“Squid Game จบห่วยจริงเหรอ?”
เรื่องราวของเกมมรณะ และบทสรุปที่หลายคนไม่พึงพอใจ
หลังจากที่ Squid Game กลายเป็นกระแสฮือฮาที่ใครๆ ก็ให้ความสนใจ บางคนก็ชอบมาก บางคนก็อาจจะไม่ค่อยชอบแตกต่างกันไป ผู้ชมกลุ่มที่ไม่ชอบหลายคนออกความเห็นว่า ตอนจบของหนังนั้นค่อนข้างแย่ จบไม่ดีเท่าไหร่ ไม่สมเหตุสมผล และอื่นๆ อีกมากมาย ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับบทสรุปหลังเกมจบลง และการตัดสินใจต่างๆ ที่ ซองกีฮุน ตัวเอกของเรื่องเลือกในช่วงท้าย
พวกเราเข้าใจเขาดีแค่ไหน?
วันนี้เราเลยอยากมาชวนพูดคุย และวิเคราะห์ตัวละครตัวนี้จากมุมมองของเราบ้าง
แน่นอนว่าบทความนี้เหมาะแก่ผู้ที่ดูหนังจบแล้ว เพราะมีการสปอยเนื้อหานะครับ
ก่อนอื่นมาย้อนรอยตัวละครกีฮุนกันก่อนสักหน่อย
ซองกีฮุน เป็นชายวัยกลางคนที่ชีวิตกำลังจะพังพินาศไร้หนทางไปต่อ หลังจากโดนไล่ออกจากงานที่ทำมาเป็นสิบปี ชีวิตก็ค่อยๆ ตกต่ำลง ต้องแยกทางกับลูกสาวและภรรยาที่ไปแต่งงานใหม่ มีแม่ป่วยเป็นเบาหวาน ตัวเองหาเงินไม่ได้ต้องคอยพึ่งพาแม่ที่ทำงานแลกเงินเล็กๆ น้อยๆ แทบไม่พอจะกิน นอกจากนี้ยังติดการพนันจนหนี้สินท่วมหัว โดนเจ้าหนี้คอยไล่ล่าถึงขั้นบังคับให้เซ็นต์เอกสารยินยอมขายอวัยวะเพื่อใช้หนี้ ต่อมาไม่นานแม่ก็ยังล้มป่วยหนักเพราะโรคแทรกซ้อน ทำให้เขาต้องตัดสินใจเข้าร่วม Squid Game เพื่อหาเงินมารักษาแม่
นี่คือชีวิตอันโหดร้ายของกีฮุนที่หนังเล่าให้คนดูรับรู้ตั้งแต่สองอีพีแรก เขาดูเป็น Loser เขาดูเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ ไม่ใช่พ่อที่ดี และยังไม่ใช่ลูกที่ดีอีกด้วย ทำให้เราอาจไม่ได้รู้สึกอยากเอาใจช่วยเขาเท่าไหร่ในทีแรก
ชายโชคร้ายที่กำลังจะได้พบกับโชคร้ายครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต
แต่แล้วเมื่อเรื่องราวดำเนินไปเรื่อยๆ เราจะค่อยๆ รู้จักกีฮุน เข้าใจชีวิตและนิสัยใจคอที่แท้จริงของเขามากขึ้น สิ่งต่างๆ ที่ทำลายชีวิตเขาจนย่อยยับ ไม่ใช่สิ่งที่เกิดจากตัวเขาเองเสียทั้งหมด บางครั้ง “ความโชคร้าย” ที่ประดังประดาเข้ามาไม่หยุด ก็ทำลายชีวิตของคนได้อย่างไร้เหตุผล กีฮุนเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
เทียบกับผู้เล่นอีกหลายร้อยคนที่เข้าร่วมเกมเพราะมีหนี้สินเหมือนเขาแล้ว กีฮุนเป็นคนที่มีจิตใจดี มีความเอื้อเฟื้อ และคิดถึงจิตใจของคนรอบข้างอยู่เสมอ เราจะเห็นหลายครั้งที่ผู้ร่วมเกมแต่ละคนล้วนพยายามเอาตัวเองให้รอดไว้ก่อน เพราะถ้าเหลือบไปห่วงคนอื่นแม้เพียงเสี้ยววิ อาจเป็นตัวเองที่ต้องถึงแก่ความตาย ยิ่งเกมแต่ละเกมก็ออกแบบมาให้ผู้เล่นหาทางจ้องทำร้ายกันเองอยู่แล้วด้วย
แต่กีฮุนกลับไม่เป็นเช่นนั้น แม้จะมีบางครั้งที่เขาต้องฝืนใจทิ้งใครบางคนที่เขาไม่อาจช่วยได้ไว้เบื้องหลัง แต่ทุกครั้งที่มี ”โอกาสเลือก” เขาเลือกที่จะช่วยเหลือผู้อื่นก่อนเสมอ
ทุกคนล้วนมีอดีตที่ยากลำบาก แต่มีเขาเพียงคนเดียวที่แตกต่าง
ในตอนที่ทุกคนต้องรวมกลุ่มกัน ไม่มีใครอยากได้ผู้หญิงหรือคนแก่เข้าร่วมเพราะคิดว่าเป็นตัวถ่วง แต่กีฮุนกลับใจอ่อนยอมรับพวกเขา เพราะมองว่าทุกๆ คนล้วนมีค่าในตัวเอง และควรช่วยเหลือพวกเขาเช่นกันหากทำได้
ตอนที่เซพยอกกำลังจะตาย กีฮุนตะโกนสุดเสียงเพื่อขอความช่วยเหลือจากผู้คุมเกม โดยไม่สนใจว่าเกมต่อไปจะเป็นอะไร หรือพวกเขาจะต้องมาเป็นศัตรูกันเองหรือไม่ เขาแค่อยากช่วยเธอให้ได้ในตอนที่ยังมีโอกาสเท่านั้น
และในตอนสุดท้าย การต่อสู้ระหว่างเขากับซังอู ที่เป็นเหมือนทั้งเพื่อนสนิท ทั้งน้องชายที่โตมาด้วยกัน ทั้งความโกรธแค้น ความกดดัน และความไม่พอใจต่างๆ ที่สะสมมาทำให้ทั้งสองลงมือต่อสู้กันเต็มที่เพื่อเอาชีวิตอีกฝ่าย
เมื่อกีฮุนได้รับชัยชนะ เงินรางวัลมหาศาลที่จะเปลี่ยนชีวิตที่โหดร้ายของเขาให้ผาสุขได้อยู่เพียงเอื้อมมือ เพียงแค่เขายอมรับชัยชนะนั้น เขาจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการแลกกับความตายของซังอู แต่เขากลับเลือกที่จะไม่คว้ามันเอาไว้
หลายครั้งที่เขาให้ความสำคัญกับ "ชีวิต" มากกว่าเงินรางวัล เราจึงเห็นได้ว่ากีฮุนนั้นแตกต่างกับผู้เล่นคนอื่นๆ ที่เข้าร่วมเกม แม้จะมีชีวิตที่กำลังเข้าตาจนเหมือนกัน แต่สิ่งที่กีฮุนไม่เคยยอมเสียไปคือ “ความเป็นมนุษย์”
การต่อสู้ครั้งสุดท้าย ที่ความรู้สึกของทั้งสองระเบิดออกมา
เมื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีคนถูกยิงตายต่อหน้าทุกวัน “การฆ่า” และ “ความตาย” ก็ค่อยๆ กลายเป็นเรื่องธรรมดา ผู้เล่นส่วนใหญ่ค่อยๆ ถูกหล่อหลอมให้รู้สึกว่าการฆ่ากันเองเพื่อเอาตัวรอดเป็นเรื่องปกติ คนมากมายที่จิตใจอ่อนแอล้วนตกหลุมพรางที่ผู้สร้างเกมวางไว้ ไม่นานพวกเขาก็กลายเป็น “ฆาตกร” ไปโดยที่ไม่ทันรู้ตัวเสียด้วยซ้ำ
หลังจากได้รับชัยชนะและเงินรางวัลมหาศาลจนใช้ทั้งชาติก็คงไม่หมด กีฮุนกลับเลือกที่จะไม่แตะต้องเงินก้อนนั้น ใช้ชีวิตต่อไปอย่างไร้ค่าเสียยิ่งกว่าตอนก่อนเข้าร่วมเกม จนทำให้เกิดเป็นคำถามที่ทุกคนสงสัยในตอนท้ายเรื่อง
“ทำไมกีฮุนได้เงินแล้วไม่ยอมเอาไปใช้ให้ชีวิตตัวเองดีขึ้น”
“ทำไมไม่ไปดูแลน้องชายเซพยอก แม่ซังอู หรือเป็นพ่อที่ดีของลูกสาวเสียที”
“อุตส่ารอดออกมาได้ ทำไมยังต้องกลับเข้าไปยุ่งกับเกมอีก”
“มีเงินขนาดนี้ ทำไมต้องกลับไปลุยเอง ทำไมไม่จ้างคนอื่นจัดการ”
และอีกมากมายหลายข้อสงสัยที่ไร้ซึ่งคำตอบ แม้คนดูจะร่วมผจญภัยในนรกมาพร้อมๆ กับกีฮุนมาตั้งแต่ต้น แต่ก็อาจลืมที่จะพยายามเข้าอกเข้าใจความบอบช้ำที่เขาต้องเผชิญจนกลายเป็น “แผลใจ” ที่อาจไม่สามารถรักษาได้
ยิ่งสู้ยิ่งสูญเสีย
“กลับบ้านกันเถอะ” ประโยคสุดท้ายที่กีฮุนพูดกับซังอูที่พ่ายแพ้ต่อเขา แม้จะมีเงินรางวัลกองอยู่ตรงหน้า ในช่วงเวลาสุดท้ายนี้ กีฮุนไม่ได้อยากได้มันอีกต่อไปแล้ว เขาเพียงอยากช่วยชีวิตคนที่สำคัญต่อเขา เขาเลือกที่จะรักษา “ความเป็นมนุษย์” ที่ตัวเองยังหลงเหลืออยู่ไว้ เพราะสำหรับเขาในตอนนี้เงินรางวัลไม่ได้มีค่าอะไรหากเขาต้องสูญเสียคนที่เขารักไปอีก
คนที่ยอมทิ้งเงิน 4 หมื่นล้านวอนเพื่อรักษาชีวิตเพื่อนคนเดียวที่เขายังเหลืออยู่ในเกมนี้ เขายอมอภัยให้กับสิ่งที่ซังอูทำ แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่สามารถรักษาชีวิตเพื่อนไว้ได้อยู่ดี แถมยังถูกยัดเยียดให้รับเงินรางวัลไว้อย่างไม่เต็มใจนัก เมื่อกลับถึงบ้าน เขายิ่งได้พบเหตุผลที่ตอกย้ำให้เขารู้ว่าเงินมากมายที่เขามีมันไร้ค่าแค่ไหน เพราะแม่ซึ่งเป็นเหตุผลทั้งหมดให้เขาเข้าร่วมเกม ได้จากเขาไปเสียแล้ว
เราคิดว่า เงินรางวัลที่กีฮุนได้รับ เปรียบเสมือนตราบาปที่คอยย้ำเตือนให้เขานึกถึงคนที่ตาย เพราะเงินทุกวอนที่เขามีล้วนมาจากความตายของผู้เล่นคนอื่นทั้งสิ้น เหมือนทหารผ่านศึกที่เอาชีวิตรอดมาแต่ไม่สามารถข่มตานอนหลับได้ กีฮุนเองแม้ตอนนี้เขาจะสามารถใช้เงินเพื่อเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองได้ แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ใช้ เพราะการหวนคิดถึงวันคืนที่ผ่านมามันทรมานยิ่งกว่า และแผลใจนี้ทำให้เขาไม่สามารถใช้ชีวิตต่ออย่างมีความสุขได้ แม้จะมีเงินมากมายมหาศาลแค่ไหนก็ตาม
บทสรุปตอนท้าย หลังจากที่กีฮุนพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่สุด แต่แล้วเขาก็ได้พบเบาะแสของเกมมรณะนี้อีกครั้ง เขาทิ้งตั๋วเครื่องบินที่จะบินไปหาลูก เลือกที่จะกลับไปเผชิญหน้ากับฝันร้ายอีกครั้ง ตรงจุดนี้กลายเป็นสิ่งที่มีการวิพากวิจารณ์กันเป็นอย่างมากถึงความไม่สมเหตุสมผล และไม่ถูกใจใครหลายคน
แม้เวลาจะล่วงเลย แต่แผลใจยังคงไม่ได้รับการเยียวยา
แต่สำหรับเรา หลังจากที่พิจารณาตัวละครตัวนี้อยู่นาน เราชอบที่หนังจบลงแบบนี้ แม้อาจไม่ใช่บทที่ลงตัวที่สุด และอาจมี Plot Hole อยู่บ้าง แต่เราชอบที่ผู้สร้างเลือกที่จะให้กีฮุนยังคงเป็นกีฮุนคนเดิมที่ไม่ว่าจะตกต่ำลงแค่ไหนก็ไม่ยอมสูญเสียความเป็นมนุษย์เด็ดขาด แม้ปีนึงที่ผ่านมาเขาจะเสียศูนย์ไปบ้างเพราะแผลใจอันใหญ่หลวง แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเผชิญหน้ากับความไม่ถูกต้องมากกว่าหนีไปใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย
สำหรับกีฮุน เงินไม่ใช่เรื่องสำคัญมาตั้งแต่ต้น เขาเพียงต้องการมันมาเพื่อดูแลคนที่เขารัก และเมื่อเขาไม่เหลือคนที่รักให้ดูแล อีกทั้งคนสำคัญมากมายของเขาตายไปเพราะเกมนี้ เขาจึงยอมรับไม่ได้เมื่อรู้ว่าเกมยังคงดำเนินต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เขาไม่อยากให้ใครต้องมาพบชะตากรรมแบบเดียวกัน ในตอนจบปลายเปิดที่ไม่มีใครบอกได้ว่ากีฮุนจะเป็นอย่างไรต่อ เราเป็นคนนึงที่อยากเอาใจช่วย หากเขาเลือกที่จะกลับเข้าสู่เกมอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อเอาชนะ แต่เป็นเพื่อจบเกมนี้ลงตลอดกาล
“ซองกีฮุน แห่งย่านซังมุน” ตัวละครที่คนดูจะจดจำไปอีกนาน
สุดท้ายนี้ การวิจารณ์หนังนั้นไม่มีผิดหรือถูก ทุกคนล้วนสามารถวิพากวิจารณ์ได้จากมุมมองและประสบการณ์ของตัวเอง ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ แต่การได้นำความเห็นของแต่ละคนมาพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน ก็เป็นอีกหนึ่งส่วนสนุกที่สุดของการดูหนังสำหรับเราเลย สำหรับใครที่ชื่นชอบการดูหนังเหมือนๆ กัน อยากเชิญมาพูดคุยกันนะครับ หลังจาก Squid Game จบลงแล้ว คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง? ^^
😎
Ace
211009
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
