จดไว้กันลืม EP.7 ... ทำชีวิตให้ ''ง่าย'' ขึ้น
เราเป็นหนึ่งในมนุษย์ที่... ไม่รู้ว่าใกล้เคียงกับคำว่า perfectionist มั้ย?... หรือมันเป็นแค่ความเยอะส่วนตัวของเราเอง
ทำให้บางครั้งเราไปพยายามโฟกัสเรื่องการหา 'สภาวะที่จะทำงานได้ดีที่สุด' มากกว่าการตั้งใจทำงานจากสิ่งที่มีอยู่
ยกตัวอย่างเช่น สมมติว่าต้องวาดภาพท้องฟ้าขึ้นมาหนึ่งภาพ โดยมีอุปกรณ์ให้ก็คือดินสอหนึ่งแท่ง กระดาษ กบเหลาดินสอและยางลบ
เรามักจะค้นพบว่าเราหมดเวลาไปกับการทำอย่างอื่น มากกว่าการทำวาดรูปท้องฟ้าขึ้นมา อาจจะหมดเวลาไปกับการค้นหาว่าสนห้องมีอุปกรณ์อื่นอีกมั้ย ถ้าเกิดเราอยากลงสี จะได้ใช้ได้ ทั้งๆที่อาจไม่จำเป็น
หรือเราอาจหมดเวลาไปกับการเหลาดินสอให้แหลมที่สุดเพื่อให้น้ำหนักมือเบาที่สุด เวลาลบจะได้ไม่ต้องเปลืองแรง
หรืออาจคิดเผื่อไปถึงขั้น เดี๋ยวเราจะฝึกวาดปลา เผื่อว่าต้องใช้... ทั้งๆที่มันอาจไม่ได้จำเป็นเลยสักนิดเดียว
Photo by Adi Perets from Pexels
แทนที่เราจะเอาเวลาไปโฟกัสสิ่งที่ต้องทำ คืออาจจะวาดโครงขึ้นมาก่อนว่าจะมีองค์ประกอบอะไรบ้าง
เพราะงั้นกว่าจะได้เริ่มงานแต่ละทีมันก็เลยออกจะ... เสียเวลาไปมากโข บางทีอาจจะเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ด้วยซ้ำ
ยิ่งพูดยิ่งงงแฮะ เอาเป็นว่าแทนที่จะเสียเวลาไปกับการทำงาน กลับกลายเป็นว่าเราเสียเวลากับการจัดสถานที่ บิ๊วอารมณ์ตัวเองซะมากกว่า
ถ้าเรามีเวลาละเมียดละไมมันก็คงจะดีล่ะนะ แต่ในความเป็นจริงมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
ทุกๆอย่างมักจะมีเวลาจำกัดเสมอ เพราะงั้นเราเลยต้องใช้เวลาให้เกิดความคุ้มค่าที่สุด
จะได้ไม่มานอยเองมีหลัง
พอเราเริ่มสังเกตตัวเอง และมีประสบการณ์มากขึ้น เราก็ค้นพบว่าจริงๆแล้วเรื่องมันง่ายแค่นี้เอง... แต่เราอาจจะกำลังจริงจังมากเกินไป หรือกำลังสนุกมากเกินไปจนเผลอมองข้ามเรื่องที่ทำให้งานเสร็จได้โดยที่ยังคงสนุกอยู่
เราสามารถสนุกไปกับการคิดองค์ประกอบ หรือรูปร่างของก้อนเมฆได้โดยไม่ต้องเสียเวลาไป
ดังนั้นสิ่งที่เรานึกขึ้นได้ก็คือ... ทำไมต้องไปพยายามไขว่คว้าหาอะไรที่มันยากจนเกินไป และดึงความสนใจเราไปจากสิ่งที่เราทำอยู่
เราก็แค่ทำไปในทิศทางที่จะทำให้ชีวิตในวันนี้หรือพรุ่งนี้ง่ายที่สุด เช่น ถ้าสมมติว่างานวันพรุ่งนี้มันทำใจยาก ก็ทำใจมันซะตั้งแต่วันนี้
หรือถ้าการทำงานเป็นก้อนมันยาก ก็ย่อยมันเป็นงานเล็กๆ จะได้ไม่รู้สึกเหนื่อยจนเกินไป ในแต่ละวัน
ถ้าเราต้องวาดท้องฟ้าโดยไม่มีสี... ภายใต้ระยะเวลาที่จำกัด เราอาจทำให้มันเป็นท้องฟ้าได้ด้วยการวาดเมฆ พระอาทิตย์ พระจันทร์ นก อะไรแบบนี่
แทนที่จะมัวหาสีไม้ที่อาจไม่มีอยู่จริงในห้อง หรือจัดแสง เติมน้ำมันอะโรม่า จนกลายเป็นไม่ได้เริ่มงานสักที
ที่คิดว่าควรทำ คือตั้งสติ คุยกับตัวเองว่าต้องทำอะไร ทำยังไงให้มันสำเร็จตามมาตรฐานที่ตัวเองต้องการ เเพลนก่อนสักนิด แล้วเริ่มลงมือทำ... แค่นั้นก็ดีมากเเล้ว
เราเชื่อว่าบนโลกใบนี้มันมีสิ่งที่เราไม่สามารถควบคุมได้อยู่ และนั่นเป็นสิ่งที่จะดึงพลังงาน สมอง หรือวิญญาณของเราไปมากเพียงพอแล้ว
ดังนั้นอะไรที่เราสามารถควบคุมเองได้... เราจะพยายามทำมันให้ง่ายที่สุด โดยที่ส่วนใหญ่ก็มักจะฟังดูสมเหตุสมผลดี
ในเมื่อชีวิตมันมีเรื่องยากมากพอแล้ว เราก็คงต้องทำส่วนที่เหลือให้มันง่ายขึ้น
ก็... ถ้าเรื่องราวในชีวิตมันยากไปซะหมด... เราอาจจะเผลอใจร้ายกับตัวเอง หรือหมดไฟไปโดยไม่รู้ตัวก็ได้
จริงมั้ย?
ปล. ไม่ใช่ว่าการสร้างบรรยากาศหรือการเตรียมตัวมันไม่ดีน้า เราหมายถึงการโฟกัสอย่างอื่นที่มากจนเกินไปต่างหาก มาเติมเผื่อเข้าใจไม่ตรงกัน :)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
