หนัก และเหนื่อยเกินไป
ดีไม่ดีอาจตายก่อน เช่น มีคำสั่งซื้อเสื่อ 100 ผืนให้เล่าปี่เอาไปส่งภายใน 1 เดือน
ต่อให้เล่าปี่ทำทั้งวันทั้งคืนไม่หลับไม่นอนก็ทำไม้ได้
2) เป้าหมายมีไว้พุ่งชน,กระทิงแดง
คิดการใหญ่ ใจต้องนิ่ง เป้าหมายต้องชัดเจน
เริ่มจากก้าวเล็กๆ แต่เป็นก้าวสำคัญ ค่อยเป็น
ค่อยไป
งานบางอย่างไม่จำเป็นต้องรอให้พร้อมก่อนแล้วค่อยลงมือทำ
เราสามารถทำทั้งๆ ที่มันยังไม่พร้อมนี่แหละ เพราะถ้าต้องรอให้ทุกอย่างพร้อม ชาตินี้คงไม่ต้องทำมาหารับประทานอะไร
4) เรือเล็กควรออกจากฝั่ง,บอดี้แสลม
คนที่มีความรู้ความสามาถอยู่ที่ไหนก็ได้ หากอยู่ในที่ที่รู้สึกว่ามันไม่ใช่รู้สึกเบื่อหน่าย อึดอัด
ก็ลองออกไปค้นหาสิ่งใหม่ๆ ออกไปสำรวจโลกภายนอก ไปลองทำอะไรใหม่ๆ ที่ยังไม่เคยทำ
ไม่แน่ท่านอาจได้ไอเดียดีดี มาพัฒนาชีวิต
ให้ดีขึ้นกว่าเดิมก็เป็นได้
5) ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน,ขงเบ้ง
ที่บ้านของเล่าปี่มีต้นหม่อนอยู่ต้นหนึ่งซึ่งมีลักษณะเหมือนฉัตร รถทรงของ องค์ฮ่องเต้ จึงทำนายว่าโตไปจะไม่โกง
ขออภัยโตไปเล่าปี่จะได้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
(ต้นหม่อนถ้าเราแต่งกิ่งก้านดีดีปลูกที่ไหนก็มีรูปร่าง
คล้ายฉัตร)
ท่าทางเล่าปี่จะอินกับเรื่องนี้มาก
ถึงกับเคยพูดคุยกับเพื่อนๆ ละแวกนั้นว่าจะถ้าได้เป็นใหญ่จริงดังว่าจะตัดเอาต้นหม่อนไปทำฉัตร
(เมื่อครั้งได้เมืองเสฉวนมาครองก็ไม่เห็นมีกล่าวไว้ว่าพระเจ้าเล่าปี่ได้กลับไปตัดเอาต้นหม่อนต้นนั้น
มาทำฉัตร สงสัยลืมไปแล้ว)
ด้วยความมุมาะนะของเล่าปี่สุดท้ายได้เป็นใหญ่
จริงสมดังใจ และต้องตามคำทำนายของหมอดู
หากมองในมุมกลับ
ถ้าเล่าปี่เชื่อตามคำทำนายของหมอดูไม่สนใจการเรียน ไม่มีความพากเพียรมากพอที่จะสานฝันให้สำเร็จดังใจหวัง
นั่งๆ นอนๆ ทอเสื่อขายไปวันๆ ความฝันก็คงเป็นได้แค่ความฝันลมๆ แล้งๆ ไม่มีวันเป็นจริง
หมอดูก็คงเป็นไม่ต่างอะไรกับหมอเดา
(แต่หมอดูคนนี้แม่นมาก)
😁
อ้างอิง
สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง(หน)
เครดิตภาพ
เกษตรเอส'Society
"อยากเห็นคนในสังคมนี้
มีรอยยิ้มและความสุข"
หากชอบช่วยกดไลค์ กดแชร์ กดติดตามเพื่อเป็นกำลังใจให้ผมและทีมงานด้วยนะครับ หรือจะเข้ามาเขียนคอมเม้นต์เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็ยินดีครับ
ติดตามอ่านบทความได้ที่
😁
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
