The Adventures of จ.Jump ตอน เกาะกลุ่มฝูงกระสือสาว
สวัสดีมิตรสหายนักอ่านทุกท่านกับผมนายจั๊มพ์ครับ หลังห่างหายไปนานเพราะงานหลักมีมา วันนี้ก็ถึงเวลาเริ่มต้นเรื่องราวตอนต่อไปอีกครั้งกับช่วงที่ผมได้ไปทำบุญต่างจังหวัดหวัดแต่ขณะที่กำลังจะกลับไปยังที่พักแสงเรืองรองกระพริบวิบวับดันดึงดูดให้ต้องติดตามมอง ยิ่งผมเข้าใกล้แสวงหาคำตอบเท่าไหร่ก็ยิ่งพบว่ามันคือสิ่งที่อยู่ในตอนที่ชื่อ เกาะกลุ่มฝูงกระสือสาว
ความสุขที่เกิดจากการทำบุญคงมีเพียงคนทำความดีจะเข้าใจ ตัวผมที่พึ่งเข้าวัดเข้าวามาจึงรู้สึกสุขล้นพ้นเหมือนสลัดความโชคร้ายทิ้งไปไม่เหลือเกาะทิ้งไว้ให้รำคาญติดอยู่ในมโนจิตใต้สำนึก
หลังแวะเวียนเติมบุญในวัดต่างจังหวัดเสร็จผมก็เตรียมตัวจะเดินกลับที่พักเฉกเช่นขามา
ทว่ายามแสงอัสดงลาลับขอบฟ้าถนนหนทางแลดูมืดมิดเกินกว่าจะก้าวเดินอย่างมั่นใจ
ความที่ทำบุญทำทานจนเผลอลืมเวลา ผมลืมคิดไปว่าเวลาในช่วงเดือนนี้ฟ้าจะเปลี่ยนสีเร็วเกินกว่ากำหนด จึงยากที่คนมาเยือนจะจดจำทางได้เมื่อมาเพียงหนเดียว
ผมจึงได้แต่ใช้สัญชาตญาณมุ่งตรงไปตามทางที่น่าจะเป็นถนนเส้นที่ผ่านจากมา
แต่ยิ่งขาก้าวเดินไปเท่าไหร่หนทางไม่คุ้นตายิ่งปรากฎยลโฉมให้เห็นมากขึ้น
โดยหลังจากเดินไปได้ 30 นาทีผมก็ตระหนักกับตัวว่าหลงทางเข้าให้แล้ว เพราะทิวทัศน์ที่ต่างภูมิประเทศหาได้มีป่ารกชัฏอย่างที่เห็นอยู่ตอนนี้
ขณะที่ผมชั่งใจจะมุ่งหน้าต่อไปหรือถอยหลังหันกลับ แสงสว่างเรืองรองที่เห็นอยู่ไกล ๆ ก็ฉุดกระชากให้ต้องรีบวิ่งเข้าหาคล้ายแมงเม่าบินเข้ากองไฟ
ผมที่ตกอยู่ภวังค์อารมณ์ดีใจเลยไม่รอช้าจะที่พุ่งไปสู่แสงแห่งความหวังการถามทาง
ระหว่างนั้นตอนที่เข้าใกล้ไปเรื่อย ๆ ผมก็เริ่มเห็นความผิดปกติที่ตาจับภาพได้ท่ามกลางความมืดมิด
แสงที่เห็นเมื่อระยะทางร่นกระชั้นชิดไม่ใช่แสงจากบ้านเรือนหรือแสงจากหน้าจอโทรศัพท์ หากแต่เป็นแสงในตำนานคำเล่าลือของเรื่องภูติผีที่มีบันทึกในจารึกของประเทศไทย
กระสือสาวหลายตัวเกาะกลุ่มบินเป็นแถวลอยวนไปมาพร้อมลำไส้ที่มีสีสันต่าง ๆ นานา
ตัวผมที่พึ่งเคยเห็นผีในตำนานได้แต่ก้มมองคลานเข่าคอยจับสังเกตทิศทางที่พวกมันกำลังจะบินผ่านไป
ดูเหมือนเส้นทางที่กระสือพวกนี้เลือกลอยเข้าหาจะเป็นทางตรงไปหมู่บ้านที่มีจำนวนประชากรกว่า 500 คน
ครั้นจะทำตัวเป็นพระเอกวิ่งหยุดยั้งการรุกรานของพวกผีผมก็กลัวเหลือเกินว่าถ้าทำแล้วจะจบไม่สวย เพราะเผลอ ๆ จะถูกไส้ที่ส่องแสงรัดคอเหมือนอวนลากปลาบินติดโดยสารไปด้วย
ผมได้แต่คิด คิด แล้วก็คิดจะมีทางออกใดในการจัดการสถานการณ์ที่มีผีกระสือยั้วเยี้ยขนาดนี้
จังหวะที่อับจนหนทางเพราะเวลาเริ่มไม่เหลือ แผนการที่อยู่ในหัวมีเพียงวิ่งหนีไปก่อน เพราะขืนสู้ด้วยตัวเปล่าคงไม่แคล้วโดนผีรุมทึ้ง
พอสบโอกาสพวกผีกระสือหันหน้าไปหมด ผมค่อย ๆ ย่องหลบออกจากป่าแหวกกอหญ้าคืบคลานหนีไปอีกด้านอย่างงูเลื้อยเงียบ ๆ
ใครจะคาดคิดระหว่างซุ่มซ้อนไปตามขอบใกล้ถนน ดันมีกระสือสาวสาวอีกตนที่หลงฝูงโผล่มาจ๊ะเอ๋เข้าโดนบังเอิญ
ผมที่อารามตกใจจึงก้าวถอยหลังสะดุดก่อนหินกลิ้งม้วนตลบตกทางชันไปหลายรอบ
และตอนที่ภาพแปรเปลี่ยนค่อย ๆ มัวมืดลงกระสือสาวที่เจอกับตัวสักครู่ก็ตะโกนเรียกฝูงที่เหลือบินมารายล้อมแสดงเจตจำนงบ่งบอกว่าเจอเหยื่อรายแรกของคืนนี้แล้ว
***เฉลยปม***
ภายหลังสติกลับมาสมประกอบผมพบว่าคนที่พาตัวกลับมารักษาที่หมู่บ้านคือฝูงกระสือสาวที่เกาะกลุ่มบินมาหากันเมื่อกี้
ซึ่งตัวจริงของผีที่ผมเห็นช่างแตกต่างกับตอนที่เห็นอยู่ในป่า
เพราะลำไส้ที่ลากยาวและส่องแสงวิบวับคือเสื้อยืดที่เขียนเป็นภาษาเกาหลีมีจุดเด่นที่ไฟกระพริบเป็นข้อความหรือชื่อดารา
และด้วยพื้นหลังเป็นสีดำแถมมีเฉพาะแต่เสื้อแขนยาวคงไม่แปลกที่สายตาผมจะดูผิดมองเห็นเป็นกระสือมีแต่ไส้ลากยาว
ครั้นเห็นผมกลับมาสบายดีอดีตผีกระสือสาวเลยถามทำไมจึงต้องตกใจกลัวขนาดนั้น
ครั้นเล่าทุกอย่างตามที่เห็นเสร็จสาว ๆ ก็พากันหัวเราะงอหายให้กับจินตนาการสุดโต่งของเด็กที่มาจากตัวเมืองกรุงเทพมหานคร
แน่นอนว่าถึงจะอายผมก็ไม่ลืมขอบคุณขอบใจบรรดาสาวกระสือที่อุตส่าห์แบกพาตัวมารักษา
และลงท้ายหลังบาดแผลหายเจ็บผมก็ได้ไปสนุกต่อกับกลุ่มสาว ๆ ที่ชวนกันกึ่งลากกึ่งจูงพามาคอนเสิร์ตที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักด้วย
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
