The Adventures of จ.Jump ตอน ไร่ข้าวโพดหายไป
สวัสดีพสกนิกรทุกท่านกับผมนายจั๊มพ์ผู้หายหน้าไปนานครับ หลังเนิ่นนานเขียนตอนกระสือตีแผ่บัดนี้ได้ฤกษ์งามยามดีที่จะประกาศตอนใหม่อีกครั้งเมื่อจังหวะที่ออกเดินทางได้ไปอาศัยบ้านชาวไร่อยู่กินหนึ่งคืนแล้วตื่นขึ้นมาพบว่าผลผลิตที่ครอบครัวนี้ลงทุนได้หายวับไปกับตา เช่นนี้อะไรคือสาเหตุของเหตุการณ์ที่ไม่มีคำอธิบายนอกจากต้องตามอ่านกับตอนที่ชื่อ ไร่ข้าวโพดหายไป
ไอโอวา หนึ่งในรัฐที่ส่งออกผลิตภัณฑ์ข้าวโพดเฉลี่ยมากกว่าทุกมณฑลในสหรัฐอเมริการวมกัน ด้วยสภาพอุณหภูมิความชื้นสัมพัทธ์ที่พอเหมาะและมีแหล่งน้ำใช้สอยอย่างไม่ขาดสาย จึงไม่น่าแปลกใจที่ดินแดนแห่งนี้จะเดินไปที่ไหนย่อมต้องเจอไร่ข้าวโพดอยู่เสมอ
โดยเป้าหมายการเดินทางที่ไม่รู้จุดหมายครั้งนี้ผมเลือกจะไปเยือนเมืองออตทัมวาที่ซึ่งได้ข่าวว่ามีข้าวโพดสุดแสนอร่อยที่เมื่อนำไปย่างและจุ่มเนยร้อน ๆ ต่างชนิดกันจะให้ความหรรษากับลิ้นแทบไม่มีวันคุ้นเคย
ซึ่งระหว่างใจจดใจจ่อบนรถทัวร์เฝ้ารอการเขยิบไปใกล้ ๆ น้ำลายที่เกิดจากความหิวกระหายก็ร่วงหล่นจนเด็กที่นั่งเบาะหน้าปีนกลับหลังมาเห็นยังเอาไปพูดกับแม่เสียงดังว่าหาอะไรให้พี่ชายกินหน่อยได้ไหมครับ ?
ภายหลังที่มองกระจกจ้องทิวทัศน์กว่า 4 ชั่วโมงและอับอายครอบครัวข้างหน้าอยู่หน่อย ๆ ผมก็นั่งรถมาถึงหน้าทางเข้าเมืองที่มีตัวละครเป็นต้นข้าวโพดยิ้มแฉ่งแสดงข้อความต้อนรับคนต่างถิ่นเป็นตัวอักษรสีเขียวเหลืองเขียนอยู่อย่างใหญ่เบ้อเริ่ม
พอลงจากรถผมได้แต่มองหาของกิน แต่ไม่ว่าซุ้มไหน ๆ ก็ไม่มีข้าวโพดให้กินซักราย สงสัยเป็นเพราะแสงจากดวงตะวันใกล้ลาลับขอบฟ้าข้าวโพดที่อุตส่าห์ตั้งใจมารับประทานจึงโดนเก็บกลับไปพร้อมกับเจ้าของ
ความที่ลงแดงกิเลสความหิวเข้าครอบงำ ครั้นไม่ได้ดั่งใจผมเลยอาละวาดถามคนแถวนั้นไปเรื่อยจนได้คำตอบที่พอจะลองนั่งรถไปกับคนไม่รู้จักดู
แม้ก้นและหลังจะเมื่อยอยู่เป็นทุนเดิมจากอดีตที่เสียเงินซื้อค่าตั๋วรถไป ผมก็มุมานะอุตสาหะขอมีส่วนเกี่ยวข้องจนกว่าท้องจะได้ลิ้มรสข้าวโพดย่างเนยที่อยากกิน
ตอนแรกที่จิตตั้งมั่นศรัทธาแรงกล้ายังไม่เท่าไหร่ แต่พอนานไปกับระยะทางที่แสงสว่างมืดลงใจมันก็ปิ๋ว ๆ หรือเราจะโดนหลอกไปเชือดนะ
และตอนที่เกือบเปิดประตูรถตัดสินใจโดดกลิ้งลงมา ไร่ข้าวโพดที่แทบมองไม่เห็นได้ปรากฏโฉมตั้งตระหง่านร่ายล้อมสุดลูกหูลูกตา
ผมดีใจจนน้ำตาเกือบไหลแต่อั้นไว้เพราะอยากเก็บไว้ใช้ตอนที่ลิ้นได้รับประทานข้าวโพดมากกว่า ทว่ากว่าที่จะได้กินเข็มนาทีได้เลื่อนหมุนขยับเปลี่ยนมุมไป 90 องศา
กว่าจะมาถึงจุดที่คาดฝันผมเสียเวลาเกือบทั้งวันในการออกตามล่าข้าวโพดเลื่องลือชื่อ เสียดายที่ความปิติอยู่ได้ไม่นานเนื่องจากของกินมีอยู่อย่างจำกัด
ส่วนตัวก็แอบสงสัยจะมีจำกัดได้ไงในเมื่อต้นข้าวโพดมีเป็นไร่ ๆ ซึ่งจากคำอธิบายของคุณลุงแปลกหน้าที่ชักชวนให้นั่งรถกลับมาที่บ้านและเป็นเจ้าของกิจการความอร่อยที่พึ่งนำข้าวโพดมาให้กินเอ่ยเป็นนัย ๆ ว่ามันยังไม่ถึงเวลาเก็บเกี่ยว
ต่อให้ผมจะทู่ซี้เสนอเงินอย่างไรคุณลุงก็หาได้มีวี่แววจะลดราวาศอกยอมขายข้าวโพดให้ซักฝักสองฝัก เป็นอันว่าของที่พึ่งกินไปคือทั้งหมดที่มี
และอีกเรื่องที่แน่นอนคือนอกจากผมจะได้กินไปแค่นั้น คืนนี้ยังต้องนอนค้างบ้านคนอื่นไปนอนโรงแรมที่จองไว้ไม่ได้ด้วย
โชคดีที่เจ้าของเป็นคนใจดีผมเลยได้นอนห้องหนึ่งในบ้าน ไม่ได้นอนบนโซฟาที่ขนาดตัวยาวไม่พอในห้องนั่งเล่น
ตกดึกราวสี่ทุ่มผมได้ล้มลงนอนแบบไม่ได้แปรงฟัน ส่วนเหตุผลไม่ใช่ไม่มีแปรงแต่เพราะอยากเก็บรสชาติความอร่อยนี้ไว้จนกว่าจะถึงครั้งหน้า
ระหว่างนั้นเองยามเคลิ้มหลับครึ่งตื่นตัวผมได้ฝันว่าเดินออกไปสวาปามข้าวโพดจนหมดเกลี้ยง โดยลุงเจ้าของไร่พยายามหยุดยั้งแต่จับยังไงก็หยุดคนหิวไม่ได้
ขณะที่ทุกอย่างกำลังโล่งเตียนกลายเป็นพื้นที่ราพณาสูรเสียงผรุสวาทด่าดอไม่เป็นภาษาได้ปลุกให้ผมต้องตกใจตื่นอย่างไม่ตั้งตัว
ครั้นเหม่อมองออกนอกหน้าต่างภาพที่เห็นก็อยากทำให้ผมสบถเหมือนกัน ไร่ข้าวโพดที่เคยมีจนถึงเมื่อวานกลับหายเกลี้ยงดุจคนเล่นมายากลในช่องทีวี
ผมรีบลงมาสบทบพร้อมขี้ตาไม่อยากจะเชื่อว่าไร่ข้าวโพดที่เห็นปลูกไว้จะไม่เหลือเศษซากอะไรทิ้งไว้ซักอย่าง
ความฉงนงงงวยถูกโปะเต็มที่นี้คือการกระทำของมนุษย์ต่างดาวที่มาจากนอกโลก หรือเป็นเหตุอาเพศที่เคยอุบัติขึ้นในบรรพกาลที่เป็นฝีมือปีศาจในบันทึกต่าง ๆ ซึ่งผมกับเจ้าของไร่เราได้แต่จ้องตากับปริศนาที่คิดยังไงก็ไม่น่าเกิดขึ้นจริง ยกเว้นความฝันเมื่อคืนจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องไร่ข้าวโพดที่หายไป
***เฉลยปม***
หลังตั้งสติเลิกคว้านหาคำตอบผมเกลี่ยกล่อมเจ้าของไร่กลับเข้ามาในบ้าน เพราะรั้งจะอยู่ต่อไปก็คงหาสาเหตุไม่ได้อยู่ดีว่าข้าวโพดที่ปลูกทั้งไร่หายไปได้อย่างไร
เอาเข้าจริงผมเองยังแอบคิดว่าตนเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ครั้งนี้จากอิทธิพลของความฝันเมื่อคืน
โดยตอนที่เจ้าของไร่ดูอาการจะสงบลงผมเตรียมเล่าความเป็นไปได้ที่อุบไว้อยู่ในปาก
แต่ก่อนจะเอ่ยวาจาเสียงโทรศัพท์ที่เปิดไว้ได้อธิบายถึงความจริงอันโหดร้ายจนหมดเกลี้ยง
แท้ที่จริงการที่ไร่ข้าวโพดหายไปหาได้เกิดจากความฝันของผมแต่อย่างใด หากเป็นฝีมือของฝูงตั๊กแตนที่บินทำลายล้างพืชผลไปทั่วภูมิภาคแห่งนี้ต่างหากที่ทำลายทุกอย่างจนไม่เหลือชิ้นดี
พอรู้ตัวการคือใครผมเองก็มิอาจห้ามลุงเจ้าของไร่ไปรวมกลุ่มล่าตั๊กแตนได้ โดยจะว่าไปผมเองก็ไปกับเขาเหมือนกันเพราะโมโหที่ไม่ได้กินข้าวโพดโอชะย่างเนยในวันนี้
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
