โลก
คำว่าโลก ในความหมายของดวงจิตที่พบเห็นด้วยสายตา จับตัองได้ ก็ต้องอาศัยวัตถุอุปกรณ์นำมาช่วยศึกษา โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ เคลิ่อนไปหมุนไป มีกลางวันกลางคืน กลางวันก็หากิน สนุกสนาน ด้วยเรื่องราวของอารมณ์ เพลิดเพลินไป กลางคืนนอน รู้จักโลกข้างนอกไปจนจักรวาลอะไรก็แล้วแต่ที่อยากรู้ ยังหูดีตาดีอยู่ ก็รู้ได้ หาดูหาอ่านเอาได้แต่รู้ รู้อย่างนั้นเอาไปทำอะไร ทำมาหากิน เลี้ยงให้แก่เฒ่าชรา พอแก่เฒ่าสังขารไม่อำนวยก็หลงลืมความรู้อีก ที่รู้มาๆมันหายไปไหน แต่สังขารก็หมุนไปแล้วก็ตายไป มีแค่นั้นเอง