#04 The Brain Club : Vintage
" หมากรุกมนุษย์ (Human chess) " คือการเล่นหมากรุกแบบพิเศษกลางสถานที่โล่งกว้าง โดยการเปลี่ยนจากตัวหมากบนกระดานให้กลายเป็นมนุษย์ตัวที่มีลมหายใจ
ถือเป็นอีกหนึ่งการแสดงยอดนิยมในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ที่ได้กลายเป็นวัฒนธรรมสุดคลาสสิกประจำเมืองหลายแห่งบนโลกในปัจจุบัน
ในบทความนี้คือเรื่องราวของภาพถ่ายสุดแปลกจากหน้าประวัติศาสตร์เมื่อเกือบร้อยปีที่แล้ว เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญของการแข่งขันหมากรุกมนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก มาเขียนให้อ่านเพลินๆ ครับ
ดินแดนที่หลงไหลในการเล่นหมากรุกจนเข้ากระดูกดำคงหนีไม่พ้น " รัสเซีย " ศูนย์รวมของผู้เล่นฝีมือฉกาจมาตั้งแต่อดีต ชนิดที่ว่านักแข่งจากชาติอื่นบนโลกไม่สามารถเทียบติด เรียกได้ว่าโหดจัดรัสเซียของจริง
ย้อนกลับไปในปี 1924 ที่เลนินกราด หรือที่ในปัจจุบันคือกรุงเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ของประเทศรัสเซีย ได้มีการแข่งขันหมากรุกสุดยิ่งใหญ่เกิดขึ้น อันเป็นการเผชิญหน้ากันระหว่างสองสุดยอดนักหมากรุกในยุคสมัยนั้น
คนแรกคือ " ปีเตอร์ โรมานอฟสกี้ (Peter Romanovsky) " นักเขียนผู้เป็นเซียนหมากรุกชาวรัสเซีย ที่เพิ่งจะคว้าแชมป์โซเวียตในการแข่งขัน USSR Chess ซึ่งเป็นการแข่งขันระดับสูงของสหภาพโซเวียตประจำปี 1923 มาครองไปหมาดๆ
ส่วนคู่แข่งอีกคนคือ " อัลยา ราบิโนวิช (Ilya Rabinovich) " นักหมากรุกชาวรัสเซียที่ได้รับการยกย่องว่าเก่งที่สุดตลอดระยะเวลาสามทศวรรษนับตั้งแต่ปี 1910 ไปจนถึง 1940 ก่อนที่เขาจะสามารถคว้าแชมป์โซเวียตมากอดได้ในภายหลังเช่นกัน
แต่การเจอกันในคราวนี้ ทั้งสองคนต้องเปลี่ยนจากการนั้งจ้องกระดานเล็กๆ เป็นการดวลกันในสนามหมากรุกขนาดใหญ่เทียบเท่าสนามฟุตบอล ท่ามกลางสายตาผู้ชมมากมายที่มายืนชมโดยรอบ โดยจุดมุ่งหมายหลักคือการโปรโมทส่งเสริมวงการหมากรุกในสหภาพโซเวียตให้เติบโตมากยิ่งขึ้นไปอีก
ตัวหมากรุกที่เรารู้จักจะถูกแทนที่โดยนายทหารที่เป็นคนจริงๆ มาควบม้าแทน โดยมีกุนซือคือโรมานอฟสกี้ และราบิโนวิชที่จะคอยสั่งการเดินเกมผ่านทางโทรศัพท์สื่อสาร
ปีเตอร์ โรมานอฟสกี้ (ซ้าย) , อัลยา ราบิโนวิช (ขวา)
เซียนหมากรุกทั้งสองจะแข่งขันกันในนามทีมกองทัพแดงของสหภาพโซเวียต (ชุดสีดำ) กับทีมกองทัพเรือ (ชุดสีขาว)
คาดว่าการแข่งขันสุดอลังการในครั้งนี้กินเวลายาวนานถึง 5 ชั่วโมง
แต่กลับไม่มีบันทึกชัดเจนว่าใครเล่นเป็นฝ่ายไหน? หรือฝ่ายใดเป็นผู้ได้รับชัยชนะ ?
ถือเป็นอีกหนึ่งมหกรรมกีฬาที่แปลก น่าค้นหา และแอบมีปมปริศนาเรื่องตอนจบของการแข่งขันที่ไม่มีใครรู้นอกจากผู้ที่มีส่วนร่วมในสนามวันนั้น
ในตอนท้ายมีเกร็ดความรู้เพิ่มเติมมาฝากครับ นั้นคือจุดจบของยอดเซียนทั้งสองที่มีความคล้ายคลึงกันในช่วงการปิดล้อมกรุงเลนินกราดในฤดูหนาวปี 1941–42
วันที่ 23 เมษายน 1942 ราบิโนวิชที่ในตอนนี้กลายเป็นผู้อพยพ เขาเสียชีวิตในวัย 51 ปี จากสภาวะขาดสารอาหารอย่างรุนแรงที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเมืองเปียร์ม
ส่วนโรมานอฟสกี เจ้าหน้าที่กู้ภัยเดินทางมาตรวจสอบบ้านของเขา แต่สิ่งที่พบคือบ้านที่ว่างเปล่า ด้วยความหนาวเหน็บจึงทำให้เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดภายในบ้านถูกใช้แทนฟืน รวมไปถึงต้นฉบับหนังสือหมากรุกเล่มใหม่ที่โรมานอฟสกีเขียนไว้ก็สลายไปกับกองเพลิงเช่นกัน
นอกจากนี้ยังพบศพคนในครอบครัวที่ตกอยู่ในสภาพถูกแช่แข็งจนตาย
และพวกเขาก็พบโรมานอฟสกีนอนหมดสติเนื่องจากร่างกายอ่อนล้าจาการความอดอยาก แต่เขาก็ยังรอดมาได้จนถึงปี 1964 ก่อนจะเสียชีวิตในวัย 71 ปี
ถือเป็นจุดจบที่ดูไม่สมเกียรติในฐานะยอดฝีมือหมากรุก แต่มันคือความจริงที่น่าปวดใจ เพราะในยามสงครามไม่ว่าคุณจะเป็นใครมาจากไหน? จะเป็นผู้ที่มีทักษะความสามารถที่น้อยคนบนโลกมี หรือจะเป็นผู้ทรงคุณค่าที่สามารถสร้างคุณประโยชน์ให้โลกได้ สุดท้ายความตายจากสงครามมันก็ลากทุกคนไปลงนรกเหมือนกันหมดอยู่ดี
📌 เรียบเรียงโดย : สโมสรสมอง
** กรุณาแชร์ต่อ ห้ามคัดลอกบทความไปเผยแพร่ซ้ำ
📗อ่านบน Facebook
ที่มา
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
