เราเกิดมากี่ครั้งกี่ครั้ง มันก็มีแต่กรรม แล้วก็ไม่รู้จักคำว่า เกิดมาแล้วต้องตาย เกิดมาแล้ว ยังไงก็ สิ่งไหนที่ทำไป มันก็อยู่ในโลก มันก็สูญหาย มันก็สูญไปตามทางโลก กายก็สูญหาย การกระทำต่างๆ สูญ ไม่มีตัวตนอะไรเลย ไม่ต้องทำล่ะ ความดีอะไรต่างๆ ไม่ต้องศึกษาไอ้โลภโกรธหลง มันสูญไปหมด เพราะกายไม่มี มันสูญ แต่จิตมันไม่สูญนี่ซิ มันอันตราย.
เมื่อจิตไม่สูญ จิตก็เก็บเรื่องราวต่างๆ ที่เราสะสม ในที่เรายังมีกายไปสะสมมา มันติดอยู่ที่จิต ที่แม่ทั้งสี่ดินฟ้าอากาศ นั้นแหละ วันนั้นแหละ สิ่งที่เราต้องทุกข์ทรมานกับสิ่งที่เรากระทำ