" ... ดูกรอานนท์ ท่านจงไปบอกซึ่งสัญญาทั้ง ๒ ประการ
คือรูปและนามนี้ โดยเป็นอนัตตา
ไม่ใช่ตัวตนแลไม่ใช่ของของตน
ให้พระคิริมานนท์แจ้งทุกประการ ... "
อถ โข ในกาลครั้งนั้น สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า
เมื่อได้ทรงทราบอาการแห่งพระผู้เป็นเจ้าคิริมานนท์แล้ว
จึงตรัสแก่ข้าฯ อานนท์ว่า อานนฺท ดูกรอานนท์
ท่านจงกลับคืนไปสู่สำนักของท่านคิริมานนท์โดยเร็ว
แล้วพระองค์ตรัสต่อไปว่า
วิสุทฺธจิตฺเต อานนฺท เท.ว สญฺญา สุตฺวา โส อาพาโธ ฐานโส ปฏิปสฺสมฺเภยฺย ดังนี้
ดูกรอานนท์ เมื่อท่านไปถึงสำนักพระคิริมานนท์แล้ว
ท่านจงบอกสัญญา ๒ ประการ คือ รูปสัญญา๑ นามสัญญา๑
คือว่ารูปร่างกายตัวตนทั้งสิ้นก็ดี
คือนามได้แก่จิตเจตสิกทั้งหลายก็ดี
ให้ปลงธุระเสีย อย่าถือว่ารูปร่างกายจิตเจตสิกเป็นตัวตน
และอย่าเข้าใจว่าเป็นของของตนทุกสิ่งทุกอย่าง
ความจริงหากเป็นของภายนอกสิ้นทั้งนั้น
ดูกรอานนท์ ถ้าหากว่า รูปร่างกายเป็นตัวตนเราแท้
เมื่อเขาแก่เฒ่าชรา ตามัว หูหนวก เนื้อหนังเหี่ยวแห้ง
ฟันโยกคลอน เจ็บปวด เหล่านั้น
เราก็จักบังคับได้ตามประสงค์
ว่าอย่าเป็นอย่างนั้น อย่าเป็นอย่างนี้
นี่เราบังคับไม่ได้ตามประสงค์
เขาจะเจ็บ จะไข้ จะแก่ จะตาย
เขาก็เป็นไปตามหน้าที่ของเขา
เราหมดอำนาจที่จะบังคับบัญชาได้
เมื่อตายเราจะพาเอาไปสักสิ่งสักอันก็ไม่ได้
ถ้าเป็นตัวตนของเราแล้ว
เราก็คงจะพาเอาไปได้ตามความปรารถนา
ดูกรอานนท์ ถึงจิตเจตสิกก็ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของของตน
หากว่าจิตเจตสิกเป็นเรา หรือเป็นของของเรา
ก็จักบังคับได้ตามประสงค์ว่า
จิตของเราจงเป็นอย่างนี้ จงเป็นอย่างนั้น
จงสุขสำราญทุกเมื่อ อย่าทุกข์อย่าร้อนเลยดังนี้
ก็จักพึงได้ตามปรารถนา นี่หาเป็นเช่นนั้นไม่
เขาจะคิดอะไรเขาก็คิดไป
เขาจะอยู่จะไปก็ตามเรื่องของเขา
เพราะเหตุร่างกายจิตใจเป็นอนัตตา
ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่ของของตน
ให้ปลงธุระเสีย
อย่าเข้าใจถือเอาว่าเป็นตัวตนแลของของตนเถิด.
ดูกรอานนท์ ท่านจงไปบอกซึ่งสัญญาทั้ง ๒ ประการ
คือรูปและนามนี้ โดยเป็นอนัตตา
ไม่ใช่ตัวตนแลไม่ใช่ของของตน
ให้พระคิริมานนท์แจ้งทุกประการ
เมื่อพระคิริมานนท์แจ้งแล้ว
อาพาธ ความเจ็บปวดแลทุกขเวทนาก็มักจะหาย
จากศรีระร่างกายแห่งพระคิริมานนท์สิ้นเสร็จ
หาเศษบ่มิได้ จักหายโดยรวดเร็วด้วย
ภนฺเต อริยกสฺสป
ข้าแต่พระอริยกัสสปะผู้เป็นประธานในสงฆ์
พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสแก่ข้าฯ ผู้ชื่อว่าอานนท์
ด้วยประการ ดังนี้แล.
อ้างอิง :
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
