Soft Power
ทำไมไทยสร้างไม่สำเร็จ?
เราจะเห็นว่าหลังจาก #SquidGame ได้ฉายใน Netflix เราเริ่มเห็น Collection เสื้อผ้าของผู้เข้าแข่งขันในเกมสุดโหด และผู้คุมออกขายแล้วใน Online Shopping App และขนมในเกมที่มี Gimmick สุดเก๋อย่าง "Dalgona" ถูกกล่าวถึงอย่างมาก
อย่างขนมหวานราคาถูกที่ขายอยู่ตามข้างทางและฮอตฮิตมากในช่วงปี 1960-1970 "Dalgona" เป็นวัฒนธรรมบ้านเขาที่เหมือนตายไปแล้ว กลับถูกรื้อฟื้นมาสร้างสรรค์เป็น Soft Power ผ่านเส้นเรื่องใน TV Series เพราะเป็นขนมเป็นที่มีการละเล่นแฝงอยู่จากการแกะรูปร่างต่างๆ
เรามองเห็นอะไรจากวิธีคิดของซีรีส์เกาหลีที่เราสร้าง Soft Power แบบไทยไปไม่ถึง?
1) การทำ content สร้างอิทธิพลไทย ใช้วิธียัดเยียดทั้งดุ้น ไม่ประยุกต์ให้เข้ากับเนื้อหาที่ทันสมัย
การใส่รายละเอียดลงไปในเส้นเรื่องไม่ควร "ยัดเยียด" ถ้าเป็น Soft Power ไทยๆ คุณจะรำ จะโขน จะใส่ไปทั้งดุ้นซะส่วนใหญ่ ในขณะที่ถ้าสังเกตงานเกาหลีใช้ Branded Entertainment คือการทำให้ผลิตภัณฑ์ หรือ object นั้นเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องแบบเนียบเนียน และน่าติดตาม เช่น ขนม อาหาร สถานที่ท่องเที่ยว เสื้อผ้า เพลง เราจะรู้สึกถึงความประณีตที่เขาใส่มันลงไป ไม่ใช่จับวางทั้งดุ้น
ส่วนตัว ชื่นชม "องค์บาก" ที่ใส่ศิลปะการต่อสู่ไทยไปในหนังอย่างฉลาด มันควรเป็นแบบนั้น หรือแม้กระทั่งหนังเรื่อง "ร่างทรง" ก็มีความ Soft Power ไทย แต่เนื่องจากความขายผีสาง มันไม่ค่อยสร้างอิทธิพลทางบวกเท่าไหร่ แต่มันต้องเป็น "ส่วนหนึ่งของเส้นเรื่องอย่างสร้างสรรค์"
2) เราลองสังเกตดีๆว่า "สิ่งไหนจะเป็น soft power ได้ สิ่งนั้นต้องแตะต้อง ดัดแปลง และพัฒนาได้เสียก่อน" ปัญหาของวัฒนธรรมไทยคือการแช่แข็ง มีการรักษาขนบไว้สูงมาก พอมันแตะต้องยาก ปรับเปลี่ยนอะไรไม่ได้ มันจะเอาสร้างสรรค์เป็นสิ่งใหม่ได้ลำบาก เพราะเราไป treat มันเป็นวัฒนธรรมชั้นสูง มันเลยก้าวหน้าไม่ได้ไกลกว่าการเป็นมันทั้งดุ้น 100% เพื่อรักษาขนบเก่าไว้ พอแตะต้องไม่ได้ มันเลยไปสู่สากลไม่ได้ เพราะคนไทยมัวแต่ตั้งแง่ความเหมาะสมกันเอง ขัดขากันเอง ไม่มีวันเจริญ
3) จะเป็น Soft Power ได้ รัฐต้องสนับสนุนก่อน มีการลงทุนในอุตสาหกรรมบันเทิง คุณจะเห็นว่ารัฐบาลเกาหลีใต้ก็คือส่งเสริมผลักดันอุตสาหกรรมบันเทิงทุกแขนงบ้านเขาเต็มที่ ทำให้มันสร้างเม็ดเงินเข้าบ้านเขา ปลดล็อคทางวัฒนธรรมทุกอย่างให้สามารถสร้างสรรค์ผ่านสื่อ และการลงทุนส่งออกทุกด้านจัดเต็มมาก ดังนั้น รัฐบาลที่ใส่ใจส่งเสริมจริงๆที่จะส่งออกสื่อบันเทิงสู่สากลเท่านั้นจึงจะทำสำเร็จ
4) คนไทยติดกรอบวัฒนธรรมของตัวเอง เราวิพากษ์วิจารณ์ความเหมาะสมมากกว่าจะอนุญาตให้มันสร้างสรรค์ได้ เรามีมาตรวัดถูกผิดกับทุกเรื่อง ดังนั้นของไทย จะไปไหน ก็ติดสลักที่ "ไดโนเสาร์" ไม่ยอมให้เราก้าวหน้า ตรงนี้ต้องแก้ไขให้ได้ก่อน
5) เนื้อหาสาระของ content ไทย ยังไม่เป็นค่านิยมสากล เรายังขาดเนื้อหาที่เล่นประเด็นสร้างสรรค์ได้อิสระ เราแตะความเป็นสากลไม่ได้ เพราะวนเวียนซ้ำซากกับการใช้บทประพันธ์เก่า การยึดโยงกับหนังประวัติศาสตร์ชาติที่ดูค่อนข้างยาก และเนื้อหาสาระไม่เป็นที่ยอมรับในสากล (เช่น บทประพันธ์คุณทมยันตี) ได้เวลาหาบทแนวใหม่ เรื่องสไตล์ที่ทันสมัย และแนวคิดที่ชวนคนดูได้สนุก มีส่วนร่วมไกลกว่า ตบ จูบ กราบ และข่มขืนเสียที
ศิลปะภาพยนตร์ เพลง ละคร และสื่อทุกแขนง มันควรยืดหยุ่น สนุก หาอะไรใหม่ๆมาเล่น ถ้าเราไม่สามารถหลุดกรอบวัฒนธรรมบนค่านิยมเก่าไปได้ เราสร้างค่านิยมสากลไม่มีวันสำเร็จเลย
Soft Power ของเราจะไม่ออกไปไหน วนเวียนมาหลอมหลอกคนไทย เป็น Soft Power แบบกราบๆรำๆวนไป เพราะไปตรงไหนก็ติดสลัก ขัดขาตัวเอง
Soft Power ไทย มีไว้ดูกันเองในบ้านเราจริงๆ ไปสากลบ่ได้!
#ThinkTalkLoud
Soft Power ทำไมไทยสร้างไม่สำเร็จ?
- 107
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
