ใช่ค่ะ....เราอยู่เรือลำเดียวกัน !!
แต่นี่มันไม่ใช่เรือแป๊ะนะคะ นี่มันคือเรือไททานิคโว้ยยย !!
คุณพูดอะไรไม่ดูโครงสร้างของสังคม ไม่ดูโครงสร้างของประเทศเลยหรอ ?
.......... " ให้ตายเหอะพูดออกมาได้ " .........
แน่นอน ถ้าคุณอยู่เรือแป๊ะอะไรมันก็คงง่าย
เรือแป๊ะที่คนทุกคนบนเรือเกือบเท่าเทียมกันทุกคนใครจะช่วยพาย จะผลัดกันพายก็ได้ และหากใครเสร่อเอาเท้าราน้ำ ก็ถูกถีบตกเรือได้ง่ายๆ แล้วถ้าเกิดมีรูรั่ว ถ้าไม่ช่วยกันมันก็จม เพราะความรับผิดชอบมันเกลี่ยกันแทบจะไม่มีลำดับขั้น
รูปจากgoogle
แต่กับเรือระดับ "ไททานิค" ถามหน่อย ให้คนทั้งเรือเอาเท้าราน้ำ จะหยุดเรือได้ไหม เรือมันจะเฉื่อยลงแค่ไหนหรอ ? และถ้าเรือมันรั่ว การจัดการมันต้องทำยังไงหรอ ?
ก็เห็นอยู่ว่า มันมีพวกนายทุนเจ้าของเรือกับวิศกรหน้าโง่ ที่มั่นใจอยากโชว์พาว อยากแสดงให้โลกเห็นว่าเรือลำนี้เจ๋งแค่ไหน อีกทั้ง กัปตันที่แก่จนเกษียณ ก็หลงคารมพวกโง่ กะว่าจะปิดฉากอาชีพของตนแบบได้แสตนดิ้งโอเวชั่นกันทั้งฮอล ล้างมือในอ้างทองคำสวยๆ เลยหลงแล่นเรือไปด้วยความเร็วสูง ไม่ฟังเสียคำเตือนอะไรเลย และสุดท้ายก็ชนโครมกับภูเขาน้ำแข็ง
นี่มันคือ โศกนาฏกรรม ที่มีคนตายกันจริงๆจากการบริหารผิดพลาด มันไม่ใช่เรื่องแบบใครช่วยใครไม่ช่วย
เรือชูชีพ มีแค่พอสำหรับคน พันกว่าคน แต่คนบนเรือ มีสองพันกว่า และคนชั้นล่างได้โอกาสสุดท้ายในการขึ้นเรือชูชีพ !! มันมีอะไรน่าเศร้ากว่านี้อีกหรอ
โอกาสในการใช้สิทธิ์ที่จะมีชีวิตต่อ ยังยากเลยค่ะ ยังต้องร้องขอจากพวกเฟริสคลาสก่อนเลย แล้วหันไปดูพวก
เฟริสคลาส สิ แทบจะอุ้มลงเรือเลย เดินนวยนาดถกกระโปรงเบาๆค่อยๆหย่อนก้นลงเรือ แถมขอผ้าห่มกับหมอนอีก ทั้งๆที่ที่นั่งแม่งแทบจะไม่พออยู่ละ ยังจะหาของมาเกะกะพื้นที่อีก สรุป เรือชูชีพแทนที่ลำนึงจะนั่งได้ 60,70 ก็นั่งได้แค่ 29 คน WTF !!
ผู้คนบนเรือ "ไททานิค" มันก็ถอดแบบจำลองมาจาก "สังคม" ของผู้คนจริงๆนี่แหละค่ะ ในภาวะวิกฤต แต่ละคนก็ตื่นรู้ต่างกัน แสดงออกต่างกัน บางคนผู้ดีจ๋าๆก็ขอตายแบบผู้ดี บางคนก็เห็นแก่ตัว บางคนก็เสียสละ บางคนก็กระเสือกกระสนดิ้นรนทำทุกวิถีทางเพียงแค่มีชีวิตต่อให้ถึงวันพรุ่งนี้
คุณจำช็อตที่ ลูกเรือยิงผู้โดยสาร ได้ไหม ?
คุณจำซีนที่ กัปตันไม่ยอมลงเรือชูชีพได้รึเปล่า ?
คุณเห็นความรับผิดชอบอะไรแบบนั้น ในรัฐนาวาลำนี้บ้างรึเปล่า
ภาพคนที่กระโดดเรือลงมา ภาพคนที่ตระกายหาขอนไม้ลอยคอรอความช่วยเหลือ
เรื่องพวกนี้ถ้าเราไม่อยู่จุดนั้นจริงๆเราไม่เข้าใจภาวะของพวกเขาหรอกค่ะ บางคนเป็นเสาหลักของครอบครัว บางคนมีความฝัน มีความหวัง มีอนาคตที่สวยงามรออยู่ บางคนเป็นแม่ของลูกอีก 2คน บางคนกำลังจะแต่งงาน ฯลฯทุกสิ่งเหล่านั้นล้วน ถูกพราก สูญหาย ปราสนาการไปทั้งหมด
คนเราขาดอ็อกซิเจนอีกแค่เพียงเสี้ยววินาทีก็ไม่ทันการเราอาจจะลอยคอในน้ำที่หนาวเหน็บได้ แต่จะลอยคอได้นานสักเท่าไหร่ถ้าอุณหภูมิมันต่ำกว่า 0 องศา
มันมีแต่ความตายที่รอเราอ่ะค่ะ
ปัญหาการสื่อสาร ปัญหาความไม่พร้อมต่างๆ มันแปรเปลี่ยนเป็นตัวเลขที่เราไม่อยากรับรู้ในแต่ละวัน
เห้อ...เศร้าใจค่ะ
มิ้วติ้วมากค่ะ
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
