🔅สุดสัปดาห์พาเที่ยว🔅 🏘 Ep.14 Art Gallery of Asilah
อาซิล่า : ห้องแสดงภาพศิลป์กลางแจ้ง
เดินไปทางไหนก็ตื่นตากับภาพสีสันจัดจ้าน
กำแพงสีขาวของเมืองกลายเป็นผืนผ้าใบขนาดใหญ่ ให้ศิลปินได้ระบายความคิดสร้างสรรค์อันบรรเจิด
เรายังอยู่ในโมรอคโคกันนะคะ
🌅เปลี่ยนเมืองเปลี่ยนอารมณ์อีกแล้วค่ะ
💕นี่คือเสน่ห์ของประเทศที่มุมเหนือสุดของอาฟริกาประเทศนี้ 💕
ไปเดินชมห้องภาพกันค่ะ
เมื่อวานใครที่ไปเดินฟังเพลงบีโธเฟนริมทะเลกับพี่เขียนมาแล้วก็ให้เก็บความรู้สึกนั้นมาเดินต่อวันนี้ได้เลยค่ะ😀
เพราะเมืองอาซิล่า อยู่ชิดติดริมทะเล ขณะที่เราเดินไปบนกำแพงเมืองสีขาว ค่อยๆชมงานศิลป์ จะมีเสียงคลื่นซัดชายหาดขับกล่อมเราตลอดเวลา🎼🎹🎼
ชอบอาซิล่า ที่เป็นเมืองเล็กๆ เงียบสงบ ไม่พลุกพล่าน นักท่องเที่ยวต่างประเทศถ้าไม่ใช่คอศิลปะก็คงจะผ่านไม่แวะล่ะค่ะ
แต่ก็เห็นสาวๆชาวโมรอคโคก็มาเดินเที่ยวกันเป็นกลุ่มๆยืนยิ้มกว้างถ่ายรูปกับภาพวาดกัน เราก็ตีเนียนเดินตามไปค่ะ
ในช่วงหน้าร้อนเดือนสิงหาคมทุกปี บรรยากาศที่นี่จะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ในช่วงที่มีงาน “ Asilah Arts Festival”
ศิลปิน และผู้เยี่ยมชมจะมาร่วมงานศิลปวัฒนธรรมระหว่างประเทศที่จัดต่อเนื่องกันมาตั้งแต่ปี 1978
นับเป็นความชาญฉลาดของผู้บริหารเมืองนี้ ที่นำงานเทศกาลศิลปะเป็นจุดขาย ให้ชาวเมืองมีความภาคภูมิใจในบ้านเกิดของตนเอง และช่วยกันรักษาเอกลักษณ์นี้ให้คงอยู่
ปัจจุบัน เมืองAsilah เป็นที่รวมงานศิลปะและศิลปินอีกหลายๆแขนง ทั้ง ดนตรี กวีศิลป์ และเต้นรำ
กำแพงเมืองสีขาวริมชายฝั่งทะเล กำแพงเมืองหินสีน้ำตาลฝั่งที่ติดกับบก
ตั้งแต่ดั้งเดิมหลายพันปี อาซิล่า เป็นเมืองชาวประมง และค้าขาย ที่เติบโตอย่างเงียบๆ
ถึงแม้จะไม่มีสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ที่
โดดเด่น แต่ที่จริงแล้ว โดยรวมสถาปัตยกรรมกำแพงหินเก่า กลมกลืนกับ ตึกสีขาวที่ใหม่กว่า กับภาพวาด ทำให้ทั้งเมือง คือที่เดินพักผ่อนอย่างสบายใจจริงๆค่ะ
ตลาดอยู่ภายในกำแพงเมือง ที่เป็นหินก้อนๆขนาดไม่เท่ากันเรียงซ้อนกันขึ้นไป
เดินไปตามตรอกเล็กๆที่อยู่ระหว่างแนวกำแพงกับบ้านทาสีขาว
ช่วงที่เราไปเป็นเวลาใกล้เที่ยงพอดี เลี้ยวมุมตึกข้างหน้านี้ไปก็พบกับภาพวาดสดใสของเด็กๆและดอกไม้ บนผนังตึกเก่าๆแห่งหนึ่ง
ทายสิคะว่าคือตึกอะไร?
เดินมาบนถนนจากที่ว่างๆไม่มีผู้คน ฉับพลันก็มีกลุ่มเด็กๆเจี๊ยวจ๊าวออกมา นับสิบๆคน หญิงสาวใส่ชุดคลุมศีรษะมือหนึ่งจูงลูก อีกมือหนึ่งถือกระเป๋าเป้ เสียงเด็กหัวเราะหยอกล้อกัน
เด็กๆเติมความสดใสมีชีวิตชีวาอย่างทันใด!
เราเข้ามาอยู่กลางกลุ่มผู้ปกครองที่มารับลูกจากโรงเรียนตอนเที่ยงพอดีเลยค่ะ
“แม่คงรับลูกๆกลับไปกินข้าวที่บ้านกันมั้ง”
ชุลมุนกันอยู่ครู่เดียวก็หายกันไปหมด
เมืองกลับไปเงียบสงบเหมือนเดิม 😀
พี่เขียนก็เลยถ่ายรูปประตูที่เด็กๆวิ่งออกมาให้ดูแทนค่ะ
ไปเดินดูภาพกันค่ะ
ในซอกตึกเล็กๆนี้เขาใช้ลาขนสินค้าผ่านมา พวกเราต้องหลบให้ลาเดินไปก่อนค่ะ
ถนนที่นี่สะอาดสะอ้าน บ้านทาสีขาว ประตูหน้าต่างสีน้ำเงิน ข้างประตูปลูกไม้เลื้อยประดับ มองขึ้นไปบนหัวมีดอกเฟื่องฟ้าสีชมพูเข้มเหมือนที่บ้านเราเลยค่ะ!
ที่มุมตึกหนึ่งมีคุณตานักดนตรีเล่นเครื่องสายดีดเป็นเพลงพื้นเมือง มีของที่ระลึกวางขาย
เรายืนฟังและช่วยอุดหนุนซื้อของเล็กๆน้อยๆ
กำแพงสีขาวกับลวดลายแบบศิลปนามธรรม (Abstract)
บ้านแต่ละหลังเป็นที่อยู่อาศัยของชาวเมืองจริงๆ หลังประตูสีน้ำเงินเข้ม กับเหล็กดัดลายอ่อนช้อย คงจะมีผู้คนใช้ชีวิตกันตามปกติ สังเกตจากราวตากผ้าที่รับแดดจ้าอยู่หน้าบ้าน
ภาพล่างซ้าย ถ่ายที่ประตูทางเข้าตลาด มีรถม้าจอดอยู่
เมืองอซิล่าทาสีประตูเป็นเฉดสีน้ำเงิน กับสีฟ้าอ่อน บนกำแพงสีขาว
สวยไปอีกแบบต่างจากเมืองเชฟชาอูนที่พาไปเมื่อสัปดาห์ก่อนโน้น นั่นจะทากำแพงสีฟ้าไปหมดทั้งเมืองค่ะ
ยังไม่จบจนได้!😀😀😀
ว่าจะพาไปดูทะเล ยังไม่เห็นน้ำทะเลเลยค่ะ
❤️ตามต่อสัปดาห์หน้านะคะ ❤️
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
