“ต้องหาครูบาอาจารย์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ”
ธรรมะรุ่งอรุณ ☀️
๑๙ ตุลาคม ๒๕๖๔
การที่เราต้องรักษาศีล ๘ ก็เพื่อที่จะได้ห้ามไม่ให้เราไปทำกิจกรรมอย่างอื่น ถ้าเราไม่รักษาศีล ๘ เราก็ยังไปเที่ยวได้ ไปดูหนังฟังเพลงได้ ไปหาความสุขทางตาหูจมูกลิ้นกายได้ เราก็จะไม่มีเวลาที่จะมาภาวนา มาฝึกจิต มาทำจิตให้สงบ มาควบคุมความอยากที่เป็นต้นเหตุของความทุกข์ต่างๆ ที่มีอยู่ในใจของเราให้หมดไป นี่ก็คือสิ่งที่เราสามารถที่จะศึกษาจากพระไตรปิฎกได้ จากหนังสือได้ แล้วก็ปฏิบัติเองได้ในระดับหนึ่ง
แต่พอเข้าสู่ขั้นปฏิบัติแล้วนี้ ควรจะมีผู้ที่รู้วิธีปฏิบัติ เพราะท่านจะรู้ทางลัดที่เราจะไม่รู้กัน ท่านจะรู้แนวทางที่จะทำให้การปฏิบัติของเรานี้คืบหน้าไปได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย แต่ต้องอาศัยการลงทุน คือเราจะปฏิบัติแบบสบายๆไม่ได้
ถ้าอยากจะไปเร็ว อยากจะไปได้ผลเร็ว อันนี้จะต้องลำบาก เช่นต้องมีการทรมานกิเลสด้วยวิธีการต่างๆ อดนอนบ้าง อดอาหารบ้าง หรือให้เดินจงกรมเป็นเวลาอันยาวนาน นั่งสมาธิเป็นเวลาอันยาวนาน มันถึงจะบีบ จะฆ่ากิเลสได้ ถ้าเดินกันแค่ครึ่งชั่วโมง นั่งกันแค่เพียงแค่ครึ่งชั่วโมงนี้ กิเลสมันไม่กลัว กิเลสมันไม่ตาย ถ้าเดินกันที ๓-๔ ชั่วโมง นั่งกันที ๓-๔ ชั่วโมง นี้ กิเลสมันจะตาย อันนี้เราจะไม่รู้กัน ถ้าเราไม่ได้ไปศึกษากับผู้ที่ได้ปฏิบัติ ได้รับผลจากการปฏิบัติแบบนี้มา เราอาจจะถูกกิเลสหลอกว่า เรากำลังสุดโต่ง พอนั่งสมาธินานหน่อยก็ว่าสุดโต่ง พออดข้าวสักวันก็ว่าสุดโต่ง พอเดินจงกรมหลายชั่วโมงก็หาว่าสุดโต่งแล้ว อันนี้
แต่พวกเราไม่รู้หรอกว่า สุดโต่งของพวกเรานี้ ยังถือว่าไม่ใช่สุดโต่งของผู้ที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบกัน อันนี้เป็นสิ่งที่เราจะต้องไปหาครูบาอาจารย์กัน ไม่เช่นนั้นแล้วเราจะสู้กลมายาของกิเลสที่จะหลอกเราไม่ได้ พอเราจะเอาจริงเอาจังกับมัน มันก็หาว่าเราสุดโต่งแล้ว เราต้องไปหาครูบาอาจารย์ที่ฆ่ากิเลสด้วยวิธีต่างๆ แล้วเอาวิธีที่ท่านฆ่ากิเลสนี้มาใช้ แล้วถึงจะเห็นผล แล้วถึงจะเห็นว่ากิเลสนี้มันตายได้ยังไง นี่คือเรื่องของการหาพระอริยสงฆ์มาเป็นครูเป็นอาจารย์
ธรรมะบนเขา
วันที่ ๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๑
#พระจุลนายก พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
