~ ระยะห่าง . . . . .
ใกล้เกินไป อึดอัด เกรงใจ หนีห่าง 🍃
ไกลเกินไป อ้างว้าง เดียวดาย ชินชา ⛰
ใกล้ให้พอดี ห่างให้ใจสบาย แต่รู้ว่ายังมีกันเสมอ 💜
ไม่ว่าในมิตรภาพของเพื่อน ที่รัก คนในครอบครัว ทุกคนล้วนเป็นมนุษย์ปุถุชนเหมือน ๆ กัน หากจะรักษาความสัมพันธ์ให้ราบรื่น "ระยะห่างที่พอดี" จึงสำคัญ
แล้วอะไรล่ะจะมาเป็นเครื่องวัดว่า น้อยไป มากไป รึพอดีแล้ว ❓
สำหรับเรา... สิ่งนั้นคือ ภาษากาย... ที่ฝ่ายตรงข้ามแสดงออก ทั้ง "เสียงที่ได้ยิน" และ "เสียงที่ไม่ได้ยิน" อย่างหลังนี่สำคัญ
เสียงที่ไม่ได้ยิน... แต่ส่งมาทางแววตา ท่าทางที่เกินพอดีเหล่านั้น เกรงใจเกินไป นอบน้อมเกินไป นิ่งเกินไป เกรี้ยวกราดเกินไป สิ่งไหนที่แสดงออกมากกว่าที่เคยเป็น นั่นคือมีบางสิ่งไม่ปกติเกิดขึ้นแล้ว
มองให้เห็น... หากคุยได้คุย หาพื้นที่สบายใจร่วมกัน หากยังไม่พร้อมคุย หาจังหวะดี ๆ เมื่อเวลาผ่านไป รึยังไงก็ไม่พร้อม อันนี้ก็ช่างแมร่งแล้วจ้า ^^
การเมินเฉยปล่อยให้เวลาทำงานของมันแล้วหวังว่า สักวันมันจะดีขึ้น นั่นใช้ได้เฉพาะบางเคสและส่วนน้อย
แต่การสังเกตเห็นความผิดปกติแล้วรีบคุยจะเป็นการแก้ที่ยั่งยืนกว่า จากนั้นจะเป็นอย่างไรก็ถือว่าได้คุยปรับทัศนคติแล้ว
บางความสัมพันธ์เกิดความรักและเข้าใจกันมากขึ้น ห่างไปไกลกลับมาก็ต่อกันติดเหมือนเดิม เหมือนเพิ่งจากกันเมื่อวานเอง สารพัดเรื่องจะคุยจนต้องเบรกก๊อนนน
แต่ก็มีบางความสัมพันธ์ที่ต่อไม่ติด นั่นก็ทางใครทางมันแล้ว ก็ในเมื่อคุยกันแล้ว ย่อมไม่มีอะไรค้างใจกันอีก ปล่อยก็ปล่อยได้อย่างสบายใจ อย่างไรเสียก็ยังดีกว่าให้เวลาดึงให้ห่างออกไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีโอกาสแม้แต่ได้พูดความในใจออกไป...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
