จดไว้กันลืม EP.8: เติบใหญ่จากประสบการณ์
ตอนที่ยังเรียกตัวเองว่าเด็กคนนึง เราก็เคยสงสัย
ว่าอายุเท่าไหร่ถึงเรียกว่าเป็นผู้ใหญ่กันนะ?
ตอนที่เรา อายุ 11 ขวบ การเห็นญาติอายุ 15 ขี่มอเตอร์ไซค์ไปไหนมาไหนเอง
เราก็คิดว่าดีจัง พี่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว พอเราอายุเท่าพวกนั้น เราคงดูโตแล้วเหมือนกัน
พอตอนที่เราอายุ 15 จริงๆ เรากลับไม่คิดอย่างนั้น
เรากลับคิดว่าพี่ๆ ม.6 เค้าดูโตกันจัง
ตอนที่เราอายุครบ 18... เราคงนับตัวเองเป็นผู้ใหญ่มากๆคนนึงได้
และแน่นอนว่าไม่จริง...
ในบางเรื่องล่ะก็นะ...
Photo by Guduru Ajay bhargav from Pexels: https://www.pexels.com/photo/group-of-children-walking-near-body-of-water-silhouette-photography-939700/
ในสายตาคนอื่น... โอเค อาจจะดูเป็นคนที่พึ่งพาตัวเองได้ประมาณนึง
ในฐานะเด็กต่างจังหวัดที่ได้มีโอกาสไปแข่งกีฬา แข่งวิชาการ หรือเข้าค่ายตั้งแต่เด็ก
เราอาจจะพอรู้บ้างว่าจะไปแต่ละที่ต้องเตรียมเอกสาร คำนวณค่าใช้จ่ายคร่าวๆ
เพื่อที่จะได้บอกและเตรียมตัวในส่วนทั้งตัวเองและผู้ปกครองถูก
แต่ยิ่งเราโตมากขึ้นเท่าไหร่... เรากลับยิ่งคิดว่าตัวเองเด็กลงเท่านั้น
ตอนอายุ 18 ที่คิดว่าตัวเองเจ๋งมากแล้วในฐานะเด็กคนนึง
พอเข้ามหา'ลัย เราก็คือเด็กน้อยหนึ่งคน แถมพอมองย้อนกลับไป
เออ... เรามันก็เด็กจริงๆ แค่การที่เราตัดสินใจเรื่องการขอคุณครูออกจากค่ายก่อนกำหนด
เพื่อไปแข่งกีฬาในอีกจังหวัดนึง โดยที่คนมารับเป็นรุ่นพี่ ไม่ใช่ผู้ปกครอง
ไม่ได้ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ที่เก่งมากๆคนนึงเลย
แต่ว่าอย่างน้อย... เราก็มีประสบการณ์นะ
และต่อมาเราก็ได้เรียนรู้ว่าประสบการณ์นี่แหละ ที่ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่
แบบที่กฎหมายก็ไม่สามารถชี้วัดได้
Photo by Johannes Plenio from Pexels: https://www.pexels.com/photo/silhouette-of-child-standing-on-rock-2080962/
และส่วนตัวเราก็เชื่อว่าคนแต่ละคน... เป็นผู้ใหญ่ "กว่าอายุ" ได้
ด้วยการเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ที่มีต่อเรื่องนั้นๆ
ถ้าหากว่าให้เรานิยามคำว่า "ผู้ใหญ่" ในแบบฉบับของตัวเองแล้วล่ะก็...
คงเป็นการที่เราสามารถจัดการกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย
อย่างมีสติ รอบคอบ รู้หรือสามารถคาดคะเนผลที่จะตามมาได้
ไม่ว่าจะผลที่ดีหรือร้าย และสามารถยอมรับหรือรับผิดชอบมันได้
เราเคยคิดว่าก็ยิ่งอายุเยอะเราจะยิ่งได้เจอเรื่องราวไง นั่นเลยทำให้เป็นผู้ใหญ่
แต่คนอายุมากกว่าบางคน ก็ไม่ได้มีมุมมองหรือการตัดสินใจที่ดีเท่าไหร่
และการที่เราเป็นผู้ใหญ่ในเรื่องนึง... ไม่ได้แปลว่าเราจะเป็นผู้ใหญ่ไปซะทุกเรื่อง
อย่างเราเองผู้ซึ่งดูแลตัวเองได้ในระดับนึง แต่พอทะเลาะกับเพื่อน
เราก็คือเด็กน้อยคนนึงที่ตื่นกลัว และทำอะไรไม่ถูก
ต้องพึ่งพาเพื่อนที่มีประสบการณ์ด้านนี้มา เพื่อให้หาสิ่งที่เราจะยึดเหนี่ยวได้
และสามารถตัดสินใจ เพื่อให้ตัวเองก้าวต่อไปข้างหน้าได้
การที่ต้องผิดใจกับใครสักคนอาจไม่ใช่เรื่องที่เราโตมากพอ
เราถึงต้องปรึกษา
ในขณะที่เราอาจสามารถช่วยเพื่อนคนเดิมจัดการปัญหาเรื่องความรักได้
อย่างสมเหตุสมผล อาจไม่สมใจเพื่อน แต่ก็ช่วยให้เพื่อนดีขึ้นได้
ทั้งๆที่เพื่อนก็เคยโตมากๆในเรื่องการเลิกคบใครสักคน
นั่นเพราะเพื่อนมีประสบการณ์มากกว่า
เพื่อนคนนั้น... อายุมากกว่าเราสองปี (ถึงเราจะไม่ได้เรียกมันว่าพี่ก็เถอะ)
ยิ่งเป็นการที่เราตอกย้ำกับตัวเองว่าอายุไม่ได้ทำให้เราโตขึ้น
มากไปกว่าเรื่องราวที่เราเจอ ประสบการณ์ที่เราเคยมี
Photo by Natã Romualdo from Pexels: https://www.pexels.com/photo/silhouette-of-man-standing-under-tree-during-sunset-3588632/
แม้แต่เด็กอายุ 10 ขวบที่ก้าวผ่านเรื่องบางเรื่องไปแล้ว
ก็อาจโตเป็นผู้ใหญ่กว่าเราในเรื่องนั้นได้
เราที่อายุน้อยกว่ายายเป็นสิบๆปีก็รู้ว่าจะต้องจัดการกับจักรยานยังไง
เวลาที่มันล้ม หรือโซ่ตก หรือยางแบน
สุดท้ายการเป็นผู้ใหญ่... ก็คงขึ้นกับประสบการณ์ชีวิต และการที่เราเรียนรู้จากมัน
การเป็นเด็กไม่ได้ผิดอะไรเลย แม้ว่าบางครั้งอายุจะบีบให้เราต้องโตก็ตาม
คงไม่มีใครเป็นเด็กในทุกๆเรื่องตลอดไป
เช่นเดียวกัน... การเป็นผู้ใหญ่ หรือการอายุมากแล้ว
ไม่ได้แปลว่าร้องไห้ไม่ได้ ล้มไม่ได้ หรือแพ้ไม่ได้
หลายครั้งเราเองก็... ได้ข้อคิดอะไรดีๆจากคนที่อายุน้อยกว่าอยู่เหมือนกัน
น้อยกว่าแบบ... เป็นลูกได้เลย
เราเอาเรื่องราวพวกนี้มาเขียน... เพราะช่วงนี้เป็นที่ปรึกษาให้เพื่อน
เรื่องสถานะที่ไม่ชัดเจนระหว่างเพื่อนกับคนของเพื่อน
หมดเวลา หมดพลังงานไปเยอะอยู่เหมือนกัน
ก็เลยแอบมาฮีลตัวเองด้วยการเขียนเป็นบล็อคนี้ขึ้นมา
เผื่อว่าจะหากพวกได้หรือมีใครคิดเหมือนกัน
ยังไงก็แชร์กันได้น้าาาา
ไปล่ะ... คิดว่าคงต้องกินกาแฟแก้วที่สองล่ะวันนี้
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
