21 พ.ย. 2021 เวลา 04:05 • ปรัชญา
เรื่องราว กฏของกรรม มันเป็นกติกา ของดินฟ้าอากาศหรือจะเรียกว่ามหาธาตุที่ยิ่งใหญ่ก็ได้ เมื่อสร้างกรรม สะสมกรรม อะไรไว้ทั้งดีและชั่ว ย่อมได้รับผลกรรม ใครละที่ชักนำให้จิตต้องไปเกิด กรรมที่เคยกระทำไว้ เมื่อเป็นมนุษย์เป็นสัตว์ ก็ล้วนก่อตัวขึ้นมา ด้วยธาตุของกรรม ธาตุดินธาตุน้ำธาตุลมธาตุไฟ ก่อขึ้นมาเป็นรูป รูปมนุษย์ รูปสัตว์ รูปที่พบเห็นด้วยสายตา และไม่สามารถมองเห็นได้ ก็ล้วนก่อตัวขึ้นมา ให้ประจักษ์ ว่าเป็นผู้มีกรรม หรือ มีบุญ เกิดมาครบอาการสามสิบ มีสติสัมปชัญญะ มีวิญญาณหกที่รับรู้เรื่องต่างๆได้
พออยู่นานไป ผ่านเดือนปี สิ่งที่ว่ากายมีอาการครบสามสิบสองก็ค่อยเสื่อมไป บางคนเกิดกรรมมาทักทวง ก็เกิดขึ้นที่เรือนกาย ต้องประสบเรื่องราวที่ทำให้กายไม่ครบอาการสามสิบสอง พิกลพิการ วิกลจริต ก็มีมากมาย เป็นเพราะเหตุใด ทำไมเหตุการณ์ที่เกิด กับแต่ละบุคคล แต่ละดวงจิต จึงไม่เหมือนกัน ยามร่างกายเป็นหนุ่มเป็นสาวแข็งแรง ก็สนุกสนาน เพลิดเพลินไป เดินไปไหน ได้นานได้ไกล พอแก่เฒ่าชรา เป็นยังไง ทุกอย่างในกายก็เสื่อมลงไปๆ บางคนก็ไปเสียก่อน น่าอยู่กับโลกนานๆ เมื่อมาอาศัยกายมนุษย์ทั้งที บางคนก็เห็นว่ากายที่อาศัยมันทุกข์เหลือเกิน ฆ่าตัวตายเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราว จะได้ไม่ต้องมาเกิดมีสังขารเป็นมนุษย์อีก ก็คนไม่รู้จักกรรม ไม่รู้จักคุณค่า ไม่รู้จักสังขารที่ตนอาศัย มันก็เป็นอย่างนั้น
กรรมจำแนกจิตให้มาแก้ไข อยู่ในเรือนกายมนุษย์ที่สามารถรับรู้ เรื่องดีชั่วที่เกิดขึ้นเป็นกายกรรมวจีกรรมมโนกรรม เพื่อมีสติมีเหตุผลดีๆแก้ไขนิสัยสันดานตน เรื่องของกรรมที่ตนเองเคยกระทำมา เรื่องราวเหล่านี้ เค้าไม่เกิดขึ้นที่ที่อื่น เค้าเกิดขึ้นที่ภายในกายที่เป็นตัวเป็นตน ที่จืตนั้นอาศัยอยู่ กรรมไหลออกมา เป็นอารมณ์นึกคิดให้จิตเชื่อ ทำไปตามอารมณ์นึกคิด นำพากายไปตรงนั้นตรงนี้ ไปเจอสถานต่างๆ ไปถึงสถานที่ต้องตาย ก็พบเจ้ากรรมนายเวร ประทุษร้าย หรือ อุบัติเหตุตาย มันต้องตายเวลานั่นเดือนนั้นปีนั่น เมื่อถึงเวลากรรมตัดรอนหมดโอกาสใช้กายนั้นต่อไป หรือ อยู่ต่อไปก็อยู่แบบไม่ครบอาการสามสิบสอง แล้วเรื่องราวเหล่านี้ใครกันที่ทำให้เกิดขึ้น ก็ล้วนเป็นเรื่องที่คนเราเกิดมานั่น นำกายวิญญาณเคลือนที่เสาะแสวงหาแต่กรรมทั้งนั่น มันถึงลุกลี้ลุกลนเดือดร้อนกายและจิต หาความสุขสงบไม่ได้
โฆษณา