เบื้องหลังความสำเร็จของ “มิเชล โอบามา”
ก่อร่างมาจากความเชื่อมั่นของ ”พ่อแม่” ในตัวเธอ
หลายคนเชื่อว่าช่วง 7 ปีแรกของมนุษย์นั้นเป็นรากฐานสำคัญสำหรับช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ “มิเชล โอบามา” ก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน เพราะในหนังสือ Becoming เธอยกผลประโยชน์ความดีงามในตัวเธอ ณ ปัจจุบันให้กับพ่อและแม่ที่เลี้ยงและบ่มเพาะเธอมาอย่างดี
วันนี้เปิดฟัง Podcast ของมิเชลโอบามาอีกครั้ง เธอเชิญพี่ชาย และแม่ของเธอมาร่วมพูดคุยในรายการ การสัมภาษณ์และเมาท์มอยกับคุณแม่มาเรียน โรบินสันเกี่ยวกับการเลี้ยงดูเธอและพี่ชาย
❓แม่คิดยังไงกับการเลี้ยงพวกเรา
👵🏽 มันเหมือนกับว่า “เจ้าพวกคนตัวเล็ก ๆ” มีเรื่องมากมายที่จะพูด ถ้าลูก ๆ จะจำได้ บ้านเราพูดกันตลอดเวลา ลูก ๆ ก็พูดกันตลอด ซึ่งเป็นสิ่งที่แม่เรียนรู้จากพวกเธอ มันมีหลายสิ่งหลายอย่างในใจของลูก ๆ ที่อยากพูด และพ่อกับแม่ก็จะฟัง ไม่ว่าจะพูดผิด หรือพูดในสิ่งที่เห็นต่าง แต่ไม่มีอะไรร้ายแรงจนพ่อแม่จะต้องบอกว่าว่า “เงียบ หยุดพูด”
มิเชลบอกว่า เธอและพี่ชายมีอิสระที่ถาม ซักค้าน หรือไม่เห็นด้วย แต่ก็อยู่ในขอบเขตของการเคารพซึ่งกันและกัน และพ่อแม่ก็ให้เกียรติพวกเธอทั้งสองคนที่จะตัดสินใจหรือตกลงในเรื่องต่าง ๆ
❓ทำไมแม่ถึงเลี้ยงเรามาแบบนั้น ทั้งที่โดยปกติคนรุ่นพ่อแม่จะไม่เลี้ยงลูกแบบนั้น
👵🏽 เพราะแม่ถูกเลี้ยงมาแบบไม่ให้พูด ไม่ให้ออกความเห็น จึงไม่อยากเลี้ยงให้ลูก ๆ เป็นแบบนั้น ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะ หลายครั้งที่ลูก ๆ ถามแม่ก็รู้สึกไม่สบายใจ เพราะคิดว่า คนเป็นพ่อแม่ควรจะรู้คำตอบในทุก ๆ อย่าง แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจว่าไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องก็ได้ ซึ่งก็มีหลายครั้งที่แม่ต้องเริ่มนับ 1 ถึง 10 เมื่อลูกถามคำถามที่แม่ไม่สบายใจที่จะตอบ ซึ่งการนับแบบนั้นทำให้แม่ยืดเวลา และสงบสติอารมณ์ลงได้
มิเชลเล่าว่าเธอเติบโตมากับการเลี้ยงดูที่เคร่งครัดในบางเรื่องแต่ก็ปล่อยสบาย ๆ ในหลาย ๆ เรื่อง เธอนึกย้อนไปก็เห็นการเลี้ยงลูกแบบปล่อยไปตามธรรมชาติ เธอจำได้ว่ากังวลกับการคลอดลูกคนแรก แต่แม่เธอกลับบอกว่าอย่าไปคิดมาก เดี๋ยวถึงเวลาก็คลอดออกมาเองนั่นแหละ
❓ตอนที่แม่มองมาที่พวกเราสองคนตอนนี้ แม่คิดว่าพวกเราดูแลลูกของเราแบบปกป้องเกินไปมั้ย ห่วงเกินไปมั้ย
👵🏽 ใช่ (หัวเราะร่วน) แม่อยากจะบอกว่า ใจเย็น ๆ แต่ก็นั่นแหละแม่ก็ต้องปล่อยให้ลูกทำในสิ่งที่ลูกเชื่อ เลี้ยงลูกในแบบที่ลูกคิดว่าดีที่สุด
ในตอนหนึ่งของหนังสือ Becoming มิเชลเล่าว่า “เครก” พี่ชายของเธอตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปบ้านแฟนสาวที่พ่อแม่ไม่อยู่ดีหรือไม่ ใจนึงรู้สึกเป็นโอกาสดี อีกใจรู้สึกว่าเป็นเรื่องลับ ๆ ล่อ ๆ น่าอาย จึงมาปรึกษาแม่ แต่แม่ก็ไม่ห้าม ไม่คิดจะห้าม แค่รับฟัง แล้วก็โยนการตัดสินใจกลับไปให้เครก “ทำในแบบที่ลูกคิดว่าดีที่สุดก็แล้วกัน”
พ่อเป็นผู้ชายต้นแบบคนแรกในชีวิตของเธอ เพราะพ่อเลี้ยงเธอแบบที่เคารพความคิดเห็น และตัวตนของเธอ โดยไม่จำกัดแค่ว่าเด็กผู้หญิงควรทำแบบนี้ เด็กผู้ชายควรทำแบบนั้น
👵🏽 มาเรียนจึงเสริมว่า “พ่อของลูกเชื่อในความดีที่มีอยู่ในตัวมนุษย์ ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะดูเหมือนเป็นคนมีปัญหา ติดเหล้า หรืออะไรก็แล้วแต่ พ่อเชื่อว่ามันมีบางอย่างทำให้พวกเขาเดินในทางนั้น แต่ลึก ๆ แล้วทุกคนมีเมล็ดความดีอยู่ภายใน”
❓ในยุคที่คำแนะนำมากมายในโลกออนไลน์บอกเราเกี่ยวกับการเลี้ยงลูก แม่คิดว่ายังไง
👵🏽 การเลี้ยงลูกไม่มีตำราที่บอกเราได้ทั้งหมด สิ่งที่ต้องทำก็คือเลี้ยงไปตามสถานการณ์ เด็กแต่ละคนไม่เหมือนกัน มีความต้องการต่างกัน ซึ่งการเลี้ยงไปตามสถานการณ์นี้ จำเป็นต้องโฟกัสไปที่ลูกแต่ละคน ต้องรู้ว่านิสัยของลูกเป็นอย่างไร ถนัดเรื่องอะไร มีบุคลิกอย่างไร เรื่องพวกนี้ต้องอาศัยเวลาที่จะอยู่ด้วยกัน ฟังความต้องการของลูก “Playing by ear is dealing the thing as they are”
❓จำได้ว่าแม่สอนให้เรารู้จักรับผิดชอบตั้งแต่เด็ก แล้วก็เลิกปลุกพวกเราตั้งแต่เล็กมาก ๆ เหมือนกับแม่เลิกเลี้ยงเราตั้งแต่เราอายุแค่ 9 ขวบ
👵🏽 แม่ซื้อนาฬิกาปลุกให้ลูกใช้ตั้งแต่เริ่มเข้าอนุบาล ถ้าจำได้แม่พูดกับลูก ๆ ว่า “จะนอนต่อบนเตียงก็ได้นะ แต่วันนี้มีโรงเรียน”
นั่นคือสิ่งที่มิเชลรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่พ่อแม่สอนให้เธอประสบความสำเร็จบนความล้มเหลวด้วยตัวเอง โดยพ่อแม่คอยเฝ้าระวังอยู่ข้าง ๆ และไม่เคยชื่นชมจนเกินจริง และไม่เคยผิดหวังกับความผิดพลาดของพวกเราเกินไป มิเชลจึงตัดสินใจตื่นขึ้นไปโรงเรียนด้วยตัวเองทุกวัน ไม่ใช่เพราะแม่สั่งให้ทำ แต่เธอทำเพราะรู้ว่ามันเป็นความรับผิดชอบที่เธอต้องทำต่อตัวเธอเอง
❓ซึ่งการเลี้ยงลูกแบบนี้มันยากมากเลยนะคะแม่
👵🏽 พ่อของลูกเชื่อตั้งแต่แม่เริ่มท้องแล้วว่า ลูกจะเป็นเด็กฉลาด เชื่อโดยไม่มีข้อกังขา ดังนั้นแม่จึงมีความคิดนี้มาโดยตลอดว่า เด็กทุกคนเป็นเด็กฉลาด สามารถที่จะเรียนรู้ได้ ถ้าพ่อแม่เชื่อแบบนั้น และเลี้ยงพวกเขาด้วยความเคารพ
🙏หวังว่าบทความนี้จะเป็นอีกหนึ่งความคิดและแนวทางในการเลี้ยงลูกนะคะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
15ถูกใจ
10แชร์
2.8Kรับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
