#สติ คือ ความระลึกรู้
ในขณะใดขณะหนึ่ง เมื่อมีสิ่งเข้ามากระทบประสาทสัมผัสทั้ง ๕ และ ใจด้วย แล้วเรารู้ขึ้นได้ทันทีว่าสิ่งนั้นปรากฏขึ้นแล้ว เช่น เราเห็นคนรู้จักเดินอยู่ เราก็รู้ได้ทันทีว่าคนคนนั้นเป็นใคร หรืออีกตัวอย่างหนึ่ง เราได้ยินเสียงเพลงดังขึ้น เราก็รู้ได้ทันทีว่านั่นคือเสียงเพลง ไม่ใช่เสียงอย่างอื่น ความสามารถในการระลึกรู้แบบนี้ คือ สติ
จากตัวอย่าง หากสังเกตให้ละเอียด จะพบว่า การมีสติ ประกอบด้วย ความระลึกรู้ได้ถึงสิ่งที่เข้ามากระทบ และยอมรับสิ่งที่รู้นั้นตามความเป็นจริง
ทำไมเพียงการระลึกรู้จึงไม่พอ ต้องยอมรับสิ่งที่รู้ตามความเป็นจริงด้วย เพราะ การที่เราระลึกรู้สิ่งใดได้ หากไม่ยอมรับสิ่งนั้นตามความเป็นจริง ก็เท่ากับว่า เราไม่ได้ระลึดรู้ในสิ่งนั้นเลย เช่นการขับรถบนถนน เราต้องมีสติอยู่ตลอดเวลา นั่นคือเราต้องระลึกรู้การจราจรทั้งหมดตามที่มันเป็นจริงในขณะนั้น เมื่อใดก็ตามที่เราไม่ยอมรับการจราจรตามที่มันเป็นจริง เราอาจเกิดโทสะกับการขับรถของบางคน นั่นคือขาดสติ
ดังนั้น การมีสติ จึงต้องประกอบกับ การมีปัญญาด้วย สติทำให้เกิดการระลึกรู้ ปัญญาทำให้เกิดการยอมรับสิ่งที่รู้ตามความเป็นจริงของมัน หากเราไม่มีปัญญารู้ในเรื่องราวใดๆ เราจะไม่มีทางมีสติในเรื่องนั้นได้ และเมื่อเรามีสติในเรื่องใดแม้จะยังไม่มีปัญญาในช่วงแรก แต่เมื่อพบเรื่องเหล่านั้นบ่อยๆ ก็จะเกิดปัญญาเข้าใจในเรื่องนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ สติก็จะตั้งอยู่กับเรื่องนั้นได้ มั่นคงขึ้นๆ เช่นกัน
ขอความเจริญในธรรมจงมีแก่ท่าน
1ถูกใจ
15รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
