*ไม่ทราบสาเหตุนะว่าอะไรทำให้เครียด...งั้นต้องต้องมองย้อนปัญหาที่มี ย้อนไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอ เหตุแล้วจึงค่อยๆทบทวน ถึงเหตุที่มันทำให้เกิดผลเป็นอาการเครียดที่นอนไม่หลับ ร้องไห้..ปัญหามันต้องมีคำตอบในตัวมันเองเสมอ...
คำตอบอื่น
- อย่างแรกเลยที่เห็นจากในคำตอบของท่านอื่นๆ คือเลิกร้องไห้ เราขอแย้งตรงนี้เลยว่า การที่เราร้องไห้ การที่เราเหนื่อย การที่เราท้อ มันเป็นเรื่องปกติ ธรรมชาติของมนุษย์คนนึง เรามองว่าการร้องไห้เป็นการระบายออกที่ดี มันไม่เป็นไรเลยที่จะร้องไห้นะ ถ้าอยากร้องก็ร้องออกมาเถอะ ^^...
- หาโอกาสฟังธรรมนะคะ ช่วยได้เยอะ ฟังเยอะๆถ้ามีโอกาสก็ปฏิบัติธรรมดู พี่เคยเป็นมาก่อนเคยสับสน เก็บกด กดดัน ช่วงวัยรุ่น แต่ดีขึ้นได้เพราะธรรมะจริงๆค่ะ
- คนอื่นที่เค้าลำบากกว่าเราก็มี คนที่เค้าแก้ปัญหาได้ก็มี เราก็ทำใจสงบแล้วหาคนที่แก้ปัญหานะ
- ตอนผมอายุ17 น่าจะราว 11ปีที่แล้วมั้ง ตอนนั้นคือแบบกำลังวุ่นเรื่องคณะที่จะเข้าเลย แบบเรียนก็ไม่เก่งสักทาง ติด 0 20 ตัว คณะอะไรที่เสนอมักโดนส่ายหัว แต่ก็เลือกที่จะฉีกกดเกณฑ์ทุกอย่าง ใส่เเรงใจเเรงฮึดที่ไม่มีอะไรจะเสียทำให้ได้ ชนิดที่ไม่เคยฝืนชะตาฟ้าดินขนาดนี้มาก่อน
- ส่วนตัวเคยกลัวกับสิ่งที่ไม่เเน่นอน สิ่งที่ทำไม่ได้ การสูญเสีย ความขัดเเย้งภายในสิ่งที่พอทำได้นั้นคือ ฮึดไว้ก่อนอยู่กับตัวเองไว้ หากต้อวการคุยกับใครสักคนที่เราเชื่อใจ คุยด้วยเเล้วสบายใจในด้านๆนั้นก็ไปคุยกับเขา พยายาทอย่าอยู่คนเดียว...
- เคยเป็นช่วงมหาลัยปีหนึ่งปีสองนะ เเต่จะรู้สึกแย่เป็นพัก ๆ เวลาเหนื่อย อยากร้องก็ร้องเลยน้อง นั่งร้องให้มันโล่ง เเล้วก็ใช้ชีวิตต่อไม่ต้องกดดันตัวเองมากไปไม่ต้องเอาความรู้สึกไปฝากไว้ที่ใคร...
- ไม่มีอะไรจะพูดนอกจากเข้มแข็งไว้ค่ะน้องสาวอยู่ให้ถูกที่ถูกทางเพื่อตัวเองในแบบของตัวเองหัดกอดตัวเองให้กำลังใจตัวเอง หาจุดเซฟให้ตัวเองให้ได้เพราะไม่มีใครเข้าใจเราได้ลึกที่สุดเท่าตัวเอง...
- ในโลกนี้ มีเรื่องที่เราสามารถควบคุมได้ และเรื่องที่เราไม่สามารถควบคุมได้เรื่องที่เราสามารถควบคุมได้ เราก็ใช้สติปัญญาในการแก้ปัญหาให้ดีที่สุด...
