15 ต.ค. 2021 เวลา 17:57 • นิยาย เรื่องสั้น
อิยะกับความหมายที่หายไป#4
คิดถึงตุลา คิดถึง Oc-to-Ber
เรื่อง เสื้อกาวน์กับไม้เท้าขาว
บทที่4 ..ยิ้มสู้
..สวัสดีเจ้าค่ะทุกคน
อิฉ้นเอง แม่น้ำตก ใครเป็นแฟนคลับอิฉันคงจำได้ เดี๋ยวนี้เขาเรียกแอฟซี ไม่สิ เรียก บริ๊งใช่มั้ยเจ้าคะ ถึงอิฉันจะไม่อยู่แล้ว แต่อิฉันก็ทันสมัยพอตัว😁
ลูกชายอิฉันหลับคาโต๊ะอีกแล้ว อิยะเจ้าเด็กคนนี้ไม่เคยเปลี่ยน คงเหนื่อยจากการปั่นต้นฉบับส่งกระมัง
ไม่ใช่นี่นา สมุดบันทึกเล่มนี้ของอิฉันเอง ที่ซื้อให้เขาตอนใกล้วาระสุดท้าย เผื่อเขาคิดถึงจะได้สื่อสารเหมือนครั้งที่ยังมีชีวิตอยู่
..
สวัสดีครับแม่
แม่สบายดีมั้ย หนูสบายดี..
.. นั่นแหนะจะกี่ปีต่อกี่ปี ก็ยังใช้คำว่าหนูแทนตัวเสมอ หญิงชราในเงามืดยิ้มละไม
วันนี้วันที่15ตค.64เป็นวันไม้เท้าขาว ที่โรงเรียนสอนคนตาบอดเขาจัดงานเลี้ยงเด็กๆ อาโปก็ไปนะแม่ ดูเขาจะมีความสุขอยู่บ้างคงเป็นเพราะวันนี้มีวงดนตรีมาเล่น
วงจีบอ่ะแม่ เป็นนักดนตรี รุ่นใหม่ที่จับเอาเพลงคลาสิกมาเล่น แม่ต้องชอบแน่เลย
อาโปเสือยิ้มยากหลังจากอุบัติเหตุคราวนั้น ก็มีกระดิกนิ้วเคาะตามจังหวะ มีฮัมเพลงกับเขาไปบ้างบางครั้ง หนูก็ดีใจนะที่เขาเริ่มเปิดใจบ้างกับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆบนโลกใบเดิม
หนูไม่รู้หรอกว่าโลกแห่งความมืดเป็นยังไงแค่ปิดตาก็ทรมานหน้าดู แต่เด็กๆที่นี่กลับยิ้มเก่งเขาคงปรับตัวและยอมรับได้ แต่กับหลานชายแม่ คงต้องให้เวลาเขาหน่อย
เป็นกำลังใจให้อาโปหน่อยนะแม่
..อิยะ
15ตค.64
ไม่ต้องห่วงหรอกลูกจ๋า แม่จ๋าคิดว่าไม่ช้าไม่นานคงปรับตัวได้ แล้วอีกอย่างก็ใช่ว่าไม่มีทางหายแค่รอเวลา แต่ถ้าไม่หายจริง ก็ต้องอยู่ให้ได้ ทุกคนล้วนมีสตอรี่มีเรื่องราวความลำบากของตัวเองทั้งนั้น
•ในโลกนี้ไม่มีใครลำบากมากน้อยกว่าใคร อยู่ที่การมองและให้กำลังใจตัวเองให้เป็นและต้องให้กำลังใจคนอื่นเป็น •
ดูง่ายๆเลยลูกจ๋า ก็ในหลวงรัชกาลที่9ของเราเอง ผู้มีตามืดบอดไปหนึ่งข้าง แต่กลับทำอะไรให้เราชาวไทยได้ตั้งมากมาย
แม่จ๋า ยังจำได้สมเด็จย่าตรัสสอนเรื่องการปรับตัว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต้องรู้จักปรับตัวให้อยู่กับสิ่งที่เป็นจริงให้ได้ สมเด็จย่าคงบอกในหลวงลูกท่านจึงมองข้ามความพิการนั้นไป
กำลังใจจึงเป็นสิ่งสำคัญ เพลงยิ้มสู้ก็เป็นหนึ่งแรงใจที่ส่งต่อให้กับผู้พิการทางสายตา เห็นมั้ยลูกจ๋า สายตาเพียงข้างเดียวกลับมองเก็บรายละอียด ไม่พลาดไปจากสายพระเนตรแล้วจะไม่ให้แม่จ๋ารักท่านได้อย่างไร ..
.
.
ขบถ~ยาตรา🍃
.
.
ท้ายบท
..
☆" ยิ้มสู้ " เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 16
เพลงพระราชนิพทรงพระราชนิพนธ์ใน พ.ศ. 2475 เพื่อเป็นการปลอบขวัญ และให้กำลังใจแก่คนตาบอด แล้วพระราชทานให้นำไปบรรเลงในงานสมาคมช่วยคนตาบอดในพระบรม ราชูปถัมภ์ ณ เวทีลีลาศสวนอัมพร
☆คลิปผู้เขียนรวบรวมมาจากหลายที่ รวมถึงเพลงที่coverโดยgetsunova ,วงจีบ
Jeep Enseemble น้องๆโรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ มาประกอบการเล่าเรื่อง ขอบคุณมากๆครับ
โฆษณา