ร่างทรง (2021) ⭐️⭐️
“เปิดเรื่องด้วยความเชื่อการสืบทอดร่างทรง แต่จบลงที่….” อ้าวววววว
เรื่องราวของ ‘ร่างทรง’ ถูกถ่ายทอดออกมาเป็นภาพยนตร์แนวสารคดี ทำเป็นว่ามีทีมงานเข้าไปศึกษาเรื่องความเชื่อร่างทรงในหมู่บ้านแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน
ชาวบ้านมีความเชื่อเกี่ยวกับผี มีการไหว้ผี เชื่อว่าผีมีอยู่ทุกๆที่ไว้ว่าจะเป็นที่บ้าน ในสัตว์ สรรพสิ่งต่างๆ หรือตามป่าเขา
หลังจากสัมภาษณ์ชาวบ้านมากมาย ทีมงานตัดสินใจขอติดตามครอบครัวของ “ป้านิ่ม”
“ป้านิ่ม” เป็นร่างทรงของ “ย่าบาหยัน” ซึ่งตามเรื่องไม่ได้อธิบายว่าเป็นใครมาจากไหน แต่คนที่นั่นเชื่อว่าย่าบาหยันอยู่ดูแลคนที่นี่มานานแล้ว ประมาณว่าน่าจะเป็นผีฝ่ายดี
“ป้านิ่ม” ช่วยชาวบ้านที่แวะเวียนมาขอให้ช่วยบรรเทาอาการเจ็บป่วยหรือบนบานขอพร ถึงป้าจะเป็นร่างทรง ป้าก็พูดติดตลกว่า ถ้าเป็นมะเร็งมาหาป้า ก็ตายทุกคนนะ เพราะป้ารักษาได้เฉพาะอาการเจ็บป่วยจากสิ่งชั่วร้าย
.
.
ครอบครัวป้าสืบทอดร่างทรงจากผู้หญิงในตระกูลรุ่นสู่รุ่น และปัจจุบัน ”ป้านิ่ม” เป็นคนทรงต่อจากน้าสาวของเธอ
ความจริง ”ย่าบาหยัน” ต้องการให้ “ป้าน้อย” พี่สาวของป้านิ่มเป็นคนสืบทอดร่างทรง แต่ด้วยความที่ “ป้าน้อย” ไม่ต้องการ เธอจึงฝืนไม่รับขันธ์ และแสร้งทำเป็นว่าไปนับถือศาสนาคริสต์แทน
“ป้าน้อย” ปัจจุบันเปิดร้านขายเนื้อหมา ป้าแต่งงานกับคนตระกูลโรงงานทอผ้า มีลูกสาวชื่อว่า “มิ้ง”
ตระกูลฝั่งสามีป้าน้อยก็ล้วนแต่ทำบาปมาหนักหนา ในอดีตบรรพบุรุษเคยฆ่าคนมามาก(เดาว่าเพชฌฆาต)
พ่อสามีป้าน้อยเคยเผาโรงงานเพื่อรับเงินประกัน อีกทั้งสามีป้าและลูกชายก็มาล้มหายตายจากไปกระทันหัน
เรียกได้ว่า ผู้ชายตระกูลนี้มีประวัติอายุไม่ยืนสักคน…
แต่แล้วเรื่องราวแปลกๆก็เกิดขึ้นกับ “มิ้ง” ทีมงานเลยขอเปลี่ยนจากการโฟกัสที่ชีวิต “ป้านิ่ม” ไปที่ชีวิตของ
”มิ้ง”
อาการเจ็บป่วยทางกาย ดูไม่อยู่ในร่องในรอยของ “มิ้ง” ทำให้ทีมงานเริ่มสงสัยว่าอาจจะได้เห็นวิธีการสืบทอดร่างทรง “ย่าบาหยัน” เนื่องจากมีความคล้ายคลึงกับที่ป้านิ่มเคยเล่าว่าป้ามีอาการเช่นไรตอนที่ “ย่าบาหยัน” พยายามบีบให้รับขันธ์เป็นร่างทรง
“มิ้ง” ไม่ต้องการเป็นร่างทรง ได้แต่ฝืนร่างกายที่มีพฤติกรรมประหลาดหนักข้อขึ้นทุกที
ป้านิ่มสัมผัสได้ว่าสิ่งที่มารบกวนมิ้งอยู่นั้นไม่ใช่การสืบทอดร่างทรงย่าบาหยัน แต่เป็นผีร้ายตัวอื่น
หลังจากนั้นจะเป็นความหลอนของมิ้ง และการไล่วิญญาณร้ายในร่างมิ้งตามความเชื่อ โดยเก็บภาพจากทีมงานสารคดีจนได้ภาพดังที่เห็นในภาพยนตร์
.
.
📍รีวิว หลังดูจบ (สปอย)
.
.
-มีคำแนะนำให้ว่า ใครจะดูต้องเป็นคนที่ไม่เมารถ เมาเรือง่ายนะคะ มิฉะนั้นจะทรมานกับมุมกล้องที่ส่ายไปส่ายมาตามมือช่างกล้องตลอดเรื่อง ทางนี้ดูจบ กลับถึงบ้านยังนั่งดมยาดม จิบน้ำขิงแก้วิงเวียนต่อสักพักค่ะ
.
.
-ก่อนอื่นขอชื่นชมนักแสดงนำหญิง ญดา นริลญาในบท ”มิ้ง” แสดงดีจนน่าขนลุก ช่วงพีคสุดน่าจะเป็นช่วงตั้งกล้องดูมิ้งตอนกลางคืน อันนี้สยองมาก มีทั้งฉากทำให้ตกใจ และการกดดันจากพฤติกรรมหลอนของมิ้ง
มงผีลงค่ะจุดนี้ กลัวแล้วจ้ามิ้งจ๋า
.
.
-ความที่เป็นสารคดี จึงมีช่างกล้องตามตลอด แต่เราเกิดคำถามขึ้นเป็นระยะว่า ในช่วงระยะเวลาคับขันที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายตรงหน้า ช่างกล้องยังสามารถถือกล้องถ่ายได้จริงๆหรือ แม้กระทั่งตอนตัวเองจะตายยังคว้ากล้องมาถ่าย อันนี้สัญชาติญาณการเอาตัวรอดหลุดกรอบความเป็นจริงไปเยอะมากค่ะ ไม่สมจริงเลย
.
.
-ในเรื่องทิ้งปริศนาไว้เยอะ ใส่ความเชื่อท้องถิ่นกระจัดกระจาย แต่ไม่ช่วยแปลสารเหล่านั้น ยังแอบสงสัยว่าคนดูชาวเกาหลีที่ไม่มีพื้นฐานความเชื่อของไทย จะเข้าใจและเชื่อมโยงเรื่องราวเหล่านี้ได้ไหม (หนังเรื่องนี้ร่วมทุนสร้างไทย-เกาหลี)
.
.
เหมือนคนเขียนบทอยากให้คนดูมาถกกันต่อ เพื่อหาความจริงว่าหนังจะสื่ออะไร เราเป็นคนไทยที่ห่างไกลจากสิ่งนี้พอสมควร ปริศนาหลายๆอย่างเรายังตีความไม่ค่อยถูกเลยค่ะ
…ปวดหัวกับกล้องแล้วต้องปวดหัวกับเนื้อเรื่องต่อ…
-ช่วงหลังพยายามทำให้เรื่องราวเข้มข้นขึ้นจนมันสับสนไปหมด ผีร้ายมารวมกันกลายเป็นผีสัตว์สิงคน “ร่างทรง” ช่วงหลังจึงกลายเป็น “หนังซอมบี้” ไล่ล่าคน เหมือนดู Train to Busan เวอร์ชั่นซอมบี้สัตว์ร้าย
-“ย่าบาหยัน” ที่ชาวบ้านเชื่อว่าเป็น ”ผีดี” บางทีอาจจะเป็น “ผีร้าย” ก็ได้ ถ้าดี?? ทำไมต้องทำให้คนที่ไม่อยากรับขันธ์ทุกข์ทรมานเพื่อใช้ร่าง
-พอศรัทธาหายคล้ายว่าจะถูกลงโทษ…
สุดท้ายแล้วป้านิ่มที่เริ่มสงสัยในความเชื่อของตัวเองก็ต้องตาย กระทั่งป้าน้อยผู้เคยปฏิเสธการรับขันธ์ย่าบาหยันตอนแรก ก็มีจุดจบอันน่าสลดเช่นกัน
-ช่วงท้ายที่ป้าน้อยเชื่อว่าย่าบาหยันมาช่วย ต่อให้ย่ามาจริงก็ดูเหมือนย่าไม่ได้เป็นผีดีที่ตั้งใจมาช่วย ป้าน้อยทำให้สถานการณ์แย่ลงด้วยการปักธูปคว่ำ ส่วนถ้าย่าไม่ได้มาจริงก็คงเป็นความสิ้นหวังของคนๆนึงที่อยากจะฝากความหวังสุดท้ายไว้ที่เรื่องเหนือธรรมชาติ
-การตีความเรื่องนี้จึงขึ้นอยู่กับประสบการณ์และองค์ความรู้เรื่องไสยศาสตร์ความเชื่อ คนเขียนบทใส่ปริศนาไว้ตามทาง แต่ไม่เฉลยอะไรให้ชัดเจน
เหมือนตามใจคนดูว่าอยากจะเชื่อมโยงสตอรี่ให้เป็นแบบไหนก็สุดแท้แต่ ”ความเชื่อ” ของแต่ละคน…
-สรุปแล้ว “ร่างทรง” เปิดเรื่องด้วยสารคดีการสืบทอดร่างทรง แต่จบลงที่เวรกรรมของตระกูลมิ้ง
-ดูถึงตอนจบ มีสภาพเหมือนคนหลงทางที่เมาเรือ…
”ร่างทรง” คือ “การให้ผีดีมาสิง” หรือเปล่า??
หรือกระทั่ง “ร่างทรง” คือ “ของจริง” หรือเปล่า??
หรือเป็นเพียงสิ่งที่ร่างทรง “คิดและเชื่อไปเอง”
ว่าตัวเองเป็นร่างทรง จนเกิดอุปทานหมู่ในชุมชน
กลายเป็นว่า หลังผ่านเรื่องราวทั้งหมด
ก็ปล่อยปริศนา ”ร่างทรง” ทิ้งไว้เหมือนเดิม
แต่ที่แน่ๆเรื่องนี้เขาขีดเส้นใต้ไว้ว่า…
“ผีมีจริง”
ดูภาพยนตร์ในโรงเรื่องแรกหลังคลายล็อคดาวน์
ใครมึนมารวมกันตรงนี้
//แบ่งยาดม ยาหอม ยาหม่องกัน
-กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพ-
สำหรับวันนี้ สวัสดีค่ะ
- 17
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
