13 ต.ค. 2021 เวลา 04:10 • นิยาย เรื่องสั้น
อิยะกับความหมายที่หายไป#4
คิดถึงตุลา..คิดถึงOc-to-Ber
••
เรื่องเสื้อกาวน์กับไม้เท้าขาว
บทที่3•• สายฝน
ความฝัน••
เด็กหนุ่มสะดุ้งตื่นจากความฝัน
คืนนี้คงเป็นครั้งแรกที่เขาไม่ได้ฝันร้ายเกี่ยวกับเรื่องนั้นอีก
อุบัติเหตุนั่น..ภาพหลอนที่ทำให้เขาต้องเจ็บปวดทุกค่ำคืน
นอกจากนาวะเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนชาวญี่ปุ่นที่คอยอยู่ให้กำลังใจไม่ห่าง แม้ระยะนี้เพื่อนเกลอไม่ใคร่พูดมากนักแต่ก็รู้สึกได้ว่าเขายังอยู่ใกล้ๆ และก็ยังมีย่ายังคงทำให้อุ่นใจอยู่เสมอ
เด็กหนุ่มหยิบคาลิมบา
มาดีดเบาๆ
เครื่องดนตรีชิ้นแรกที่ย่ากุมมือเขาดีด
เป็นมรดกตกทอดจากอิยะผู้เป็นอา
บัดนี้ก็เป็นของเขาโดยปริยาย
ในขณะที่ตาเลือนลางแทบจะเป็นศูนย์
แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการดีดเครื่องดนตรีชนิดนี้ เพราะใช้ใจและมือสัมผัสก็จะเล่นได้อย่างง่ายดาย
"นายอยากฟังเพลงที่เราเล่นครั้งแรกมั้ย"
ไม่มีคำตอบจากผู้ถูกถาม
ฝนเริ่มโปรยปรายตามคำพยากรณ์อากาศของกรมอุตุฯ
13ตค.พายุโซนร้อนคมปาซุเข้าแล้วสินะ
ค่ำคืนนั้นนอกจากเสียงสายฝนก็มีเสียงคาลิมบาสอดแทรกดังแว่วมา
เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 3
"สายฝน"
ขบถ~ยาตรา
•••••••••••••••••🍃
ความเดิม
โฆษณา